Conjugaison:français/éboyauter

Conjugaison en français
éboyauter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de éboyauter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ éboyaute \ʒ‿ e.bwa.jot\
tu  éboyautes \ty  e.bwa.jot\
il/elle/on  éboyaute \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ e.bwa.jot\
nous  éboyautons \nu.z‿ e.bwa.jo.tɔ̃\
vous  éboyautez \vu.z‿ e.bwa.jo.te\
ils/elles  éboyautent \[il/ɛl].z‿ e.bwa.jot\
Passé composé
j’ai  éboyauté  \ʒ‿e e.bwa.jo.te\
tu as  éboyauté  \ty a.z‿e.bwa.jo.te\
il/elle/on a  éboyauté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.e.bwa.jo.te\
nous avons  éboyauté  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿e.bwa.jo.te\
vous avez  éboyauté  \vu.z‿a.ve.z‿e.bwa.jo.te\
ils/elles ont  éboyauté  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿e.bwa.jo.te\
Imparfait
j’ éboyautais \ʒ‿ e.bwa.jo.tɛ\
tu  éboyautais \ty  e.bwa.jo.tɛ\
il/elle/on  éboyautait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ e.bwa.jo.tɛ\
nous  éboyautions \nu.z‿ e.bwa.jo.tjɔ̃\
vous  éboyautiez \vu.z‿ e.bwa.jo.tje\
ils/elles  éboyautaient \[il/ɛl].z‿ e.bwa.jo.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  éboyauté  \ʒ‿a.vɛ.z‿e.bwa.jo.te\
tu avais  éboyauté  \ty a.vɛ.z‿e.bwa.jo.te\
il/elle/on avait  éboyauté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿e.bwa.jo.te\
nous avions  éboyauté  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿e.bwa.jo.te\
vous aviez  éboyauté  \vu.z‿a.vje.z‿e.bwa.jo.te\
ils/elles avaient  éboyauté  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿e.bwa.jo.te\
Passé simple
j’ éboyautai \ʒ‿ e.bwa.jo.te\
tu  éboyautas \ty  e.bwa.jo.ta\
il/elle/on  éboyauta \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ e.bwa.jo.ta\
nous  éboyautâmes \nu.z‿ e.bwa.jo.tam\
vous  éboyautâtes \vu.z‿ e.bwa.jo.tat\
ils/elles  éboyautèrent \[il/ɛl].z‿ e.bwa.jo.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  éboyauté  \ʒ‿y.z‿e.bwa.jo.te\
tu eus  éboyauté  \ty y.z‿e.bwa.jo.te\
il/elle/on eut  éboyauté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿e.bwa.jo.te\
nous eûmes  éboyauté  \nu.z‿ym.z‿e.bwa.jo.te\
vous eûtes  éboyauté  \vu.z‿yt.z‿e.bwa.jo.te\
ils/elles eurent  éboyauté  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿e.bwa.jo.te\
Futur simple
j’ éboyauterai \ʒ‿ e.bwa.jo.t(ə.)ʁe\
tu  éboyauteras \ty  e.bwa.jo.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  éboyautera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ e.bwa.jo.t(ə.)ʁa\
nous  éboyauterons \nu.z‿ e.bwa.jo.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  éboyauterez \vu.z‿ e.bwa.jo.t(ə.)ʁe\
ils/elles  éboyauteront \[il/ɛl].z‿ e.bwa.jo.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  éboyauté  \ʒ‿o.ʁe e.bwa.jo.te\
tu auras  éboyauté  \ty o.ʁa.z‿e.bwa.jo.te\
il/elle/on aura  éboyauté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa e.bwa.jo.te\
nous aurons  éboyauté  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿e.bwa.jo.te\
vous aurez  éboyauté  \vu.z‿o.ʁe.z‿e.bwa.jo.te\
ils/elles auront  éboyauté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿e.bwa.jo.te\

Subjonctif

Présent
que j’ éboyaute \kə ʒ‿ e.bwa.jot\
que tu  éboyautes \kə ty  e.bwa.jot\
qu’il/elle/on  éboyaute \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ e.bwa.jot\
que nous  éboyautions \kə nu.z‿ e.bwa.jo.tjɔ̃\
que vous  éboyautiez \kə vu.z‿ e.bwa.jo.tje\
qu’ils/elles  éboyautent \k‿[il/ɛl].z‿ e.bwa.jot\
Passé
que j’aie  éboyauté  \kə ʒ‿ɛ e.bwa.jo.te\
que tu aies  éboyauté  \kə ty ɛ.z‿e.bwa.jo.te\
qu’il/elle/on ait  éboyauté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿e.bwa.jo.te\
que nous ayons  éboyauté  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿e.bwa.jo.te\
que vous ayez  éboyauté  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿e.bwa.jo.te\
qu’ils/elles aient  éboyauté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿e.bwa.jo.te\
Imparfait
que j’ éboyautasse \kə ʒ‿ e.bwa.jo.tas\
que tu  éboyautasses \kə ty  e.bwa.jo.tas\
qu’il/elle/on  éboyautât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ e.bwa.jo.ta\
que nous  éboyautassions \kə nu.z‿ e.bwa.jo.ta.sjɔ̃\
que vous  éboyautassiez \kə vu.z‿ e.bwa.jo.ta.sje\
qu’ils/elles  éboyautassent \k‿[il/ɛl].z‿ e.bwa.jo.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  éboyauté  \kə ʒ‿ys e.bwa.jo.te\
que tu eusses  éboyauté  \kə ty ys.z‿e.bwa.jo.te\
qu’il/elle/on eût  éboyauté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿e.bwa.jo.te\
que nous eussions  éboyauté  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿e.bwa.jo.te\
que vous eussiez  éboyauté  \kə vu.z‿y.sje.z‿e.bwa.jo.te\
qu’ils/elles eussent  éboyauté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿e.bwa.jo.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  éboyaute  \e.bwa.jot\
  éboyautons  \e.bwa.jo.tɔ̃\
  éboyautez  \e.bwa.jo.te\
Passé
 aie  éboyauté   \ɛ e.bwa.jo.te\ 
 ayons  éboyauté   \ɛ.jɔ̃.z‿e.bwa.jo.te\ 
 ayez  éboyauté   \ɛ.je.z‿e.bwa.jo.te\