Conjugaison en français
brifter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de brifter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  brifte \ʒə  bʁift\
tu  briftes \ty  bʁift\
il/elle/on  brifte \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁift\
nous  briftons \nu  bʁif.tɔ̃\
vous  briftez \vu  bʁif.te\
ils/elles  briftent \[il/ɛl]  bʁift\
Passé composé
j’ai  brifté  \ʒ‿e bʁif.te\
tu as  brifté  \ty a bʁif.te\
il/elle/on a  brifté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a bʁif.te\
nous avons  brifté  \nu.z‿a.vɔ̃ bʁif.te\
vous avez  brifté  \vu.z‿a.ve bʁif.te\
ils/elles ont  brifté  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ bʁif.te\
Imparfait
je  briftais \ʒə  bʁif.tɛ\
tu  briftais \ty  bʁif.tɛ\
il/elle/on  briftait \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁif.tɛ\
nous  briftions \nu  bʁif.tjɔ̃\
vous  briftiez \vu  bʁif.tje\
ils/elles  briftaient \[il/ɛl]  bʁif.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  brifté  \ʒ‿a.vɛ bʁif.te\
tu avais  brifté  \ty a.vɛ bʁif.te\
il/elle/on avait  brifté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ bʁif.te\
nous avions  brifté  \nu.z‿a.vjɔ̃ bʁif.te\
vous aviez  brifté  \vu.z‿a.vje bʁif.te\
ils/elles avaient  brifté  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ bʁif.te\
Passé simple
je  briftai \ʒə  bʁif.te\
tu  briftas \ty  bʁif.ta\
il/elle/on  brifta \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁif.ta\
nous  briftâmes \nu  bʁif.tam\
vous  briftâtes \vu  bʁif.tat\
ils/elles  briftèrent \[il/ɛl]  bʁif.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  brifté  \ʒ‿y bʁif.te\
tu eus  brifté  \ty y bʁif.te\
il/elle/on eut  brifté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bʁif.te\
nous eûmes  brifté  \nu.z‿ym bʁif.te\
vous eûtes  brifté  \vu.z‿yt bʁif.te\
ils/elles eurent  brifté  \[i/ɛ]l.z‿yʁ bʁif.te\
Futur simple
je  brifterai \ʒə  bʁif.t(ə.)ʁe\
tu  brifteras \ty  bʁif.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  briftera \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁif.t(ə.)ʁa\
nous  brifterons \nu  bʁif.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  brifterez \vu  bʁif.t(ə.)ʁe\
ils/elles  brifteront \[il/ɛl]  bʁif.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  brifté  \ʒ‿o.ʁe bʁif.te\
tu auras  brifté  \ty o.ʁa bʁif.te\
il/elle/on aura  brifté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa bʁif.te\
nous aurons  brifté  \nu.z‿o.ʁɔ̃ bʁif.te\
vous aurez  brifté  \vu.z‿o.ʁe bʁif.te\
ils/elles auront  brifté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ bʁif.te\

Subjonctif

Présent
que je  brifte \kə ʒə  bʁift\
que tu  briftes \kə ty  bʁift\
qu’il/elle/on  brifte \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bʁift\
que nous  briftions \kə nu  bʁif.tjɔ̃\
que vous  briftiez \kə vu  bʁif.tje\
qu’ils/elles  briftent \k‿[il/ɛl]  bʁift\
Passé
que j’aie  brifté  \kə ʒ‿ɛ bʁif.te\
que tu aies  brifté  \kə ty ɛ bʁif.te\
qu’il/elle/on ait  brifté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ bʁif.te\
que nous ayons  brifté  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ bʁif.te\
que vous ayez  brifté  \kə vu.z‿ɛ.je bʁif.te\
qu’ils/elles aient  brifté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ bʁif.te\
Imparfait
que je  briftasse \kə ʒə  bʁif.tas\
que tu  briftasses \kə ty  bʁif.tas\
qu’il/elle/on  briftât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bʁif.ta\
que nous  briftassions \kə nu  bʁif.ta.sjɔ̃\
que vous  briftassiez \kə vu  bʁif.ta.sje\
qu’ils/elles  briftassent \k‿[il/ɛl]  bʁif.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  brifté  \kə ʒ‿ys bʁif.te\
que tu eusses  brifté  \kə ty ys bʁif.te\
qu’il/elle/on eût  brifté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bʁif.te\
que nous eussions  brifté  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ bʁif.te\
que vous eussiez  brifté  \kə vu.z‿y.sje bʁif.te\
qu’ils/elles eussent  brifté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys bʁif.te\

Conditionnel

Présent
je  brifterais \ʒə  bʁif.t(ə.)ʁɛ\
tu  brifterais \ty  bʁif.t(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  brifterait \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁif.t(ə.)ʁɛ\
nous  brifterions \nu  bʁif.tə.ʁjɔ̃\
vous  brifteriez \vu  bʁif.tə.ʁje\
ils/elles  brifteraient \[il/ɛl]  bʁif.t(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  brifté  \ʒ‿o.ʁɛ bʁif.te\
tu aurais  brifté  \ty o.ʁɛ bʁif.te\
il/elle/on aurait  brifté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ bʁif.te\
nous aurions  brifté  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ bʁif.te\
vous auriez  brifté  \vu.z‿o.ʁje bʁif.te\
ils/elles auraient  brifté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ bʁif.te\

Impératif

Présent
  brifte  \bʁift\
  briftons  \bʁif.tɔ̃\
  briftez  \bʁif.te\
Passé
 aie  brifté   \ɛ bʁif.te\ 
 ayons  brifté   \ɛ.jɔ̃ bʁif.te\ 
 ayez  brifté   \ɛ.je bʁif.te\