Conjugaison:français/admonéter

Conjugaison en français
admonéter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-é*er}}

Conjugaison de admonéter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ admonète \ʒ‿ ad.mɔ.nɛt\
tu  admonètes \ty  ad.mɔ.nɛt\
il/elle/on  admonète \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ad.mɔ.nɛt\
nous  admonétons \nu.z‿ ad.mɔ.ne.tɔ̃\
vous  admonétez \vu.z‿ ad.mɔ.ne.te\
ils/elles  admonètent \[il/ɛl].z‿ ad.mɔ.nɛt\
Passé composé
j’ai  admonété  \ʒ‿e ad.mɔ.ne.te\
tu as  admonété  \ty a.z‿ad.mɔ.ne.te\
il/elle/on a  admonété  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.ad.mɔ.ne.te\
nous avons  admonété  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿ad.mɔ.ne.te\
vous avez  admonété  \vu.z‿a.ve.z‿ad.mɔ.ne.te\
ils/elles ont  admonété  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿ad.mɔ.ne.te\
Imparfait
j’ admonétais \ʒ‿ ad.mɔ.ne.tɛ\
tu  admonétais \ty  ad.mɔ.ne.tɛ\
il/elle/on  admonétait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ad.mɔ.ne.tɛ\
nous  admonétions \nu.z‿ ad.mɔ.ne.tjɔ̃\
vous  admonétiez \vu.z‿ ad.mɔ.ne.tje\
ils/elles  admonétaient \[il/ɛl].z‿ ad.mɔ.ne.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  admonété  \ʒ‿a.vɛ.z‿ad.mɔ.ne.te\
tu avais  admonété  \ty a.vɛ.z‿ad.mɔ.ne.te\
il/elle/on avait  admonété  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿ad.mɔ.ne.te\
nous avions  admonété  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿ad.mɔ.ne.te\
vous aviez  admonété  \vu.z‿a.vje.z‿ad.mɔ.ne.te\
ils/elles avaient  admonété  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿ad.mɔ.ne.te\
Passé simple
j’ admonétai \ʒ‿ ad.mɔ.ne.te\
tu  admonétas \ty  ad.mɔ.ne.ta\
il/elle/on  admonéta \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ad.mɔ.ne.ta\
nous  admonétâmes \nu.z‿ ad.mɔ.ne.tam\
vous  admonétâtes \vu.z‿ ad.mɔ.ne.tat\
ils/elles  admonétèrent \[il/ɛl].z‿ ad.mɔ.ne.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  admonété  \ʒ‿y.z‿ad.mɔ.ne.te\
tu eus  admonété  \ty y.z‿ad.mɔ.ne.te\
il/elle/on eut  admonété  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ad.mɔ.ne.te\
nous eûmes  admonété  \nu.z‿ym.z‿ad.mɔ.ne.te\
vous eûtes  admonété  \vu.z‿yt.z‿ad.mɔ.ne.te\
ils/elles eurent  admonété  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿ad.mɔ.ne.te\
Futur simple
j’ admonèterai \ʒ‿ ad.mɔ.nɛ.t(ə.)ʁe\
tu  admonèteras \ty  ad.mɔ.nɛ.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  admonètera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ad.mɔ.nɛ.t(ə.)ʁa\
nous  admonèterons \nu.z‿ ad.mɔ.nɛ.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  admonèterez \vu.z‿ ad.mɔ.nɛ.t(ə.)ʁe\
ils/elles  admonèteront \[il/ɛl].z‿ ad.mɔ.nɛ.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  admonété  \ʒ‿o.ʁe ad.mɔ.ne.te\
tu auras  admonété  \ty o.ʁa.z‿ad.mɔ.ne.te\
il/elle/on aura  admonété  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ad.mɔ.ne.te\
nous aurons  admonété  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿ad.mɔ.ne.te\
vous aurez  admonété  \vu.z‿o.ʁe.z‿ad.mɔ.ne.te\
ils/elles auront  admonété  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿ad.mɔ.ne.te\

Subjonctif

Présent
que j’ admonète \kə ʒ‿ ad.mɔ.nɛt\
que tu  admonètes \kə ty  ad.mɔ.nɛt\
qu’il/elle/on  admonète \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ad.mɔ.nɛt\
que nous  admonétions \kə nu.z‿ ad.mɔ.ne.tjɔ̃\
que vous  admonétiez \kə vu.z‿ ad.mɔ.ne.tje\
qu’ils/elles  admonètent \k‿[il/ɛl].z‿ ad.mɔ.nɛt\
Passé
que j’aie  admonété  \kə ʒ‿ɛ ad.mɔ.ne.te\
que tu aies  admonété  \kə ty ɛ.z‿ad.mɔ.ne.te\
qu’il/elle/on ait  admonété  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿ad.mɔ.ne.te\
que nous ayons  admonété  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿ad.mɔ.ne.te\
que vous ayez  admonété  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿ad.mɔ.ne.te\
qu’ils/elles aient  admonété  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿ad.mɔ.ne.te\
Imparfait
que j’ admonétasse \kə ʒ‿ ad.mɔ.ne.tas\
que tu  admonétasses \kə ty  ad.mɔ.ne.tas\
qu’il/elle/on  admonétât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ad.mɔ.ne.ta\
que nous  admonétassions \kə nu.z‿ ad.mɔ.ne.ta.sjɔ̃\
que vous  admonétassiez \kə vu.z‿ ad.mɔ.ne.ta.sje\
qu’ils/elles  admonétassent \k‿[il/ɛl].z‿ ad.mɔ.ne.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  admonété  \kə ʒ‿ys ad.mɔ.ne.te\
que tu eusses  admonété  \kə ty ys.z‿ad.mɔ.ne.te\
qu’il/elle/on eût  admonété  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ad.mɔ.ne.te\
que nous eussions  admonété  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿ad.mɔ.ne.te\
que vous eussiez  admonété  \kə vu.z‿y.sje.z‿ad.mɔ.ne.te\
qu’ils/elles eussent  admonété  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿ad.mɔ.ne.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  admonète  \ad.mɔ.nɛt\
  admonétons  \ad.mɔ.ne.tɔ̃\
  admonétez  \ad.mɔ.ne.te\
Passé
 aie  admonété   \ɛ ad.mɔ.ne.te\ 
 ayons  admonété   \ɛ.jɔ̃.z‿ad.mɔ.ne.te\ 
 ayez  admonété   \ɛ.je.z‿ad.mɔ.ne.te\ 

Futur simple et conditionnel présent traditionnels (et prononciation du XIXe siècle)