kaduk
Allemand modifier
Étymologie modifier
- Du latin caducus.
Adjectif modifier
Nature | Terme | |
---|---|---|
Positif | kaduk | |
Comparatif | kaduker | |
Superlatif | am kaduksten | |
Déclinaisons |
kaduk \kaˈduːk\
- Caduc.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés modifier
Références modifier
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en allemand, sous licence CC BY-SA 4.0 : kaduk. (liste des auteurs et autrices)
Polonais modifier
Étymologie modifier
Nom commun 1 modifier
kaduk \kaduk\ masculin animé
- (Religion) Diable, celui qui fait tomber dans le péché ou en tant qu’ange déchu.
- Widocznie kaduk mnie opętał i nosił. Ale z duszą chrześcijańską nie tak to łatwo; odpiąłem ja kurtkę, sięgam pod koszulę, a szkaplerz na wierzch wykładam i z dobrą miną znowu ku drodze zawracam. — (Adolf Dygasiński, Wilk, psy i ludzie,)
Synonymes modifier
Nom commun 2 modifier
kaduk \kaduk\ masculin inanimé
- (Droit) Terre tombée en déshérence, terre libre de propriétaire.
Kaduk w średniowieczu przypadał władcy.
- (Nosologie) Mal caduc.
Synonymes modifier
- padaczka (« mal caduc, épilepsie »)
Apparentés étymologiques modifier
- kadencja (« cadence »)
Voir aussi modifier
- kaduk sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)
Références modifier
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : kaduk. (liste des auteurs et autrices)
- ↑ « kaduk », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927