pegement
Breton modifier
Étymologie modifier
- Du moyen breton peguement[1][2].
- Composé de pe (« quel ») et de kement (avec une mutation consonantique par adoucissement kement > gement).
Adverbe interrogatif modifier
pegement \pe.ˈɡẽ.mːɛnt\
- Combien ?
- “Pegement, d’ho soñj, e talvez an ti hag ar stal, ha da begement en holl e sav an dle ?” — (Yeun ar Gow, Ar Breizhad amerikan in Diwar Dorgenn Karreg-an-Tan, Mouladurioù Hor Yezh, 1999, page 158)
- “Combien, à votre avis, vaut la maison et le magasin, et à combien s’élève la dette en tout ?”
- “Pegement, d’ho soñj, e talvez an ti hag ar stal, ha da begement en holl e sav an dle ?” — (Yeun ar Gow, Ar Breizhad amerikan in Diwar Dorgenn Karreg-an-Tan, Mouladurioù Hor Yezh, 1999, page 158)
Dérivés modifier
Références modifier
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 563b