Conjugaison:français/agachonner

Conjugaison en français
agachonner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de agachonner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ agachonne \ʒ‿ a.ɡa.ʃɔn\
tu  agachonnes \ty  a.ɡa.ʃɔn\
il/elle/on  agachonne \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ɡa.ʃɔn\
nous  agachonnons \nu.z‿ a.ɡa.ʃɔ.nɔ̃\
vous  agachonnez \vu.z‿ a.ɡa.ʃɔ.ne\
ils/elles  agachonnent \[il/ɛl].z‿ a.ɡa.ʃɔn\
Passé composé
j’ai  agachonné  \ʒ‿e a.ɡa.ʃɔ.ne\
tu as  agachonné  \ty a.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
il/elle/on a  agachonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.a.ɡa.ʃɔ.ne\
nous avons  agachonné  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
vous avez  agachonné  \vu.z‿a.ve.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
ils/elles ont  agachonné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
Imparfait
j’ agachonnais \ʒ‿ a.ɡa.ʃɔ.nɛ\
tu  agachonnais \ty  a.ɡa.ʃɔ.nɛ\
il/elle/on  agachonnait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ɡa.ʃɔ.nɛ\
nous  agachonnions \nu.z‿ a.ɡa.ʃɔ.njɔ̃\
vous  agachonniez \vu.z‿ a.ɡa.ʃɔ.nje\
ils/elles  agachonnaient \[il/ɛl].z‿ a.ɡa.ʃɔ.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  agachonné  \ʒ‿a.vɛ.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
tu avais  agachonné  \ty a.vɛ.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
il/elle/on avait  agachonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
nous avions  agachonné  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
vous aviez  agachonné  \vu.z‿a.vje.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
ils/elles avaient  agachonné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
Passé simple
j’ agachonnai \ʒ‿ a.ɡa.ʃɔ.ne\
tu  agachonnas \ty  a.ɡa.ʃɔ.na\
il/elle/on  agachonna \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ɡa.ʃɔ.na\
nous  agachonnâmes \nu.z‿ a.ɡa.ʃɔ.nam\
vous  agachonnâtes \vu.z‿ a.ɡa.ʃɔ.nat\
ils/elles  agachonnèrent \[il/ɛl].z‿ a.ɡa.ʃɔ.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  agachonné  \ʒ‿y.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
tu eus  agachonné  \ty y.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
il/elle/on eut  agachonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
nous eûmes  agachonné  \nu.z‿ym.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
vous eûtes  agachonné  \vu.z‿yt.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
ils/elles eurent  agachonné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
Futur simple
j’ agachonnerai \ʒ‿ a.ɡa.ʃɔ.n(ə.)ʁe\
tu  agachonneras \ty  a.ɡa.ʃɔ.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  agachonnera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ɡa.ʃɔ.n(ə.)ʁa\
nous  agachonnerons \nu.z‿ a.ɡa.ʃɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  agachonnerez \vu.z‿ a.ɡa.ʃɔ.n(ə.)ʁe\
ils/elles  agachonneront \[il/ɛl].z‿ a.ɡa.ʃɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  agachonné  \ʒ‿o.ʁe a.ɡa.ʃɔ.ne\
tu auras  agachonné  \ty o.ʁa.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
il/elle/on aura  agachonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa a.ɡa.ʃɔ.ne\
nous aurons  agachonné  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
vous aurez  agachonné  \vu.z‿o.ʁe.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
ils/elles auront  agachonné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿a.ɡa.ʃɔ.ne\

Subjonctif

Présent
que j’ agachonne \kə ʒ‿ a.ɡa.ʃɔn\
que tu  agachonnes \kə ty  a.ɡa.ʃɔn\
qu’il/elle/on  agachonne \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ɡa.ʃɔn\
que nous  agachonnions \kə nu.z‿ a.ɡa.ʃɔ.njɔ̃\
que vous  agachonniez \kə vu.z‿ a.ɡa.ʃɔ.nje\
qu’ils/elles  agachonnent \k‿[il/ɛl].z‿ a.ɡa.ʃɔn\
Passé
que j’aie  agachonné  \kə ʒ‿ɛ a.ɡa.ʃɔ.ne\
que tu aies  agachonné  \kə ty ɛ.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
qu’il/elle/on ait  agachonné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
que nous ayons  agachonné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
que vous ayez  agachonné  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
qu’ils/elles aient  agachonné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
Imparfait
que j’ agachonnasse \kə ʒ‿ a.ɡa.ʃɔ.nas\
que tu  agachonnasses \kə ty  a.ɡa.ʃɔ.nas\
qu’il/elle/on  agachonnât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ɡa.ʃɔ.na\
que nous  agachonnassions \kə nu.z‿ a.ɡa.ʃɔ.na.sjɔ̃\
que vous  agachonnassiez \kə vu.z‿ a.ɡa.ʃɔ.na.sje\
qu’ils/elles  agachonnassent \k‿[il/ɛl].z‿ a.ɡa.ʃɔ.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  agachonné  \kə ʒ‿ys a.ɡa.ʃɔ.ne\
que tu eusses  agachonné  \kə ty ys.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
qu’il/elle/on eût  agachonné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
que nous eussions  agachonné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
que vous eussiez  agachonné  \kə vu.z‿y.sje.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\
qu’ils/elles eussent  agachonné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿a.ɡa.ʃɔ.ne\

Conditionnel

Impératif

Présent
  agachonne  \a.ɡa.ʃɔn\
  agachonnons  \a.ɡa.ʃɔ.nɔ̃\
  agachonnez  \a.ɡa.ʃɔ.ne\
Passé
 aie  agachonné   \ɛ a.ɡa.ʃɔ.ne\ 
 ayons  agachonné   \ɛ.jɔ̃.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\ 
 ayez  agachonné   \ɛ.je.z‿a.ɡa.ʃɔ.ne\