Voir aussi : prenan

Breton modifier

Étymologie modifier

Dérivé de pren, avec le suffixe -añ.
Du moyen breton prenaff[1].
À comparer avec les verbes prynu en gallois, prena en cornique (sens identique).

Verbe modifier

Mutation Infinitif
Non muté prenañ
Adoucissante brenañ
Spirante frenañ

prenañ \ˈprẽːnã\ transitif direct (voir la conjugaison), base verbale pren-

  1. Acheter.
    • Betek neuze, pʼen em gave eur martolod e Montroulez, e teue var eeun dʼar gear da zigas he arcʼhant d'he cʼhrek evit prena bara dʼar vugale. — (Lan Inisan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, page 310)
    • Betek neuze, pʼen em gave ur martolod e Montroulez, e teue war-eeun dʼar gêr da zegas e arcʼhant dʼe wreg evit prenañ bara dʼar vugale. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 2, Éditions Al Liamm, 1977, page 225)
      Jusqu’alors, quand un marin arrivait à Morlaix, il venait directement à la maison apporter sa paie à sa femme pour acheter du pain aux enfants.
  2. (Sens figuré) Racheter.

Variantes modifier

Antonymes modifier

Dérivés modifier

Prononciation modifier

  Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre  )

Paronymes modifier

Références modifier

  1. Jehan LagadeucCatholicon, Tréguier, 1499