verlof
Afrikaans modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
verlof
- Permission, autorisation.
- Congé.
- een functionaris met verlof (weg)zenden : mettre un fonctionnaire en disponibilité.
- op verlof gestelde magistraten : magistrats mis en congé.
- rechterlijk verlof : autorisation judiciaire.
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nom | verlof | verloven |
Diminutif | — | — |
verlof \Prononciation ?\ neutre
- permission, autorisation
- Verlof verlenen.
- Accorder l’autorisation, autoriser
- Verlof verlenen.
- congé, (Militaire) permission
- Met verlof gaan.
- Partir en congé.
- Met verlof gaan.
Synonymes modifier
permission
congé
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 98,3 % des Flamands,
- 99,7 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « verlof [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]