Conjugaison:français/arnacher

Conjugaison en français
arnacher
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de arnacher, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ arnache \ʒ‿ aʁ.naʃ\
tu  arnaches \ty  aʁ.naʃ\
il/elle/on  arnache \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ aʁ.naʃ\
nous  arnachons \nu.z‿ aʁ.na.ʃɔ̃\
vous  arnachez \vu.z‿ aʁ.na.ʃe\
ils/elles  arnachent \[il/ɛl].z‿ aʁ.naʃ\
Passé composé
j’ai  arnaché  \ʒ‿e aʁ.na.ʃe\
tu as  arnaché  \ty a.z‿aʁ.na.ʃe\
il/elle/on a  arnaché  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.aʁ.na.ʃe\
nous avons  arnaché  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿aʁ.na.ʃe\
vous avez  arnaché  \vu.z‿a.ve.z‿aʁ.na.ʃe\
ils/elles ont  arnaché  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿aʁ.na.ʃe\
Imparfait
j’ arnachais \ʒ‿ aʁ.na.ʃɛ\
tu  arnachais \ty  aʁ.na.ʃɛ\
il/elle/on  arnachait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ aʁ.na.ʃɛ\
nous  arnachions \nu.z‿ aʁ.na.ʃjɔ̃\
vous  arnachiez \vu.z‿ aʁ.na.ʃje\
ils/elles  arnachaient \[il/ɛl].z‿ aʁ.na.ʃɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  arnaché  \ʒ‿a.vɛ.z‿aʁ.na.ʃe\
tu avais  arnaché  \ty a.vɛ.z‿aʁ.na.ʃe\
il/elle/on avait  arnaché  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿aʁ.na.ʃe\
nous avions  arnaché  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿aʁ.na.ʃe\
vous aviez  arnaché  \vu.z‿a.vje.z‿aʁ.na.ʃe\
ils/elles avaient  arnaché  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿aʁ.na.ʃe\
Passé simple
j’ arnachai \ʒ‿ aʁ.na.ʃe\
tu  arnachas \ty  aʁ.na.ʃa\
il/elle/on  arnacha \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ aʁ.na.ʃa\
nous  arnachâmes \nu.z‿ aʁ.na.ʃam\
vous  arnachâtes \vu.z‿ aʁ.na.ʃat\
ils/elles  arnachèrent \[il/ɛl].z‿ aʁ.na.ʃɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  arnaché  \ʒ‿y.z‿aʁ.na.ʃe\
tu eus  arnaché  \ty y.z‿aʁ.na.ʃe\
il/elle/on eut  arnaché  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿aʁ.na.ʃe\
nous eûmes  arnaché  \nu.z‿ym.z‿aʁ.na.ʃe\
vous eûtes  arnaché  \vu.z‿yt.z‿aʁ.na.ʃe\
ils/elles eurent  arnaché  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿aʁ.na.ʃe\
Futur simple
j’ arnacherai \ʒ‿ aʁ.na.ʃ(ə.)ʁe\
tu  arnacheras \ty  aʁ.na.ʃ(ə.)ʁa\
il/elle/on  arnachera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ aʁ.na.ʃ(ə.)ʁa\
nous  arnacherons \nu.z‿ aʁ.na.ʃ(ə.)ʁɔ̃\
vous  arnacherez \vu.z‿ aʁ.na.ʃ(ə.)ʁe\
ils/elles  arnacheront \[il/ɛl].z‿ aʁ.na.ʃ(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  arnaché  \ʒ‿o.ʁe aʁ.na.ʃe\
tu auras  arnaché  \ty o.ʁa.z‿aʁ.na.ʃe\
il/elle/on aura  arnaché  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa aʁ.na.ʃe\
nous aurons  arnaché  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿aʁ.na.ʃe\
vous aurez  arnaché  \vu.z‿o.ʁe.z‿aʁ.na.ʃe\
ils/elles auront  arnaché  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿aʁ.na.ʃe\

Subjonctif

Présent
que j’ arnache \kə ʒ‿ aʁ.naʃ\
que tu  arnaches \kə ty  aʁ.naʃ\
qu’il/elle/on  arnache \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ aʁ.naʃ\
que nous  arnachions \kə nu.z‿ aʁ.na.ʃjɔ̃\
que vous  arnachiez \kə vu.z‿ aʁ.na.ʃje\
qu’ils/elles  arnachent \k‿[il/ɛl].z‿ aʁ.naʃ\
Passé
que j’aie  arnaché  \kə ʒ‿ɛ aʁ.na.ʃe\
que tu aies  arnaché  \kə ty ɛ.z‿aʁ.na.ʃe\
qu’il/elle/on ait  arnaché  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿aʁ.na.ʃe\
que nous ayons  arnaché  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿aʁ.na.ʃe\
que vous ayez  arnaché  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿aʁ.na.ʃe\
qu’ils/elles aient  arnaché  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿aʁ.na.ʃe\
Imparfait
que j’ arnachasse \kə ʒ‿ aʁ.na.ʃas\
que tu  arnachasses \kə ty  aʁ.na.ʃas\
qu’il/elle/on  arnachât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ aʁ.na.ʃa\
que nous  arnachassions \kə nu.z‿ aʁ.na.ʃa.sjɔ̃\
que vous  arnachassiez \kə vu.z‿ aʁ.na.ʃa.sje\
qu’ils/elles  arnachassent \k‿[il/ɛl].z‿ aʁ.na.ʃas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  arnaché  \kə ʒ‿ys aʁ.na.ʃe\
que tu eusses  arnaché  \kə ty ys.z‿aʁ.na.ʃe\
qu’il/elle/on eût  arnaché  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿aʁ.na.ʃe\
que nous eussions  arnaché  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿aʁ.na.ʃe\
que vous eussiez  arnaché  \kə vu.z‿y.sje.z‿aʁ.na.ʃe\
qu’ils/elles eussent  arnaché  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿aʁ.na.ʃe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  arnache  \aʁ.naʃ\
  arnachons  \aʁ.na.ʃɔ̃\
  arnachez  \aʁ.na.ʃe\
Passé
 aie  arnaché   \ɛ aʁ.na.ʃe\ 
 ayons  arnaché   \ɛ.jɔ̃.z‿aʁ.na.ʃe\ 
 ayez  arnaché   \ɛ.je.z‿aʁ.na.ʃe\