Breton modifier

Étymologie modifier

→ voir pell et -aat.
Du moyen breton pellhat[1].
À comparer avec les verbes pellhau en gallois, pellhé en cornique (sens identique).

Verbe modifier

pellaat (diouzh) \pɛˈlɑːt\ (voir la conjugaison), base verbale pella-

  1. (s') Eloigner (de).
    • Eur paz am boa great evit pellaat, pa ouen strobellet gand eun dra-bennag a ioa var an douar. — (Lan Inisan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, page 52)
    • Ur paz am boa graet evit pellaat, pa voen strobellet gant un dra bennak a yoa war an douar. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 2, Éditions Al Liamm, 1977, page 44)
      J’avais fait un pas pour m’éloigner, quand je fus gêné par quelque chose qui était sur le sol.
  2. (Sens figuré) Ecarter.
  3. (Sens figuré) Reporter, différer.

Prononciation modifier

Variantes orthographiques modifier

Antonymes modifier

Références modifier

  1. Jehan LagadeucCatholicon, Tréguier, 1499