Conjugaison:français/cithariser

Conjugaison en français
cithariser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de cithariser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  citharise \ʒə  si.ta.ʁiz\
tu  citharises \ty  si.ta.ʁiz\
il/elle/on  citharise \[il/ɛl/ɔ̃]  si.ta.ʁiz\
nous  citharisons \nu  si.ta.ʁi.zɔ̃\
vous  citharisez \vu  si.ta.ʁi.ze\
ils/elles  citharisent \[il/ɛl]  si.ta.ʁiz\
Passé composé
j’ai  citharisé  \ʒ‿e si.ta.ʁi.ze\
tu as  citharisé  \ty a si.ta.ʁi.ze\
il/elle/on a  citharisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a si.ta.ʁi.ze\
nous avons  citharisé  \nu.z‿a.vɔ̃ si.ta.ʁi.ze\
vous avez  citharisé  \vu.z‿a.ve si.ta.ʁi.ze\
ils/elles ont  citharisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ si.ta.ʁi.ze\
Imparfait
je  citharisais \ʒə  si.ta.ʁi.zɛ\
tu  citharisais \ty  si.ta.ʁi.zɛ\
il/elle/on  citharisait \[il/ɛl/ɔ̃]  si.ta.ʁi.zɛ\
nous  citharisions \nu  si.ta.ʁi.zjɔ̃\
vous  citharisiez \vu  si.ta.ʁi.zje\
ils/elles  citharisaient \[il/ɛl]  si.ta.ʁi.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  citharisé  \ʒ‿a.vɛ si.ta.ʁi.ze\
tu avais  citharisé  \ty a.vɛ si.ta.ʁi.ze\
il/elle/on avait  citharisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ si.ta.ʁi.ze\
nous avions  citharisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ si.ta.ʁi.ze\
vous aviez  citharisé  \vu.z‿a.vje si.ta.ʁi.ze\
ils/elles avaient  citharisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ si.ta.ʁi.ze\
Passé simple
je  citharisai \ʒə  si.ta.ʁi.ze\
tu  citharisas \ty  si.ta.ʁi.za\
il/elle/on  citharisa \[il/ɛl/ɔ̃]  si.ta.ʁi.za\
nous  citharisâmes \nu  si.ta.ʁi.zam\
vous  citharisâtes \vu  si.ta.ʁi.zat\
ils/elles  citharisèrent \[il/ɛl]  si.ta.ʁi.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  citharisé  \ʒ‿y si.ta.ʁi.ze\
tu eus  citharisé  \ty y si.ta.ʁi.ze\
il/elle/on eut  citharisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y si.ta.ʁi.ze\
nous eûmes  citharisé  \nu.z‿ym si.ta.ʁi.ze\
vous eûtes  citharisé  \vu.z‿yt si.ta.ʁi.ze\
ils/elles eurent  citharisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ si.ta.ʁi.ze\
Futur simple
je  cithariserai \ʒə  si.ta.ʁi.z(ə.)ʁe\
tu  cithariseras \ty  si.ta.ʁi.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  citharisera \[il/ɛl/ɔ̃]  si.ta.ʁi.z(ə.)ʁa\
nous  cithariserons \nu  si.ta.ʁi.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  cithariserez \vu  si.ta.ʁi.z(ə.)ʁe\
ils/elles  cithariseront \[il/ɛl]  si.ta.ʁi.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  citharisé  \ʒ‿o.ʁe si.ta.ʁi.ze\
tu auras  citharisé  \ty o.ʁa si.ta.ʁi.ze\
il/elle/on aura  citharisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa si.ta.ʁi.ze\
nous aurons  citharisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ si.ta.ʁi.ze\
vous aurez  citharisé  \vu.z‿o.ʁe si.ta.ʁi.ze\
ils/elles auront  citharisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ si.ta.ʁi.ze\

Subjonctif

Présent
que je  citharise \kə ʒə  si.ta.ʁiz\
que tu  citharises \kə ty  si.ta.ʁiz\
qu’il/elle/on  citharise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  si.ta.ʁiz\
que nous  citharisions \kə nu  si.ta.ʁi.zjɔ̃\
que vous  citharisiez \kə vu  si.ta.ʁi.zje\
qu’ils/elles  citharisent \k‿[il/ɛl]  si.ta.ʁiz\
Passé
que j’aie  citharisé  \kə ʒ‿ɛ si.ta.ʁi.ze\
que tu aies  citharisé  \kə ty ɛ si.ta.ʁi.ze\
qu’il/elle/on ait  citharisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ si.ta.ʁi.ze\
que nous ayons  citharisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ si.ta.ʁi.ze\
que vous ayez  citharisé  \kə vu.z‿ɛ.je si.ta.ʁi.ze\
qu’ils/elles aient  citharisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ si.ta.ʁi.ze\
Imparfait
que je  citharisasse \kə ʒə  si.ta.ʁi.zas\
que tu  citharisasses \kə ty  si.ta.ʁi.zas\
qu’il/elle/on  citharisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  si.ta.ʁi.za\
que nous  citharisassions \kə nu  si.ta.ʁi.za.sjɔ̃\
que vous  citharisassiez \kə vu  si.ta.ʁi.za.sje\
qu’ils/elles  citharisassent \k‿[il/ɛl]  si.ta.ʁi.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  citharisé  \kə ʒ‿ys si.ta.ʁi.ze\
que tu eusses  citharisé  \kə ty ys si.ta.ʁi.ze\
qu’il/elle/on eût  citharisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y si.ta.ʁi.ze\
que nous eussions  citharisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ si.ta.ʁi.ze\
que vous eussiez  citharisé  \kə vu.z‿y.sje si.ta.ʁi.ze\
qu’ils/elles eussent  citharisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys si.ta.ʁi.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  citharise  \si.ta.ʁiz\
  citharisons  \si.ta.ʁi.zɔ̃\
  citharisez  \si.ta.ʁi.ze\
Passé
 aie  citharisé   \ɛ si.ta.ʁi.ze\ 
 ayons  citharisé   \ɛ.jɔ̃ si.ta.ʁi.ze\ 
 ayez  citharisé   \ɛ.je si.ta.ʁi.ze\