gellet
Allemand modifier
Forme de verbe modifier
gellet \ˈɡɛlət\
- Deuxième personne du pluriel du présent du subjonctif I de gellen.
Prononciation modifier
- Berlin : écouter « gellet [ˈɡɛlət] »
Breton modifier
Forme de verbe modifier
gellet \ˈɡɛlːet\
- Participe passé du verbe gellout.
- Marvet eo e Bro-Saoz evel an Aotrou de la Marche, hep bezañ gellet distreiñ d’e eskopti ! — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 28)
- Il est mort en Angleterre comme Monseigneur de La Marche, sans avoir pu retourner dans son évêché !
- Marvet eo e Bro-Saoz evel an Aotrou de la Marche, hep bezañ gellet distreiñ d’e eskopti ! — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 28)
Variantes orthographiques modifier
Prononciation modifier
Same du Nord modifier
Forme de verbe 1 modifier
gellet /ˈɡelːet/
- Troisième personne du pluriel du présent de l’indicatif de geallat.
- Deuxième personne du singulier du prétérit de l’indicatif de geallat.
Forme de verbe 2 modifier
gellet /ˈɡelːet/