εσπερινός

Grec

Étymologie

Apparenté à εσπέρα (« soir »), du grec ancien ἑσπερινός, esperinós (« du soir »).

Adjectif

εσπερινός, esperinós \Prononciation ?\

1. (Littéraire) Vespéral, du soir.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	ο	εσπερινός	οι	εσπερινοί
Génitif	του	εσπερινού	των	εσπερινών
Accusatif	τον	εσπερινό	τους	εσπερινούς
Vocatif		εσπερινέ		εσπερινοί

εσπερινός (esperinós) \Prononciation ?\ masculin

1. (Religion) Vêpres, prière du soir.