Breton modifier

Étymologie modifier

(1927)[1] Composé de kroaz (« croix ») et de stagañ (« attacher »).

Verbe modifier

Mutation Infinitif
Non muté kroazstagañ
Adoucissante groazstagañ
Spirante cʼhroazstagañ

kroazstagañ \krwa.ˈstɑː.ɡã\ transitif direct (voir la conjugaison), base verbale kroazstag-

  1. Crucifier.
    • Me a zo bet kroazstaget, a-gevret gant Autaritos, dre urz senhedren Karthada. — (Meven Mordiern, Gant luoez an doueed (huñvre), in Gwalarn, no 115-116, juin-juillet 1938, page 68)
      J’ai été crucifié, avec Autaritos, sur ordre du Sanhédrin de Carthage.
    • Petra a zezrevell deomp ar gelaouenn (pe ar skinwel) : o ! ar pep brasañ acʼhanomp zo tud vat ; evelato, e kaver un nebeut boudoù drouk en hon touesk, acʼhoel unan kablus, un diaoul, unan da groazstagañ. Setu kemenn ha kelenn ar stlenn. — (Koulizh Kedez, Melezour Youenn Drezen, in Emsav, no 125, 1978)
      Que nous conte le journal (ou la télévision) : oh ! la plupart d’entre nous sont des gens biens, cependant on trouve quelques êtres mauvais parmi nous, au moins un coupable, un diable, un à crucifier. Voilà ce que les médias annoncent et enseignent.

Dérivés modifier

Références modifier

  1. Martial MénardDevri : Le dictionnaire diachronique du breton, 2018 → consulter cet ouvrage