Étymologie

modifier
De metálla (« métal ») et de rápma (« bordure »).

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif metállarápma metállarámat
Accusatif
Génitif
metállaráma metállarámaid
Illatif metállarápmii metállarámaide
Locatif metállarámas metállarámain
Comitatif metállarámain metállarámaiguin
Essif metállarápman
Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne metállarápman metállarápmame metállarápmamet
2e personne metállarápmat metállarápmade metállarápmadet
3e personne metállarápmas metállarápmaska metállarápmaset

metállarápma /ˈmetalːɑrapmɑ/

  1. Bordure métallique, cadre métallique.
    • Burssain ja giehtalávkkas lea metállarápma. — (peda.net)
      Les porte-monnaie et le sac à main ont une bordure métallique.