Conjugaison:français/affruiter

Conjugaison en français
affruiter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de affruiter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ affruite \ʒ‿ a.fʁɥit\
tu  affruites \ty  a.fʁɥit\
il/elle/on  affruite \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.fʁɥit\
nous  affruitons \nu.z‿ a.fʁɥi.tɔ̃\
vous  affruitez \vu.z‿ a.fʁɥi.te\
ils/elles  affruitent \[il/ɛl].z‿ a.fʁɥit\
Passé composé
j’ai  affruité  \ʒ‿e a.fʁɥi.te\
tu as  affruité  \ty a.z‿a.fʁɥi.te\
il/elle/on a  affruité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.a.fʁɥi.te\
nous avons  affruité  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿a.fʁɥi.te\
vous avez  affruité  \vu.z‿a.ve.z‿a.fʁɥi.te\
ils/elles ont  affruité  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿a.fʁɥi.te\
Imparfait
j’ affruitais \ʒ‿ a.fʁɥi.tɛ\
tu  affruitais \ty  a.fʁɥi.tɛ\
il/elle/on  affruitait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.fʁɥi.tɛ\
nous  affruitions \nu.z‿ a.fʁɥi.tjɔ̃\
vous  affruitiez \vu.z‿ a.fʁɥi.tje\
ils/elles  affruitaient \[il/ɛl].z‿ a.fʁɥi.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  affruité  \ʒ‿a.vɛ.z‿a.fʁɥi.te\
tu avais  affruité  \ty a.vɛ.z‿a.fʁɥi.te\
il/elle/on avait  affruité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿a.fʁɥi.te\
nous avions  affruité  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿a.fʁɥi.te\
vous aviez  affruité  \vu.z‿a.vje.z‿a.fʁɥi.te\
ils/elles avaient  affruité  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿a.fʁɥi.te\
Passé simple
j’ affruitai \ʒ‿ a.fʁɥi.te\
tu  affruitas \ty  a.fʁɥi.ta\
il/elle/on  affruita \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.fʁɥi.ta\
nous  affruitâmes \nu.z‿ a.fʁɥi.tam\
vous  affruitâtes \vu.z‿ a.fʁɥi.tat\
ils/elles  affruitèrent \[il/ɛl].z‿ a.fʁɥi.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  affruité  \ʒ‿y.z‿a.fʁɥi.te\
tu eus  affruité  \ty y.z‿a.fʁɥi.te\
il/elle/on eut  affruité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.fʁɥi.te\
nous eûmes  affruité  \nu.z‿ym.z‿a.fʁɥi.te\
vous eûtes  affruité  \vu.z‿yt.z‿a.fʁɥi.te\
ils/elles eurent  affruité  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿a.fʁɥi.te\
Futur simple
j’ affruiterai \ʒ‿ a.fʁɥi.t(ə.)ʁe\
tu  affruiteras \ty  a.fʁɥi.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  affruitera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.fʁɥi.t(ə.)ʁa\
nous  affruiterons \nu.z‿ a.fʁɥi.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  affruiterez \vu.z‿ a.fʁɥi.t(ə.)ʁe\
ils/elles  affruiteront \[il/ɛl].z‿ a.fʁɥi.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  affruité  \ʒ‿o.ʁe a.fʁɥi.te\
tu auras  affruité  \ty o.ʁa.z‿a.fʁɥi.te\
il/elle/on aura  affruité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa a.fʁɥi.te\
nous aurons  affruité  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿a.fʁɥi.te\
vous aurez  affruité  \vu.z‿o.ʁe.z‿a.fʁɥi.te\
ils/elles auront  affruité  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿a.fʁɥi.te\

Subjonctif

Présent
que j’ affruite \kə ʒ‿ a.fʁɥit\
que tu  affruites \kə ty  a.fʁɥit\
qu’il/elle/on  affruite \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.fʁɥit\
que nous  affruitions \kə nu.z‿ a.fʁɥi.tjɔ̃\
que vous  affruitiez \kə vu.z‿ a.fʁɥi.tje\
qu’ils/elles  affruitent \k‿[il/ɛl].z‿ a.fʁɥit\
Passé
que j’aie  affruité  \kə ʒ‿ɛ a.fʁɥi.te\
que tu aies  affruité  \kə ty ɛ.z‿a.fʁɥi.te\
qu’il/elle/on ait  affruité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿a.fʁɥi.te\
que nous ayons  affruité  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿a.fʁɥi.te\
que vous ayez  affruité  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿a.fʁɥi.te\
qu’ils/elles aient  affruité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿a.fʁɥi.te\
Imparfait
que j’ affruitasse \kə ʒ‿ a.fʁɥi.tas\
que tu  affruitasses \kə ty  a.fʁɥi.tas\
qu’il/elle/on  affruitât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.fʁɥi.ta\
que nous  affruitassions \kə nu.z‿ a.fʁɥi.ta.sjɔ̃\
que vous  affruitassiez \kə vu.z‿ a.fʁɥi.ta.sje\
qu’ils/elles  affruitassent \k‿[il/ɛl].z‿ a.fʁɥi.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  affruité  \kə ʒ‿ys a.fʁɥi.te\
que tu eusses  affruité  \kə ty ys.z‿a.fʁɥi.te\
qu’il/elle/on eût  affruité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.fʁɥi.te\
que nous eussions  affruité  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿a.fʁɥi.te\
que vous eussiez  affruité  \kə vu.z‿y.sje.z‿a.fʁɥi.te\
qu’ils/elles eussent  affruité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿a.fʁɥi.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  affruite  \a.fʁɥit\
  affruitons  \a.fʁɥi.tɔ̃\
  affruitez  \a.fʁɥi.te\
Passé
 aie  affruité   \ɛ a.fʁɥi.te\ 
 ayons  affruité   \ɛ.jɔ̃.z‿a.fʁɥi.te\ 
 ayez  affruité   \ɛ.je.z‿a.fʁɥi.te\