Conjugaison:français/enchtiber

Conjugaison en français
enchtiber
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de enchtiber, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ enchtibe \ʒ‿ ɑ̃ʃ.tib\
tu  enchtibes \ty  ɑ̃ʃ.tib\
il/elle/on  enchtibe \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃ʃ.tib\
nous  enchtibons \nu.z‿ ɑ̃ʃ.ti.bɔ̃\
vous  enchtibez \vu.z‿ ɑ̃ʃ.ti.be\
ils/elles  enchtibent \[il/ɛl].z‿ ɑ̃ʃ.tib\
Passé composé
j’ai  enchtibé  \ʒ‿e ɑ̃ʃ.ti.be\
tu as  enchtibé  \ty a.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\
il/elle/on a  enchtibé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.ɑ̃ʃ.ti.be\
nous avons  enchtibé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\
vous avez  enchtibé  \vu.z‿a.ve.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\
ils/elles ont  enchtibé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿ɑ̃ʃ.ti.be\
Imparfait
j’ enchtibais \ʒ‿ ɑ̃ʃ.ti.bɛ\
tu  enchtibais \ty  ɑ̃ʃ.ti.bɛ\
il/elle/on  enchtibait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃ʃ.ti.bɛ\
nous  enchtibions \nu.z‿ ɑ̃ʃ.ti.bjɔ̃\
vous  enchtibiez \vu.z‿ ɑ̃ʃ.ti.bje\
ils/elles  enchtibaient \[il/ɛl].z‿ ɑ̃ʃ.ti.bɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  enchtibé  \ʒ‿a.vɛ.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\
tu avais  enchtibé  \ty a.vɛ.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\
il/elle/on avait  enchtibé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿ɑ̃ʃ.ti.be\
nous avions  enchtibé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\
vous aviez  enchtibé  \vu.z‿a.vje.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\
ils/elles avaient  enchtibé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿ɑ̃ʃ.ti.be\
Passé simple
j’ enchtibai \ʒ‿ ɑ̃ʃ.ti.be\
tu  enchtibas \ty  ɑ̃ʃ.ti.ba\
il/elle/on  enchtiba \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃ʃ.ti.ba\
nous  enchtibâmes \nu.z‿ ɑ̃ʃ.ti.bam\
vous  enchtibâtes \vu.z‿ ɑ̃ʃ.ti.bat\
ils/elles  enchtibèrent \[il/ɛl].z‿ ɑ̃ʃ.ti.bɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  enchtibé  \ʒ‿y.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\
tu eus  enchtibé  \ty y.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\
il/elle/on eut  enchtibé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɑ̃ʃ.ti.be\
nous eûmes  enchtibé  \nu.z‿ym.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\
vous eûtes  enchtibé  \vu.z‿yt.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\
ils/elles eurent  enchtibé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿ɑ̃ʃ.ti.be\
Futur simple
j’ enchtiberai \ʒ‿ ɑ̃ʃ.ti.b(ə.)ʁe\
tu  enchtiberas \ty  ɑ̃ʃ.ti.b(ə.)ʁa\
il/elle/on  enchtibera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃ʃ.ti.b(ə.)ʁa\
nous  enchtiberons \nu.z‿ ɑ̃ʃ.ti.b(ə.)ʁɔ̃\
vous  enchtiberez \vu.z‿ ɑ̃ʃ.ti.b(ə.)ʁe\
ils/elles  enchtiberont \[il/ɛl].z‿ ɑ̃ʃ.ti.b(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  enchtibé  \ʒ‿o.ʁe ɑ̃ʃ.ti.be\
tu auras  enchtibé  \ty o.ʁa.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\
il/elle/on aura  enchtibé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɑ̃ʃ.ti.be\
nous aurons  enchtibé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\
vous aurez  enchtibé  \vu.z‿o.ʁe.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\
ils/elles auront  enchtibé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿ɑ̃ʃ.ti.be\

Subjonctif

Présent
que j’ enchtibe \kə ʒ‿ ɑ̃ʃ.tib\
que tu  enchtibes \kə ty  ɑ̃ʃ.tib\
qu’il/elle/on  enchtibe \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃ʃ.tib\
que nous  enchtibions \kə nu.z‿ ɑ̃ʃ.ti.bjɔ̃\
que vous  enchtibiez \kə vu.z‿ ɑ̃ʃ.ti.bje\
qu’ils/elles  enchtibent \k‿[il/ɛl].z‿ ɑ̃ʃ.tib\
Passé
que j’aie  enchtibé  \kə ʒ‿ɛ ɑ̃ʃ.ti.be\
que tu aies  enchtibé  \kə ty ɛ.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\
qu’il/elle/on ait  enchtibé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿ɑ̃ʃ.ti.be\
que nous ayons  enchtibé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\
que vous ayez  enchtibé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\
qu’ils/elles aient  enchtibé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿ɑ̃ʃ.ti.be\
Imparfait
que j’ enchtibasse \kə ʒ‿ ɑ̃ʃ.ti.bas\
que tu  enchtibasses \kə ty  ɑ̃ʃ.ti.bas\
qu’il/elle/on  enchtibât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃ʃ.ti.ba\
que nous  enchtibassions \kə nu.z‿ ɑ̃ʃ.ti.ba.sjɔ̃\
que vous  enchtibassiez \kə vu.z‿ ɑ̃ʃ.ti.ba.sje\
qu’ils/elles  enchtibassent \k‿[il/ɛl].z‿ ɑ̃ʃ.ti.bas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  enchtibé  \kə ʒ‿ys ɑ̃ʃ.ti.be\
que tu eusses  enchtibé  \kə ty ys.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\
qu’il/elle/on eût  enchtibé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɑ̃ʃ.ti.be\
que nous eussions  enchtibé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\
que vous eussiez  enchtibé  \kə vu.z‿y.sje.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\
qu’ils/elles eussent  enchtibé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿ɑ̃ʃ.ti.be\

Conditionnel

Impératif

Présent
  enchtibe  \ɑ̃ʃ.tib\
  enchtibons  \ɑ̃ʃ.ti.bɔ̃\
  enchtibez  \ɑ̃ʃ.ti.be\
Passé
 aie  enchtibé   \ɛ ɑ̃ʃ.ti.be\ 
 ayons  enchtibé   \ɛ.jɔ̃.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\ 
 ayez  enchtibé   \ɛ.je.z‿ɑ̃ʃ.ti.be\