Espéranto modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe tenti
Conditionnel tentus

tentus \tentus\

  1. Conditionnel de tenti.

Latin modifier

Étymologie modifier

De teneo au sens de « retenir ».

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif tentus tentūs
Vocatif tentus tentūs
Accusatif tentum tentūs
Génitif tentūs tentuum
Datif tentūi
ou tentū
tentibus
Ablatif tentū tentibus

tentus \Prononciation ?\ masculin

  1. Arrêt.

Forme de verbe 1 modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif tentus tentă tentum tentī tentae tentă
Vocatif tente tentă tentum tentī tentae tentă
Accusatif tentum tentăm tentum tentōs tentās tentă
Génitif tentī tentae tentī tentōrŭm tentārŭm tentōrŭm
Datif tentō tentae tentō tentīs tentīs tentīs
Ablatif tentō tentā tentō tentīs tentīs tentīs

tentus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de teneo.

Forme de verbe 2 modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif tentus tentă tentum tentī tentae tentă
Vocatif tente tentă tentum tentī tentae tentă
Accusatif tentum tentăm tentum tentōs tentās tentă
Génitif tentī tentae tentī tentōrŭm tentārŭm tentōrŭm
Datif tentō tentae tentō tentīs tentīs tentīs
Ablatif tentō tentā tentō tentīs tentīs tentīs

tentus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de tendo.

Références modifier