Conjugaison:français/défrancophoniser

Conjugaison en français
défrancophoniser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de défrancophoniser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  défrancophonise \ʒə  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.niz\
tu  défrancophonises \ty  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.niz\
il/elle/on  défrancophonise \[il/ɛl/ɔ̃]  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.niz\
nous  défrancophonisons \nu  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.zɔ̃\
vous  défrancophonisez \vu  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
ils/elles  défrancophonisent \[il/ɛl]  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.niz\
Passé composé
j’ai  défrancophonisé  \ʒ‿e de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
tu as  défrancophonisé  \ty a de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
il/elle/on a  défrancophonisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
nous avons  défrancophonisé  \nu.z‿a.vɔ̃ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
vous avez  défrancophonisé  \vu.z‿a.ve de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
ils/elles ont  défrancophonisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
Imparfait
je  défrancophonisais \ʒə  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.zɛ\
tu  défrancophonisais \ty  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.zɛ\
il/elle/on  défrancophonisait \[il/ɛl/ɔ̃]  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.zɛ\
nous  défrancophonisions \nu  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.zjɔ̃\
vous  défrancophonisiez \vu  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.zje\
ils/elles  défrancophonisaient \[il/ɛl]  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  défrancophonisé  \ʒ‿a.vɛ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
tu avais  défrancophonisé  \ty a.vɛ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
il/elle/on avait  défrancophonisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
nous avions  défrancophonisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
vous aviez  défrancophonisé  \vu.z‿a.vje de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
ils/elles avaient  défrancophonisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
Passé simple
je  défrancophonisai \ʒə  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
tu  défrancophonisas \ty  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.za\
il/elle/on  défrancophonisa \[il/ɛl/ɔ̃]  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.za\
nous  défrancophonisâmes \nu  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.zam\
vous  défrancophonisâtes \vu  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.zat\
ils/elles  défrancophonisèrent \[il/ɛl]  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  défrancophonisé  \ʒ‿y de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
tu eus  défrancophonisé  \ty y de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
il/elle/on eut  défrancophonisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
nous eûmes  défrancophonisé  \nu.z‿ym de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
vous eûtes  défrancophonisé  \vu.z‿yt de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
ils/elles eurent  défrancophonisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
Futur simple
je  défrancophoniserai \ʒə  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.z(ə.)ʁe\
tu  défrancophoniseras \ty  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  défrancophonisera \[il/ɛl/ɔ̃]  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.z(ə.)ʁa\
nous  défrancophoniserons \nu  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  défrancophoniserez \vu  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.z(ə.)ʁe\
ils/elles  défrancophoniseront \[il/ɛl]  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  défrancophonisé  \ʒ‿o.ʁe de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
tu auras  défrancophonisé  \ty o.ʁa de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
il/elle/on aura  défrancophonisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
nous aurons  défrancophonisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
vous aurez  défrancophonisé  \vu.z‿o.ʁe de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
ils/elles auront  défrancophonisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\

Subjonctif

Présent
que je  défrancophonise \kə ʒə  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.niz\
que tu  défrancophonises \kə ty  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.niz\
qu’il/elle/on  défrancophonise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.niz\
que nous  défrancophonisions \kə nu  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.zjɔ̃\
que vous  défrancophonisiez \kə vu  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.zje\
qu’ils/elles  défrancophonisent \k‿[il/ɛl]  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.niz\
Passé
que j’aie  défrancophonisé  \kə ʒ‿ɛ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
que tu aies  défrancophonisé  \kə ty ɛ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
qu’il/elle/on ait  défrancophonisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
que nous ayons  défrancophonisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
que vous ayez  défrancophonisé  \kə vu.z‿ɛ.je de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
qu’ils/elles aient  défrancophonisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
Imparfait
que je  défrancophonisasse \kə ʒə  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.zas\
que tu  défrancophonisasses \kə ty  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.zas\
qu’il/elle/on  défrancophonisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.za\
que nous  défrancophonisassions \kə nu  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.za.sjɔ̃\
que vous  défrancophonisassiez \kə vu  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.za.sje\
qu’ils/elles  défrancophonisassent \k‿[il/ɛl]  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  défrancophonisé  \kə ʒ‿ys de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
que tu eusses  défrancophonisé  \kə ty ys de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
qu’il/elle/on eût  défrancophonisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
que nous eussions  défrancophonisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
que vous eussiez  défrancophonisé  \kə vu.z‿y.sje de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
qu’ils/elles eussent  défrancophonisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\

Conditionnel

Présent
je  défrancophoniserais \ʒə  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.z(ə.)ʁɛ\
tu  défrancophoniserais \ty  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  défrancophoniserait \[il/ɛl/ɔ̃]  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.z(ə.)ʁɛ\
nous  défrancophoniserions \nu  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.zə.ʁjɔ̃\
vous  défrancophoniseriez \vu  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.zə.ʁje\
ils/elles  défrancophoniseraient \[il/ɛl]  de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  défrancophonisé  \ʒ‿o.ʁɛ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
tu aurais  défrancophonisé  \ty o.ʁɛ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
il/elle/on aurait  défrancophonisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
nous aurions  défrancophonisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
vous auriez  défrancophonisé  \vu.z‿o.ʁje de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\
ils/elles auraient  défrancophonisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ de.fʁɑ̃.ko.fɔ.ni.ze\

Impératif