Conjugaison:français/courtisaniser

Conjugaison en français
courtisaniser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de courtisaniser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  courtisanise \ʒə  kuʁ.ti.za.niz\
tu  courtisanises \ty  kuʁ.ti.za.niz\
il/elle/on  courtisanise \[il/ɛl/ɔ̃]  kuʁ.ti.za.niz\
nous  courtisanisons \nu  kuʁ.ti.za.ni.zɔ̃\
vous  courtisanisez \vu  kuʁ.ti.za.ni.ze\
ils/elles  courtisanisent \[il/ɛl]  kuʁ.ti.za.niz\
Passé composé
j’ai  courtisanisé  \ʒ‿e kuʁ.ti.za.ni.ze\
tu as  courtisanisé  \ty a kuʁ.ti.za.ni.ze\
il/elle/on a  courtisanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a kuʁ.ti.za.ni.ze\
nous avons  courtisanisé  \nu.z‿a.vɔ̃ kuʁ.ti.za.ni.ze\
vous avez  courtisanisé  \vu.z‿a.ve kuʁ.ti.za.ni.ze\
ils/elles ont  courtisanisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ kuʁ.ti.za.ni.ze\
Imparfait
je  courtisanisais \ʒə  kuʁ.ti.za.ni.zɛ\
tu  courtisanisais \ty  kuʁ.ti.za.ni.zɛ\
il/elle/on  courtisanisait \[il/ɛl/ɔ̃]  kuʁ.ti.za.ni.zɛ\
nous  courtisanisions \nu  kuʁ.ti.za.ni.zjɔ̃\
vous  courtisanisiez \vu  kuʁ.ti.za.ni.zje\
ils/elles  courtisanisaient \[il/ɛl]  kuʁ.ti.za.ni.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  courtisanisé  \ʒ‿a.vɛ kuʁ.ti.za.ni.ze\
tu avais  courtisanisé  \ty a.vɛ kuʁ.ti.za.ni.ze\
il/elle/on avait  courtisanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ kuʁ.ti.za.ni.ze\
nous avions  courtisanisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ kuʁ.ti.za.ni.ze\
vous aviez  courtisanisé  \vu.z‿a.vje kuʁ.ti.za.ni.ze\
ils/elles avaient  courtisanisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ kuʁ.ti.za.ni.ze\
Passé simple
je  courtisanisai \ʒə  kuʁ.ti.za.ni.ze\
tu  courtisanisas \ty  kuʁ.ti.za.ni.za\
il/elle/on  courtisanisa \[il/ɛl/ɔ̃]  kuʁ.ti.za.ni.za\
nous  courtisanisâmes \nu  kuʁ.ti.za.ni.zam\
vous  courtisanisâtes \vu  kuʁ.ti.za.ni.zat\
ils/elles  courtisanisèrent \[il/ɛl]  kuʁ.ti.za.ni.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  courtisanisé  \ʒ‿y kuʁ.ti.za.ni.ze\
tu eus  courtisanisé  \ty y kuʁ.ti.za.ni.ze\
il/elle/on eut  courtisanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y kuʁ.ti.za.ni.ze\
nous eûmes  courtisanisé  \nu.z‿ym kuʁ.ti.za.ni.ze\
vous eûtes  courtisanisé  \vu.z‿yt kuʁ.ti.za.ni.ze\
ils/elles eurent  courtisanisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ kuʁ.ti.za.ni.ze\
Futur simple
je  courtisaniserai \ʒə  kuʁ.ti.za.ni.z(ə.)ʁe\
tu  courtisaniseras \ty  kuʁ.ti.za.ni.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  courtisanisera \[il/ɛl/ɔ̃]  kuʁ.ti.za.ni.z(ə.)ʁa\
nous  courtisaniserons \nu  kuʁ.ti.za.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  courtisaniserez \vu  kuʁ.ti.za.ni.z(ə.)ʁe\
ils/elles  courtisaniseront \[il/ɛl]  kuʁ.ti.za.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  courtisanisé  \ʒ‿o.ʁe kuʁ.ti.za.ni.ze\
tu auras  courtisanisé  \ty o.ʁa kuʁ.ti.za.ni.ze\
il/elle/on aura  courtisanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa kuʁ.ti.za.ni.ze\
nous aurons  courtisanisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ kuʁ.ti.za.ni.ze\
vous aurez  courtisanisé  \vu.z‿o.ʁe kuʁ.ti.za.ni.ze\
ils/elles auront  courtisanisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ kuʁ.ti.za.ni.ze\

Subjonctif

Présent
que je  courtisanise \kə ʒə  kuʁ.ti.za.niz\
que tu  courtisanises \kə ty  kuʁ.ti.za.niz\
qu’il/elle/on  courtisanise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  kuʁ.ti.za.niz\
que nous  courtisanisions \kə nu  kuʁ.ti.za.ni.zjɔ̃\
que vous  courtisanisiez \kə vu  kuʁ.ti.za.ni.zje\
qu’ils/elles  courtisanisent \k‿[il/ɛl]  kuʁ.ti.za.niz\
Passé
que j’aie  courtisanisé  \kə ʒ‿ɛ kuʁ.ti.za.ni.ze\
que tu aies  courtisanisé  \kə ty ɛ kuʁ.ti.za.ni.ze\
qu’il/elle/on ait  courtisanisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ kuʁ.ti.za.ni.ze\
que nous ayons  courtisanisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ kuʁ.ti.za.ni.ze\
que vous ayez  courtisanisé  \kə vu.z‿ɛ.je kuʁ.ti.za.ni.ze\
qu’ils/elles aient  courtisanisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ kuʁ.ti.za.ni.ze\
Imparfait
que je  courtisanisasse \kə ʒə  kuʁ.ti.za.ni.zas\
que tu  courtisanisasses \kə ty  kuʁ.ti.za.ni.zas\
qu’il/elle/on  courtisanisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  kuʁ.ti.za.ni.za\
que nous  courtisanisassions \kə nu  kuʁ.ti.za.ni.za.sjɔ̃\
que vous  courtisanisassiez \kə vu  kuʁ.ti.za.ni.za.sje\
qu’ils/elles  courtisanisassent \k‿[il/ɛl]  kuʁ.ti.za.ni.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  courtisanisé  \kə ʒ‿ys kuʁ.ti.za.ni.ze\
que tu eusses  courtisanisé  \kə ty ys kuʁ.ti.za.ni.ze\
qu’il/elle/on eût  courtisanisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y kuʁ.ti.za.ni.ze\
que nous eussions  courtisanisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ kuʁ.ti.za.ni.ze\
que vous eussiez  courtisanisé  \kə vu.z‿y.sje kuʁ.ti.za.ni.ze\
qu’ils/elles eussent  courtisanisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys kuʁ.ti.za.ni.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  courtisanise  \kuʁ.ti.za.niz\
  courtisanisons  \kuʁ.ti.za.ni.zɔ̃\
  courtisanisez  \kuʁ.ti.za.ni.ze\
Passé
 aie  courtisanisé   \ɛ kuʁ.ti.za.ni.ze\ 
 ayons  courtisanisé   \ɛ.jɔ̃ kuʁ.ti.za.ni.ze\ 
 ayez  courtisanisé   \ɛ.je kuʁ.ti.za.ni.ze\