Conjugaison:français/bicommunautariser

Conjugaison en français
bicommunautariser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de bicommunautariser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  bicommunautarise \ʒə  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁiz\
tu  bicommunautarises \ty  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁiz\
il/elle/on  bicommunautarise \[il/ɛl/ɔ̃]  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁiz\
nous  bicommunautarisons \nu  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.zɔ̃\
vous  bicommunautarisez \vu  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
ils/elles  bicommunautarisent \[il/ɛl]  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁiz\
Passé composé
j’ai  bicommunautarisé  \ʒ‿e bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
tu as  bicommunautarisé  \ty a bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
il/elle/on a  bicommunautarisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
nous avons  bicommunautarisé  \nu.z‿a.vɔ̃ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
vous avez  bicommunautarisé  \vu.z‿a.ve bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
ils/elles ont  bicommunautarisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
Imparfait
je  bicommunautarisais \ʒə  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.zɛ\
tu  bicommunautarisais \ty  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.zɛ\
il/elle/on  bicommunautarisait \[il/ɛl/ɔ̃]  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.zɛ\
nous  bicommunautarisions \nu  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.zjɔ̃\
vous  bicommunautarisiez \vu  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.zje\
ils/elles  bicommunautarisaient \[il/ɛl]  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  bicommunautarisé  \ʒ‿a.vɛ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
tu avais  bicommunautarisé  \ty a.vɛ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
il/elle/on avait  bicommunautarisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
nous avions  bicommunautarisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
vous aviez  bicommunautarisé  \vu.z‿a.vje bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
ils/elles avaient  bicommunautarisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
Passé simple
je  bicommunautarisai \ʒə  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
tu  bicommunautarisas \ty  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.za\
il/elle/on  bicommunautarisa \[il/ɛl/ɔ̃]  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.za\
nous  bicommunautarisâmes \nu  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.zam\
vous  bicommunautarisâtes \vu  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.zat\
ils/elles  bicommunautarisèrent \[il/ɛl]  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  bicommunautarisé  \ʒ‿y bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
tu eus  bicommunautarisé  \ty y bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
il/elle/on eut  bicommunautarisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
nous eûmes  bicommunautarisé  \nu.z‿ym bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
vous eûtes  bicommunautarisé  \vu.z‿yt bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
ils/elles eurent  bicommunautarisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
Futur simple
je  bicommunautariserai \ʒə  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.z(ə.)ʁe\
tu  bicommunautariseras \ty  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  bicommunautarisera \[il/ɛl/ɔ̃]  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.z(ə.)ʁa\
nous  bicommunautariserons \nu  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  bicommunautariserez \vu  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.z(ə.)ʁe\
ils/elles  bicommunautariseront \[il/ɛl]  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  bicommunautarisé  \ʒ‿o.ʁe bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
tu auras  bicommunautarisé  \ty o.ʁa bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
il/elle/on aura  bicommunautarisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
nous aurons  bicommunautarisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
vous aurez  bicommunautarisé  \vu.z‿o.ʁe bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
ils/elles auront  bicommunautarisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\

Subjonctif

Présent
que je  bicommunautarise \kə ʒə  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁiz\
que tu  bicommunautarises \kə ty  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁiz\
qu’il/elle/on  bicommunautarise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁiz\
que nous  bicommunautarisions \kə nu  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.zjɔ̃\
que vous  bicommunautarisiez \kə vu  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.zje\
qu’ils/elles  bicommunautarisent \k‿[il/ɛl]  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁiz\
Passé
que j’aie  bicommunautarisé  \kə ʒ‿ɛ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
que tu aies  bicommunautarisé  \kə ty ɛ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
qu’il/elle/on ait  bicommunautarisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
que nous ayons  bicommunautarisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
que vous ayez  bicommunautarisé  \kə vu.z‿ɛ.je bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
qu’ils/elles aient  bicommunautarisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
Imparfait
que je  bicommunautarisasse \kə ʒə  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.zas\
que tu  bicommunautarisasses \kə ty  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.zas\
qu’il/elle/on  bicommunautarisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.za\
que nous  bicommunautarisassions \kə nu  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.za.sjɔ̃\
que vous  bicommunautarisassiez \kə vu  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.za.sje\
qu’ils/elles  bicommunautarisassent \k‿[il/ɛl]  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  bicommunautarisé  \kə ʒ‿ys bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
que tu eusses  bicommunautarisé  \kə ty ys bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
qu’il/elle/on eût  bicommunautarisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
que nous eussions  bicommunautarisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
que vous eussiez  bicommunautarisé  \kə vu.z‿y.sje bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
qu’ils/elles eussent  bicommunautarisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\

Conditionnel

Présent
je  bicommunautariserais \ʒə  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.z(ə.)ʁɛ\
tu  bicommunautariserais \ty  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  bicommunautariserait \[il/ɛl/ɔ̃]  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.z(ə.)ʁɛ\
nous  bicommunautariserions \nu  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.zə.ʁjɔ̃\
vous  bicommunautariseriez \vu  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.zə.ʁje\
ils/elles  bicommunautariseraient \[il/ɛl]  bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  bicommunautarisé  \ʒ‿o.ʁɛ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
tu aurais  bicommunautarisé  \ty o.ʁɛ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
il/elle/on aurait  bicommunautarisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
nous aurions  bicommunautarisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
vous auriez  bicommunautarisé  \vu.z‿o.ʁje bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\
ils/elles auraient  bicommunautarisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ bi.kɔ.my.nɔ.ta.ʁi.ze\

Impératif