Conjugaison:français/erratiser

Conjugaison en français
erratiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de erratiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ erratise \ʒ‿ ɛ.ʁa.tiz\
tu  erratises \ty  ɛ.ʁa.tiz\
il/elle/on  erratise \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ.ʁa.tiz\
nous  erratisons \nu.z‿ ɛ.ʁa.ti.zɔ̃\
vous  erratisez \vu.z‿ ɛ.ʁa.ti.ze\
ils/elles  erratisent \[il/ɛl].z‿ ɛ.ʁa.tiz\
Passé composé
j’ai  erratisé  \ʒ‿e ɛ.ʁa.ti.ze\
tu as  erratisé  \ty a.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\
il/elle/on a  erratisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.ɛ.ʁa.ti.ze\
nous avons  erratisé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\
vous avez  erratisé  \vu.z‿a.ve.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\
ils/elles ont  erratisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿ɛ.ʁa.ti.ze\
Imparfait
j’ erratisais \ʒ‿ ɛ.ʁa.ti.zɛ\
tu  erratisais \ty  ɛ.ʁa.ti.zɛ\
il/elle/on  erratisait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ.ʁa.ti.zɛ\
nous  erratisions \nu.z‿ ɛ.ʁa.ti.zjɔ̃\
vous  erratisiez \vu.z‿ ɛ.ʁa.ti.zje\
ils/elles  erratisaient \[il/ɛl].z‿ ɛ.ʁa.ti.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  erratisé  \ʒ‿a.vɛ.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\
tu avais  erratisé  \ty a.vɛ.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\
il/elle/on avait  erratisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿ɛ.ʁa.ti.ze\
nous avions  erratisé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\
vous aviez  erratisé  \vu.z‿a.vje.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\
ils/elles avaient  erratisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿ɛ.ʁa.ti.ze\
Passé simple
j’ erratisai \ʒ‿ ɛ.ʁa.ti.ze\
tu  erratisas \ty  ɛ.ʁa.ti.za\
il/elle/on  erratisa \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ.ʁa.ti.za\
nous  erratisâmes \nu.z‿ ɛ.ʁa.ti.zam\
vous  erratisâtes \vu.z‿ ɛ.ʁa.ti.zat\
ils/elles  erratisèrent \[il/ɛl].z‿ ɛ.ʁa.ti.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  erratisé  \ʒ‿y.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\
tu eus  erratisé  \ty y.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\
il/elle/on eut  erratisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɛ.ʁa.ti.ze\
nous eûmes  erratisé  \nu.z‿ym.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\
vous eûtes  erratisé  \vu.z‿yt.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\
ils/elles eurent  erratisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿ɛ.ʁa.ti.ze\
Futur simple
j’ erratiserai \ʒ‿ ɛ.ʁa.ti.z(ə.)ʁe\
tu  erratiseras \ty  ɛ.ʁa.ti.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  erratisera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ.ʁa.ti.z(ə.)ʁa\
nous  erratiserons \nu.z‿ ɛ.ʁa.ti.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  erratiserez \vu.z‿ ɛ.ʁa.ti.z(ə.)ʁe\
ils/elles  erratiseront \[il/ɛl].z‿ ɛ.ʁa.ti.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  erratisé  \ʒ‿o.ʁe ɛ.ʁa.ti.ze\
tu auras  erratisé  \ty o.ʁa.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\
il/elle/on aura  erratisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɛ.ʁa.ti.ze\
nous aurons  erratisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\
vous aurez  erratisé  \vu.z‿o.ʁe.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\
ils/elles auront  erratisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿ɛ.ʁa.ti.ze\

Subjonctif

Présent
que j’ erratise \kə ʒ‿ ɛ.ʁa.tiz\
que tu  erratises \kə ty  ɛ.ʁa.tiz\
qu’il/elle/on  erratise \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ.ʁa.tiz\
que nous  erratisions \kə nu.z‿ ɛ.ʁa.ti.zjɔ̃\
que vous  erratisiez \kə vu.z‿ ɛ.ʁa.ti.zje\
qu’ils/elles  erratisent \k‿[il/ɛl].z‿ ɛ.ʁa.tiz\
Passé
que j’aie  erratisé  \kə ʒ‿ɛ ɛ.ʁa.ti.ze\
que tu aies  erratisé  \kə ty ɛ.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\
qu’il/elle/on ait  erratisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿ɛ.ʁa.ti.ze\
que nous ayons  erratisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\
que vous ayez  erratisé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\
qu’ils/elles aient  erratisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿ɛ.ʁa.ti.ze\
Imparfait
que j’ erratisasse \kə ʒ‿ ɛ.ʁa.ti.zas\
que tu  erratisasses \kə ty  ɛ.ʁa.ti.zas\
qu’il/elle/on  erratisât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ.ʁa.ti.za\
que nous  erratisassions \kə nu.z‿ ɛ.ʁa.ti.za.sjɔ̃\
que vous  erratisassiez \kə vu.z‿ ɛ.ʁa.ti.za.sje\
qu’ils/elles  erratisassent \k‿[il/ɛl].z‿ ɛ.ʁa.ti.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  erratisé  \kə ʒ‿ys ɛ.ʁa.ti.ze\
que tu eusses  erratisé  \kə ty ys.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\
qu’il/elle/on eût  erratisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɛ.ʁa.ti.ze\
que nous eussions  erratisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\
que vous eussiez  erratisé  \kə vu.z‿y.sje.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\
qu’ils/elles eussent  erratisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿ɛ.ʁa.ti.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  erratise  \ɛ.ʁa.tiz\
  erratisons  \ɛ.ʁa.ti.zɔ̃\
  erratisez  \ɛ.ʁa.ti.ze\
Passé
 aie  erratisé   \ɛ ɛ.ʁa.ti.ze\ 
 ayons  erratisé   \ɛ.jɔ̃.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\ 
 ayez  erratisé   \ɛ.je.z‿ɛ.ʁa.ti.ze\