Conjugaison:français/désanatomiser

Conjugaison en français
désanatomiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de désanatomiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  désanatomise \ʒə  de.za.na.tɔ.miz\
tu  désanatomises \ty  de.za.na.tɔ.miz\
il/elle/on  désanatomise \[il/ɛl/ɔ̃]  de.za.na.tɔ.miz\
nous  désanatomisons \nu  de.za.na.tɔ.mi.zɔ̃\
vous  désanatomisez \vu  de.za.na.tɔ.mi.ze\
ils/elles  désanatomisent \[il/ɛl]  de.za.na.tɔ.miz\
Passé composé
j’ai  désanatomisé  \ʒ‿e de.za.na.tɔ.mi.ze\
tu as  désanatomisé  \ty a de.za.na.tɔ.mi.ze\
il/elle/on a  désanatomisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a de.za.na.tɔ.mi.ze\
nous avons  désanatomisé  \nu.z‿a.vɔ̃ de.za.na.tɔ.mi.ze\
vous avez  désanatomisé  \vu.z‿a.ve de.za.na.tɔ.mi.ze\
ils/elles ont  désanatomisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ de.za.na.tɔ.mi.ze\
Imparfait
je  désanatomisais \ʒə  de.za.na.tɔ.mi.zɛ\
tu  désanatomisais \ty  de.za.na.tɔ.mi.zɛ\
il/elle/on  désanatomisait \[il/ɛl/ɔ̃]  de.za.na.tɔ.mi.zɛ\
nous  désanatomisions \nu  de.za.na.tɔ.mi.zjɔ̃\
vous  désanatomisiez \vu  de.za.na.tɔ.mi.zje\
ils/elles  désanatomisaient \[il/ɛl]  de.za.na.tɔ.mi.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  désanatomisé  \ʒ‿a.vɛ de.za.na.tɔ.mi.ze\
tu avais  désanatomisé  \ty a.vɛ de.za.na.tɔ.mi.ze\
il/elle/on avait  désanatomisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ de.za.na.tɔ.mi.ze\
nous avions  désanatomisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ de.za.na.tɔ.mi.ze\
vous aviez  désanatomisé  \vu.z‿a.vje de.za.na.tɔ.mi.ze\
ils/elles avaient  désanatomisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ de.za.na.tɔ.mi.ze\
Passé simple
je  désanatomisai \ʒə  de.za.na.tɔ.mi.ze\
tu  désanatomisas \ty  de.za.na.tɔ.mi.za\
il/elle/on  désanatomisa \[il/ɛl/ɔ̃]  de.za.na.tɔ.mi.za\
nous  désanatomisâmes \nu  de.za.na.tɔ.mi.zam\
vous  désanatomisâtes \vu  de.za.na.tɔ.mi.zat\
ils/elles  désanatomisèrent \[il/ɛl]  de.za.na.tɔ.mi.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  désanatomisé  \ʒ‿y de.za.na.tɔ.mi.ze\
tu eus  désanatomisé  \ty y de.za.na.tɔ.mi.ze\
il/elle/on eut  désanatomisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y de.za.na.tɔ.mi.ze\
nous eûmes  désanatomisé  \nu.z‿ym de.za.na.tɔ.mi.ze\
vous eûtes  désanatomisé  \vu.z‿yt de.za.na.tɔ.mi.ze\
ils/elles eurent  désanatomisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ de.za.na.tɔ.mi.ze\
Futur simple
je  désanatomiserai \ʒə  de.za.na.tɔ.mi.z(ə.)ʁe\
tu  désanatomiseras \ty  de.za.na.tɔ.mi.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  désanatomisera \[il/ɛl/ɔ̃]  de.za.na.tɔ.mi.z(ə.)ʁa\
nous  désanatomiserons \nu  de.za.na.tɔ.mi.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  désanatomiserez \vu  de.za.na.tɔ.mi.z(ə.)ʁe\
ils/elles  désanatomiseront \[il/ɛl]  de.za.na.tɔ.mi.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  désanatomisé  \ʒ‿o.ʁe de.za.na.tɔ.mi.ze\
tu auras  désanatomisé  \ty o.ʁa de.za.na.tɔ.mi.ze\
il/elle/on aura  désanatomisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa de.za.na.tɔ.mi.ze\
nous aurons  désanatomisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ de.za.na.tɔ.mi.ze\
vous aurez  désanatomisé  \vu.z‿o.ʁe de.za.na.tɔ.mi.ze\
ils/elles auront  désanatomisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ de.za.na.tɔ.mi.ze\

Subjonctif

Présent
que je  désanatomise \kə ʒə  de.za.na.tɔ.miz\
que tu  désanatomises \kə ty  de.za.na.tɔ.miz\
qu’il/elle/on  désanatomise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  de.za.na.tɔ.miz\
que nous  désanatomisions \kə nu  de.za.na.tɔ.mi.zjɔ̃\
que vous  désanatomisiez \kə vu  de.za.na.tɔ.mi.zje\
qu’ils/elles  désanatomisent \k‿[il/ɛl]  de.za.na.tɔ.miz\
Passé
que j’aie  désanatomisé  \kə ʒ‿ɛ de.za.na.tɔ.mi.ze\
que tu aies  désanatomisé  \kə ty ɛ de.za.na.tɔ.mi.ze\
qu’il/elle/on ait  désanatomisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ de.za.na.tɔ.mi.ze\
que nous ayons  désanatomisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ de.za.na.tɔ.mi.ze\
que vous ayez  désanatomisé  \kə vu.z‿ɛ.je de.za.na.tɔ.mi.ze\
qu’ils/elles aient  désanatomisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ de.za.na.tɔ.mi.ze\
Imparfait
que je  désanatomisasse \kə ʒə  de.za.na.tɔ.mi.zas\
que tu  désanatomisasses \kə ty  de.za.na.tɔ.mi.zas\
qu’il/elle/on  désanatomisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  de.za.na.tɔ.mi.za\
que nous  désanatomisassions \kə nu  de.za.na.tɔ.mi.za.sjɔ̃\
que vous  désanatomisassiez \kə vu  de.za.na.tɔ.mi.za.sje\
qu’ils/elles  désanatomisassent \k‿[il/ɛl]  de.za.na.tɔ.mi.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  désanatomisé  \kə ʒ‿ys de.za.na.tɔ.mi.ze\
que tu eusses  désanatomisé  \kə ty ys de.za.na.tɔ.mi.ze\
qu’il/elle/on eût  désanatomisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y de.za.na.tɔ.mi.ze\
que nous eussions  désanatomisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ de.za.na.tɔ.mi.ze\
que vous eussiez  désanatomisé  \kə vu.z‿y.sje de.za.na.tɔ.mi.ze\
qu’ils/elles eussent  désanatomisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys de.za.na.tɔ.mi.ze\

Conditionnel

Présent
je  désanatomiserais \ʒə  de.za.na.tɔ.mi.z(ə.)ʁɛ\
tu  désanatomiserais \ty  de.za.na.tɔ.mi.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  désanatomiserait \[il/ɛl/ɔ̃]  de.za.na.tɔ.mi.z(ə.)ʁɛ\
nous  désanatomiserions \nu  de.za.na.tɔ.mi.zə.ʁjɔ̃\
vous  désanatomiseriez \vu  de.za.na.tɔ.mi.zə.ʁje\
ils/elles  désanatomiseraient \[il/ɛl]  de.za.na.tɔ.mi.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  désanatomisé  \ʒ‿o.ʁɛ de.za.na.tɔ.mi.ze\
tu aurais  désanatomisé  \ty o.ʁɛ de.za.na.tɔ.mi.ze\
il/elle/on aurait  désanatomisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ de.za.na.tɔ.mi.ze\
nous aurions  désanatomisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ de.za.na.tɔ.mi.ze\
vous auriez  désanatomisé  \vu.z‿o.ʁje de.za.na.tɔ.mi.ze\
ils/elles auraient  désanatomisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ de.za.na.tɔ.mi.ze\

Impératif

Présent
  désanatomise  \de.za.na.tɔ.miz\
  désanatomisons  \de.za.na.tɔ.mi.zɔ̃\
  désanatomisez  \de.za.na.tɔ.mi.ze\
Passé
 aie  désanatomisé   \ɛ de.za.na.tɔ.mi.ze\ 
 ayons  désanatomisé   \ɛ.jɔ̃ de.za.na.tɔ.mi.ze\ 
 ayez  désanatomisé   \ɛ.je de.za.na.tɔ.mi.ze\