kerez
Breton modifier
Étymologie modifier
- Du latin cerasum. Mentionné dans le Catholicon sous la forme queres ; comparer avec ceirios en gallois, keres en cornique (sens identique).
Nom commun modifier
Mutation | Collectif | Singulatif |
---|---|---|
Non muté | kerez | kerezenn |
Adoucissante | gerez | gerezenn |
Spirante | cʼherez | cʼherezenn |
kerez \ˈkeː.res\ collectif
- (Botanique) Cerises.
- Nag int a zo flour ha ruz, va cʼherez ! E-giz muzellou gwercʼhezed o cʼhoarzin da baotred yaouank. — (Ivon Krog, Eur zacʼhad marvailhou, Buhez Breiz, 1924, page 115)
- Qu’elles sont douces et rouges mes cerises ! Comme des lèvres de vierges souriant à de jeunes garçons.
- Al lostoù kerez a zo mat evit lakat da droazhañ, hag an delioù da vont war vaez pa vez kalet ar cʼhorf. — (Loeiz ar Flocʼh, Plant Breizh evit ho yecʼhed, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, page 68)
- Les queues de cerise sont bonnes pour faire uriner, et les feuilles pour aller à la selle lorsque le corps est dur.
- Nag int a zo flour ha ruz, va cʼherez ! E-giz muzellou gwercʼhezed o cʼhoarzin da baotred yaouank. — (Ivon Krog, Eur zacʼhad marvailhou, Buhez Breiz, 1924, page 115)
Variantes orthographiques modifier
- (Orthographe interdialectale) keres