Conjugaison:français/alcoyler

Conjugaison en français
alcoyler
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de alcoyler, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ alcoyle \ʒ‿ al.kɔ.il\
tu  alcoyles \ty  al.kɔ.il\
il/elle/on  alcoyle \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ al.kɔ.il\
nous  alcoylons \nu.z‿ al.kɔ.i.lɔ̃\
vous  alcoylez \vu.z‿ al.kɔ.i.le\
ils/elles  alcoylent \[il/ɛl].z‿ al.kɔ.il\
Passé composé
j’ai  alcoylé  \ʒ‿e al.kɔ.i.le\
tu as  alcoylé  \ty a.z‿al.kɔ.i.le\
il/elle/on a  alcoylé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.al.kɔ.i.le\
nous avons  alcoylé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿al.kɔ.i.le\
vous avez  alcoylé  \vu.z‿a.ve.z‿al.kɔ.i.le\
ils/elles ont  alcoylé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿al.kɔ.i.le\
Imparfait
j’ alcoylais \ʒ‿ al.kɔ.i.lɛ\
tu  alcoylais \ty  al.kɔ.i.lɛ\
il/elle/on  alcoylait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ al.kɔ.i.lɛ\
nous  alcoylions \nu.z‿ al.kɔ.i.ljɔ̃\
vous  alcoyliez \vu.z‿ al.kɔ.i.lje\
ils/elles  alcoylaient \[il/ɛl].z‿ al.kɔ.i.lɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  alcoylé  \ʒ‿a.vɛ.z‿al.kɔ.i.le\
tu avais  alcoylé  \ty a.vɛ.z‿al.kɔ.i.le\
il/elle/on avait  alcoylé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿al.kɔ.i.le\
nous avions  alcoylé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿al.kɔ.i.le\
vous aviez  alcoylé  \vu.z‿a.vje.z‿al.kɔ.i.le\
ils/elles avaient  alcoylé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿al.kɔ.i.le\
Passé simple
j’ alcoylai \ʒ‿ al.kɔ.i.le\
tu  alcoylas \ty  al.kɔ.i.la\
il/elle/on  alcoyla \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ al.kɔ.i.la\
nous  alcoylâmes \nu.z‿ al.kɔ.i.lam\
vous  alcoylâtes \vu.z‿ al.kɔ.i.lat\
ils/elles  alcoylèrent \[il/ɛl].z‿ al.kɔ.i.lɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  alcoylé  \ʒ‿y.z‿al.kɔ.i.le\
tu eus  alcoylé  \ty y.z‿al.kɔ.i.le\
il/elle/on eut  alcoylé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿al.kɔ.i.le\
nous eûmes  alcoylé  \nu.z‿ym.z‿al.kɔ.i.le\
vous eûtes  alcoylé  \vu.z‿yt.z‿al.kɔ.i.le\
ils/elles eurent  alcoylé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿al.kɔ.i.le\
Futur simple
j’ alcoylerai \ʒ‿ al.kɔ.i.l(ə.)ʁe\
tu  alcoyleras \ty  al.kɔ.i.l(ə.)ʁa\
il/elle/on  alcoylera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ al.kɔ.i.l(ə.)ʁa\
nous  alcoylerons \nu.z‿ al.kɔ.i.l(ə.)ʁɔ̃\
vous  alcoylerez \vu.z‿ al.kɔ.i.l(ə.)ʁe\
ils/elles  alcoyleront \[il/ɛl].z‿ al.kɔ.i.l(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  alcoylé  \ʒ‿o.ʁe al.kɔ.i.le\
tu auras  alcoylé  \ty o.ʁa.z‿al.kɔ.i.le\
il/elle/on aura  alcoylé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa al.kɔ.i.le\
nous aurons  alcoylé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿al.kɔ.i.le\
vous aurez  alcoylé  \vu.z‿o.ʁe.z‿al.kɔ.i.le\
ils/elles auront  alcoylé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿al.kɔ.i.le\

Subjonctif

Présent
que j’ alcoyle \kə ʒ‿ al.kɔ.il\
que tu  alcoyles \kə ty  al.kɔ.il\
qu’il/elle/on  alcoyle \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ al.kɔ.il\
que nous  alcoylions \kə nu.z‿ al.kɔ.i.ljɔ̃\
que vous  alcoyliez \kə vu.z‿ al.kɔ.i.lje\
qu’ils/elles  alcoylent \k‿[il/ɛl].z‿ al.kɔ.il\
Passé
que j’aie  alcoylé  \kə ʒ‿ɛ al.kɔ.i.le\
que tu aies  alcoylé  \kə ty ɛ.z‿al.kɔ.i.le\
qu’il/elle/on ait  alcoylé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿al.kɔ.i.le\
que nous ayons  alcoylé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿al.kɔ.i.le\
que vous ayez  alcoylé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿al.kɔ.i.le\
qu’ils/elles aient  alcoylé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿al.kɔ.i.le\
Imparfait
que j’ alcoylasse \kə ʒ‿ al.kɔ.i.las\
que tu  alcoylasses \kə ty  al.kɔ.i.las\
qu’il/elle/on  alcoylât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ al.kɔ.i.la\
que nous  alcoylassions \kə nu.z‿ al.kɔ.i.la.sjɔ̃\
que vous  alcoylassiez \kə vu.z‿ al.kɔ.i.la.sje\
qu’ils/elles  alcoylassent \k‿[il/ɛl].z‿ al.kɔ.i.las\
Plus-que-parfait
que j’eusse  alcoylé  \kə ʒ‿ys al.kɔ.i.le\
que tu eusses  alcoylé  \kə ty ys.z‿al.kɔ.i.le\
qu’il/elle/on eût  alcoylé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿al.kɔ.i.le\
que nous eussions  alcoylé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿al.kɔ.i.le\
que vous eussiez  alcoylé  \kə vu.z‿y.sje.z‿al.kɔ.i.le\
qu’ils/elles eussent  alcoylé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿al.kɔ.i.le\

Conditionnel

Impératif

Présent
  alcoyle  \al.kɔ.il\
  alcoylons  \al.kɔ.i.lɔ̃\
  alcoylez  \al.kɔ.i.le\
Passé
 aie  alcoylé   \ɛ al.kɔ.i.le\ 
 ayons  alcoylé   \ɛ.jɔ̃.z‿al.kɔ.i.le\ 
 ayez  alcoylé   \ɛ.je.z‿al.kɔ.i.le\