Voir aussi : week end, week-end

Étymologie

modifier
(Siècle à préciser) Emprunté à l’anglais weekend (« fin de semaine »).

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
weekend weekends
\wi.kɛnd\

weekend \wi.kɛnd\ masculin (orthographe rectifiée de 1990)

  1. Variante orthographique de week-end.

Dérivés

modifier

Prononciation

modifier

Étymologie

modifier
Mot composé de week (« semaine ») et de end (« fin »).

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
weekend
\ˈwiːk.ˌɛnd\
weekends
\ˈwiːk.ˌɛndz\

weekend \ˈwiːk.ˌɛnd\

  1. Week-end (France), fin de semaine (Canada).
  2. (Weekend holiday) Congé de fin de semaine.

Dérivés

modifier

weekend \ˈwiːk.ˌɛnd\

  1. Passer le week-end.

Prononciation

modifier


Paronymes

modifier

Voir aussi

modifier
  • weekend sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)  
  • fin de semaine sur l’encyclopédie Wikipédia  

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier

weekend \Prononciation ?\ commun

  1. Week-end.

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier

weekend \ʋe:k.ǝnt\

  1. Week-end.

Taux de reconnaissance

modifier
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,3 % des Flamands,
  • 99,3 % des Néerlandais.

Prononciation

modifier

Références

modifier
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Étymologie

modifier
De l’anglais weekend.

Nom commun

modifier
Commun Indéfini Défini
Singulier weekend weekenden
Pluriel weekender weekenderna

weekend \Prononciation ?\ commun

  1. (Anglicisme) Week-end.

Synonymes

modifier

Références

modifier