Conjugaison:français/charriboter

Conjugaison en français
charriboter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de charriboter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  charribote \ʒə  ʃa.ʁi.bɔt\
tu  charribotes \ty  ʃa.ʁi.bɔt\
il/elle/on  charribote \[il/ɛl/ɔ̃]  ʃa.ʁi.bɔt\
nous  charribotons \nu  ʃa.ʁi.bɔ.tɔ̃\
vous  charribotez \vu  ʃa.ʁi.bɔ.te\
ils/elles  charribotent \[il/ɛl]  ʃa.ʁi.bɔt\
Passé composé
j’ai  charriboté  \ʒ‿e ʃa.ʁi.bɔ.te\
tu as  charriboté  \ty a ʃa.ʁi.bɔ.te\
il/elle/on a  charriboté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʃa.ʁi.bɔ.te\
nous avons  charriboté  \nu.z‿a.vɔ̃ ʃa.ʁi.bɔ.te\
vous avez  charriboté  \vu.z‿a.ve ʃa.ʁi.bɔ.te\
ils/elles ont  charriboté  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʃa.ʁi.bɔ.te\
Imparfait
je  charribotais \ʒə  ʃa.ʁi.bɔ.tɛ\
tu  charribotais \ty  ʃa.ʁi.bɔ.tɛ\
il/elle/on  charribotait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʃa.ʁi.bɔ.tɛ\
nous  charribotions \nu  ʃa.ʁi.bɔ.tjɔ̃\
vous  charribotiez \vu  ʃa.ʁi.bɔ.tje\
ils/elles  charribotaient \[il/ɛl]  ʃa.ʁi.bɔ.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  charriboté  \ʒ‿a.vɛ ʃa.ʁi.bɔ.te\
tu avais  charriboté  \ty a.vɛ ʃa.ʁi.bɔ.te\
il/elle/on avait  charriboté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʃa.ʁi.bɔ.te\
nous avions  charriboté  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʃa.ʁi.bɔ.te\
vous aviez  charriboté  \vu.z‿a.vje ʃa.ʁi.bɔ.te\
ils/elles avaient  charriboté  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʃa.ʁi.bɔ.te\
Passé simple
je  charribotai \ʒə  ʃa.ʁi.bɔ.te\
tu  charribotas \ty  ʃa.ʁi.bɔ.ta\
il/elle/on  charribota \[il/ɛl/ɔ̃]  ʃa.ʁi.bɔ.ta\
nous  charribotâmes \nu  ʃa.ʁi.bɔ.tam\
vous  charribotâtes \vu  ʃa.ʁi.bɔ.tat\
ils/elles  charribotèrent \[il/ɛl]  ʃa.ʁi.bɔ.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  charriboté  \ʒ‿y ʃa.ʁi.bɔ.te\
tu eus  charriboté  \ty y ʃa.ʁi.bɔ.te\
il/elle/on eut  charriboté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʃa.ʁi.bɔ.te\
nous eûmes  charriboté  \nu.z‿ym ʃa.ʁi.bɔ.te\
vous eûtes  charriboté  \vu.z‿yt ʃa.ʁi.bɔ.te\
ils/elles eurent  charriboté  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʃa.ʁi.bɔ.te\
Futur simple
je  charriboterai \ʒə  ʃa.ʁi.bɔ.t(ə.)ʁe\
tu  charriboteras \ty  ʃa.ʁi.bɔ.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  charribotera \[il/ɛl/ɔ̃]  ʃa.ʁi.bɔ.t(ə.)ʁa\
nous  charriboterons \nu  ʃa.ʁi.bɔ.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  charriboterez \vu  ʃa.ʁi.bɔ.t(ə.)ʁe\
ils/elles  charriboteront \[il/ɛl]  ʃa.ʁi.bɔ.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  charriboté  \ʒ‿o.ʁe ʃa.ʁi.bɔ.te\
tu auras  charriboté  \ty o.ʁa ʃa.ʁi.bɔ.te\
il/elle/on aura  charriboté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʃa.ʁi.bɔ.te\
nous aurons  charriboté  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʃa.ʁi.bɔ.te\
vous aurez  charriboté  \vu.z‿o.ʁe ʃa.ʁi.bɔ.te\
ils/elles auront  charriboté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʃa.ʁi.bɔ.te\

Subjonctif

Présent
que je  charribote \kə ʒə  ʃa.ʁi.bɔt\
que tu  charribotes \kə ty  ʃa.ʁi.bɔt\
qu’il/elle/on  charribote \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʃa.ʁi.bɔt\
que nous  charribotions \kə nu  ʃa.ʁi.bɔ.tjɔ̃\
que vous  charribotiez \kə vu  ʃa.ʁi.bɔ.tje\
qu’ils/elles  charribotent \k‿[il/ɛl]  ʃa.ʁi.bɔt\
Passé
que j’aie  charriboté  \kə ʒ‿ɛ ʃa.ʁi.bɔ.te\
que tu aies  charriboté  \kə ty ɛ ʃa.ʁi.bɔ.te\
qu’il/elle/on ait  charriboté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʃa.ʁi.bɔ.te\
que nous ayons  charriboté  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʃa.ʁi.bɔ.te\
que vous ayez  charriboté  \kə vu.z‿ɛ.je ʃa.ʁi.bɔ.te\
qu’ils/elles aient  charriboté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʃa.ʁi.bɔ.te\
Imparfait
que je  charribotasse \kə ʒə  ʃa.ʁi.bɔ.tas\
que tu  charribotasses \kə ty  ʃa.ʁi.bɔ.tas\
qu’il/elle/on  charribotât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʃa.ʁi.bɔ.ta\
que nous  charribotassions \kə nu  ʃa.ʁi.bɔ.ta.sjɔ̃\
que vous  charribotassiez \kə vu  ʃa.ʁi.bɔ.ta.sje\
qu’ils/elles  charribotassent \k‿[il/ɛl]  ʃa.ʁi.bɔ.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  charriboté  \kə ʒ‿ys ʃa.ʁi.bɔ.te\
que tu eusses  charriboté  \kə ty ys ʃa.ʁi.bɔ.te\
qu’il/elle/on eût  charriboté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʃa.ʁi.bɔ.te\
que nous eussions  charriboté  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʃa.ʁi.bɔ.te\
que vous eussiez  charriboté  \kə vu.z‿y.sje ʃa.ʁi.bɔ.te\
qu’ils/elles eussent  charriboté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʃa.ʁi.bɔ.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  charribote  \ʃa.ʁi.bɔt\
  charribotons  \ʃa.ʁi.bɔ.tɔ̃\
  charribotez  \ʃa.ʁi.bɔ.te\
Passé
 aie  charriboté   \ɛ ʃa.ʁi.bɔ.te\ 
 ayons  charriboté   \ɛ.jɔ̃ ʃa.ʁi.bɔ.te\ 
 ayez  charriboté   \ɛ.je ʃa.ʁi.bɔ.te\