pełnomocnictwo

Polonais

Étymologie

Dérivé de pełnomocnik, avec le suffixe -stwo.

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	pełnomocnictwo	pełnomocnictwa
Vocatif	pełnomocnictwo	pełnomocnictwa
Accusatif	pełnomocnictwo	pełnomocnictwa
Génitif	pełnomocnictwa	pełnomocnictw
Locatif	pełnomocnictwie	pełnomocnictwach
Datif	pełnomocnictwu	pełnomocnictwom
Instrumental	pełnomocnictwem	pełnomocnictwami

pełnomocnictwo \pɛwnɔ̃mɔʦ̑ʲˈɲiʦ̑tfɔ\ neutre

1. (Droit) Pleins pouvoirs.
   • Gdy pełnomocnik był ustanowiony przez kilka osób do wspólnego interesu, każda z nich odpowiedzialna jest solidarnie względem niego za wszelkie skutki pełnomocnictwa. — (Stanisław Zawadzki, Prawo cywilne obowiazujace w królestwi Polskiém, 1860)

     La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

• plenipotencja

Apparentés étymologiques

• pełnomocny

Voir aussi

• pełnomocnictwo sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références

• Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : pełnomocnictwo. (liste des auteurs et autrices)