Finnois modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif kortti kortit
Génitif kortin korttien
Partitif korttia kortteja
Accusatif kortti[1]
kortin[2]
kortit
Inessif kortissa korteissa
Élatif kortista korteista
Illatif korttiin kortteihin
Adessif kortilla korteilla
Ablatif kortilta korteilta
Allatif kortille korteille
Essif korttina kortteina
Translatif kortiksi korteiksi
Abessif kortitta korteitta
Instructif kortein
Comitatif kortteine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la troisième personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la deuxième personne du singulier, ou la
    première ou deuxième personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la troisième personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

kortti \ˈkor.tːi\

  1. Carte, carton (un objet le plus souvent quadrilatère, souvent aussi avec des indications).
  2. Permis.
  3. Carte postale.
  4. Carte à jouer.

Synonymes modifier

Carte postale :

Carte à jouer :

Dérivés modifier

Forme de nom commun modifier

kortti /Prononciation ?/

  1. Accusatif II singulier de kortti.