Conjugaison:français/endolorir

Conjugaison en français
endolorir
Verbe du deuxième groupe,
conjugué comme {{fr-conj-2}}

Conjugaison de endolorir, verbe du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ endoloris \ʒ‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
tu  endoloris \ty  ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
il/elle/on  endolorit \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
nous  endolorissons \nu.z‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi.sɔ̃\
vous  endolorissez \vu.z‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi.se\
ils/elles  endolorissent \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁis\
Passé composé
j’ai  endolori  \ʒ‿e ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
tu as  endolori  \ty a.z‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
il/elle/on a  endolori  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
nous avons  endolori  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
vous avez  endolori  \vu.z‿a.ve.z‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
ils/elles ont  endolori  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
Imparfait
j’ endolorissais \ʒ‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi.sɛ\
tu  endolorissais \ty  ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi.sɛ\
il/elle/on  endolorissait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi.sɛ\
nous  endolorissions \nu.z‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi.sjɔ̃\
vous  endolorissiez \vu.z‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi.sje\
ils/elles  endolorissaient \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi.sɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  endolori  \ʒ‿a.vɛ.z‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
tu avais  endolori  \ty a.vɛ.z‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
il/elle/on avait  endolori  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
nous avions  endolori  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
vous aviez  endolori  \vu.z‿a.vje.z‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
ils/elles avaient  endolori  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
Passé simple
j’ endoloris \ʒ‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
tu  endoloris \ty  ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
il/elle/on  endolorit \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
nous  endolorîmes \nu.z‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁim\
vous  endolorîtes \vu.z‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁit\
ils/elles  endolorirent \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁiʁ\
Passé antérieur
j’eus  endolori  \ʒ‿y.z‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
tu eus  endolori  \ty y.z‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
il/elle/on eut  endolori  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
nous eûmes  endolori  \nu.z‿ym.z‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
vous eûtes  endolori  \vu.z‿yt.z‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
ils/elles eurent  endolori  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
Futur simple
j’ endolorirai \ʒ‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi.ʁe\
tu  endoloriras \ty  ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi.ʁa\
il/elle/on  endolorira \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi.ʁa\
nous  endolorirons \nu.z‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi.ʁɔ̃\
vous  endolorirez \vu.z‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi.ʁe\
ils/elles  endoloriront \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  endolori  \ʒ‿o.ʁe ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
tu auras  endolori  \ty o.ʁa.z‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
il/elle/on aura  endolori  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
nous aurons  endolori  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
vous aurez  endolori  \vu.z‿o.ʁe.z‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
ils/elles auront  endolori  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\

Subjonctif

Présent
que j’ endolorisse \kə ʒ‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁis\
que tu  endolorisses \kə ty  ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁis\
qu’il/elle/on  endolorisse \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁis\
que nous  endolorissions \kə nu.z‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi.sjɔ̃\
que vous  endolorissiez \kə vu.z‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi.sje\
qu’ils/elles  endolorissent \k‿[il/ɛl].z‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁis\
Passé
que j’aie  endolori  \kə ʒ‿ɛ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
que tu aies  endolori  \kə ty ɛ.z‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
qu’il/elle/on ait  endolori  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
que nous ayons  endolori  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
que vous ayez  endolori  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
qu’ils/elles aient  endolori  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
Imparfait
que j’ endolorisse \kə ʒ‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁis\
que tu  endolorisses \kə ty  ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁis\
qu’il/elle/on  endolorît \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
que nous  endolorissions \kə nu.z‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi.sjɔ̃\
que vous  endolorissiez \kə vu.z‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi.sje\
qu’ils/elles  endolorissent \k‿[il/ɛl].z‿ ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁis\
Plus-que-parfait
que j’eusse  endolori  \kə ʒ‿ys ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
que tu eusses  endolori  \kə ty ys.z‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
qu’il/elle/on eût  endolori  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
que nous eussions  endolori  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
que vous eussiez  endolori  \kə vu.z‿y.sje.z‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\
qu’ils/elles eussent  endolori  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿ɑ̃.dɔ.lɔ.ʁi\

Conditionnel

Impératif