schenking
NéerlandaisModifier
ÉtymologieModifier
- Nom verbal en -ing de schenken « donner, faire un don ».
Nom commun Modifier
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nom | schenking | schenkingen |
Diminutif | schenkinkje | schenkinkjes |
schenking \ˈsxɛŋ.kɪŋ\ féminin
- Don, cadeau.
- een schenking doen
- faire un don
- een schenking doen
- (Droit) Donation.
- schenking als voorschot op erfenis
- donation en avancement d’hoirie
- schenking onder de levenden
- donation entre vifs
- schenking als voorschot op erfenis
SynonymesModifier
- don
- donation
Taux de reconnaissanceModifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 97,7 % des Flamands,
- 99,1 % des Néerlandais.
PrononciationModifier
- (Région à préciser) : écouter « schenking [Prononciation ?] »
- Belgique : écouter « schenking [Prononciation ?] »
RéférencesModifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]