Voir aussi : grán, grań

Ancien occitan modifier

Étymologie modifier

(Grain) Du latin granum.
(Grand) Du latin grandis.

Nom commun modifier

gran masculin

  1. (Botanique) Grain.
  2. Genre, race.
  3. Grain, poids.

Variantes modifier

Dérivés modifier

Apparentés étymologiques modifier

Adjectif modifier

gran masculin (féminin : granda)

  1. Grand, large.

Dérivés modifier

Références modifier

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage

Anglais modifier

Étymologie modifier

Apocope de grandmother.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
gran
\ɡræn\
grans
\ɡrænz\

gran \ɡræn\

  1. (Familier) Mamie, grand-mère.

Synonymes modifier

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Breton modifier

Forme d’adjectif modifier

gran \ˈɡrãːn\

Mutation Forme
Non muté kran
Adoucissante gran
  1. Forme mutée de kran par adoucissement (k > g).

Forme de verbe modifier

Mutation Forme
Non muté gran
Adoucissante ran
Mixte ran

gran \ˈɡrãːn\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de gober/ober.
    • Ret eo karout ar c'habiten amañ hag e soudarded kement ha m'her gran, evit distreiñ evel-hen diwar va labour. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 162)
      Faut-il aimer le capitaine ici et ses soldats autant que je le fais pour revenir ainsi de mon travail.
    • — Ya, ma mab, ha goût a ran ouzhpenn petra a glaskez : [...] — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 69)
      — Oui, mon fils, et je sais (savoir je fais) en plus ce que tu cherches : [...].

Catalan modifier

Étymologie modifier

Du latin grandis.

Adjectif modifier

Nombre Singulier Pluriel
Masculin gran
[ˈgɾan]
grans
[ˈgɾans]
Féminin granda
[ˈgɾandə]
grandes
[ˈgɾandəs]

gran [ˈgɾan]

  1. Grand.
    • Com evident experiència mostra, la debilitat de la nostra memòria, sotsmetent fàcilment a oblivió no solament los actes per longitud de temps envellits, mas encara los actes frescs de nostres dies, és estat doncs molt condecent, útil e expedient deduir en escrit les gestes e històries antigues dels homens forts e virtuosos, com sien espills molt clars, exemples e virtuosa doctrina de nostra vida, segons recita aquell gran orador Tul·li — (Joanot Martorell, Tirant lo blanc, prologue)

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Champenois modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif modifier

gran \Prononciation ?\

  1. (Sud Haut-Marnais) Grand.

Références modifier

  • André Bailly, Le Patois du Sud Haut-Marnais, Éditions Dominique Guéniot, Langres, 2010

Créole guyanais modifier

Étymologie modifier

(Date à préciser) Du français grand.

Adjectif modifier

gran \ɡɣã\

  1. Grand.

Antonymes modifier

Prononciation modifier

Créole haïtien modifier

Étymologie modifier

Du français grand.

Adjectif modifier

gran \ɡɣã\

  1. Grand.

Antonymes modifier

Dérivés modifier

Danois modifier

Étymologie modifier

Du vieux norrois grón, apparenté à Granne en allemand.

Nom commun modifier

gran masculin

  1. (Botanique) Épicéa.

Espagnol modifier

Étymologie modifier

Apocope de grande.

Adjectif modifier

gran \ɡran\

  1. Grand.

Prononciation modifier

Francoprovençal modifier

Étymologie modifier

Du latin granum (« grain »).

Nom commun modifier

gran \ɡɾan\ masculin

  1. (Botanique) Blé.

Notes modifier

Forme du valdôtain de la commune de Brusson.

Variantes modifier

  • blo (valdôtain de Valtournenche)
  • fromèn (valdôtain d’Arnad, Brusson, Charvensod, Courmayeur, Introd, Montjovet, Valgrisenche)

Références modifier

Norvégien modifier

Étymologie modifier

Apparenté au danois gran.

Nom commun modifier

gran masculin

  1. (Botanique) Épicéa.
  2. Sapin.

Synonymes modifier

Prononciation modifier

Occitan modifier

Étymologie modifier

Du latin granum.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
gran
\ˈgɾan\
grans
\ˈgɾans\

gran [ˈgɾan] (graphie normalisée) masculin

  1. (Botanique) Grain.
  2. Parcelle.

Dérivés modifier

Références modifier

Sranan modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif modifier

gran \Prononciation ?\

  1. Vieux.

Synonymes modifier

Suédois modifier

Étymologie modifier

Apparenté au danois gran.

Nom commun modifier

Commun Indéfini Défini
Singulier gran granen
Pluriel granar granarna

gran \Prononciation ?\ commun

  1. (Botanique) Épicéa.
  2. Sapin.

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Prononciation modifier

Anagrammes modifier