Conjugaison:français/fioriturer

Conjugaison en français
fioriturer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de fioriturer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  fioriture \ʒə  fjɔ.ʁi.tyʁ\
tu  fioritures \ty  fjɔ.ʁi.tyʁ\
il/elle/on  fioriture \[il/ɛl/ɔ̃]  fjɔ.ʁi.tyʁ\
nous  fioriturons \nu  fjɔ.ʁi.ty.ʁɔ̃\
vous  fioriturez \vu  fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
ils/elles  fioriturent \[il/ɛl]  fjɔ.ʁi.tyʁ\
Passé composé
j’ai  fiorituré  \ʒ‿e fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
tu as  fiorituré  \ty a fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
il/elle/on a  fiorituré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
nous avons  fiorituré  \nu.z‿a.vɔ̃ fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
vous avez  fiorituré  \vu.z‿a.ve fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
ils/elles ont  fiorituré  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
Imparfait
je  fioriturais \ʒə  fjɔ.ʁi.ty.ʁɛ\
tu  fioriturais \ty  fjɔ.ʁi.ty.ʁɛ\
il/elle/on  fioriturait \[il/ɛl/ɔ̃]  fjɔ.ʁi.ty.ʁɛ\
nous  fioriturions \nu  fjɔ.ʁi.ty.ʁjɔ̃\
vous  fiorituriez \vu  fjɔ.ʁi.ty.ʁje\
ils/elles  fiorituraient \[il/ɛl]  fjɔ.ʁi.ty.ʁɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  fiorituré  \ʒ‿a.vɛ fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
tu avais  fiorituré  \ty a.vɛ fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
il/elle/on avait  fiorituré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
nous avions  fiorituré  \nu.z‿a.vjɔ̃ fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
vous aviez  fiorituré  \vu.z‿a.vje fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
ils/elles avaient  fiorituré  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
Passé simple
je  fioriturai \ʒə  fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
tu  fiorituras \ty  fjɔ.ʁi.ty.ʁa\
il/elle/on  fioritura \[il/ɛl/ɔ̃]  fjɔ.ʁi.ty.ʁa\
nous  fioriturâmes \nu  fjɔ.ʁi.ty.ʁam\
vous  fioriturâtes \vu  fjɔ.ʁi.ty.ʁat\
ils/elles  fioriturèrent \[il/ɛl]  fjɔ.ʁi.ty.ʁɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  fiorituré  \ʒ‿y fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
tu eus  fiorituré  \ty y fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
il/elle/on eut  fiorituré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
nous eûmes  fiorituré  \nu.z‿ym fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
vous eûtes  fiorituré  \vu.z‿yt fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
ils/elles eurent  fiorituré  \[i/ɛ]l.z‿yʁ fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
Futur simple
je  fioriturerai \ʒə  fjɔ.ʁi.ty.ʁə.ʁe\
tu  fioritureras \ty  fjɔ.ʁi.ty.ʁə.ʁa\
il/elle/on  fioriturera \[il/ɛl/ɔ̃]  fjɔ.ʁi.ty.ʁə.ʁa\
nous  fioriturerons \nu  fjɔ.ʁi.ty.ʁə.ʁɔ̃\
vous  fioriturerez \vu  fjɔ.ʁi.ty.ʁə.ʁe\
ils/elles  fioritureront \[il/ɛl]  fjɔ.ʁi.ty.ʁə.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  fiorituré  \ʒ‿o.ʁe fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
tu auras  fiorituré  \ty o.ʁa fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
il/elle/on aura  fiorituré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
nous aurons  fiorituré  \nu.z‿o.ʁɔ̃ fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
vous aurez  fiorituré  \vu.z‿o.ʁe fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
ils/elles auront  fiorituré  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ fjɔ.ʁi.ty.ʁe\

Subjonctif

Présent
que je  fioriture \kə ʒə  fjɔ.ʁi.tyʁ\
que tu  fioritures \kə ty  fjɔ.ʁi.tyʁ\
qu’il/elle/on  fioriture \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fjɔ.ʁi.tyʁ\
que nous  fioriturions \kə nu  fjɔ.ʁi.ty.ʁjɔ̃\
que vous  fiorituriez \kə vu  fjɔ.ʁi.ty.ʁje\
qu’ils/elles  fioriturent \k‿[il/ɛl]  fjɔ.ʁi.tyʁ\
Passé
que j’aie  fiorituré  \kə ʒ‿ɛ fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
que tu aies  fiorituré  \kə ty ɛ fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
qu’il/elle/on ait  fiorituré  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
que nous ayons  fiorituré  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
que vous ayez  fiorituré  \kə vu.z‿ɛ.je fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
qu’ils/elles aient  fiorituré  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
Imparfait
que je  fioriturasse \kə ʒə  fjɔ.ʁi.ty.ʁas\
que tu  fioriturasses \kə ty  fjɔ.ʁi.ty.ʁas\
qu’il/elle/on  fioriturât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fjɔ.ʁi.ty.ʁa\
que nous  fioriturassions \kə nu  fjɔ.ʁi.ty.ʁa.sjɔ̃\
que vous  fioriturassiez \kə vu  fjɔ.ʁi.ty.ʁa.sje\
qu’ils/elles  fioriturassent \k‿[il/ɛl]  fjɔ.ʁi.ty.ʁas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  fiorituré  \kə ʒ‿ys fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
que tu eusses  fiorituré  \kə ty ys fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
qu’il/elle/on eût  fiorituré  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
que nous eussions  fiorituré  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
que vous eussiez  fiorituré  \kə vu.z‿y.sje fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
qu’ils/elles eussent  fiorituré  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys fjɔ.ʁi.ty.ʁe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  fioriture  \fjɔ.ʁi.tyʁ\
  fioriturons  \fjɔ.ʁi.ty.ʁɔ̃\
  fioriturez  \fjɔ.ʁi.ty.ʁe\
Passé
 aie  fiorituré   \ɛ fjɔ.ʁi.ty.ʁe\ 
 ayons  fiorituré   \ɛ.jɔ̃ fjɔ.ʁi.ty.ʁe\ 
 ayez  fiorituré   \ɛ.je fjɔ.ʁi.ty.ʁe\