marinus
Espéranto modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe marini | |
---|---|
Conditionnel | marinus |
marinus \marinus\
- Conditionnel de marini.
Latin modifier
Étymologie modifier
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | marinus | marină | marinum | marinī | marinae | marină |
Vocatif | marine | marină | marinum | marinī | marinae | marină |
Accusatif | marinum | marinăm | marinum | marinōs | marinās | marină |
Génitif | marinī | marinae | marinī | marinōrŭm | marinārŭm | marinōrŭm |
Datif | marinō | marinae | marinō | marinīs | marinīs | marinīs |
Ablatif | marinō | marinā | marinō | marinīs | marinīs | marinīs |
marinus *\maˈriː.nus\
- Marin, de mer.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes modifier
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Anglais : marine
- Asturien : marín
- Catalan : marí
- Espagnol : marino
- Français : marin
- Galicien : mariño
- Italien : marino
- Occitan : marin
- Portugais : marinho, marino
- Roumain : marin
Prononciation modifier
- *\maˈriː.nus\, [mäˈriːnʊs̠] (Classique)
- *\maˈri.nus\, [mäˈriːnus] (Ecclésiastique)
Références modifier
- « marinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage