Conjugaison en français
forcir
Verbe du deuxième groupe,
conjugué comme {{fr-conj-2}}

Conjugaison de forcir, verbe du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  forcis \ʒə  fɔʁ.si\
tu  forcis \ty  fɔʁ.si\
il/elle/on  forcit \[il/ɛl/ɔ̃]  fɔʁ.si\
nous  forcissons \nu  fɔʁ.si.sɔ̃\
vous  forcissez \vu  fɔʁ.si.se\
ils/elles  forcissent \[il/ɛl]  fɔʁ.sis\
Passé composé
j’ai  forci  \ʒ‿e fɔʁ.si\
tu as  forci  \ty a fɔʁ.si\
il/elle/on a  forci  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a fɔʁ.si\
nous avons  forci  \nu.z‿a.vɔ̃ fɔʁ.si\
vous avez  forci  \vu.z‿a.ve fɔʁ.si\
ils/elles ont  forci  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ fɔʁ.si\
Imparfait
je  forcissais \ʒə  fɔʁ.si.sɛ\
tu  forcissais \ty  fɔʁ.si.sɛ\
il/elle/on  forcissait \[il/ɛl/ɔ̃]  fɔʁ.si.sɛ\
nous  forcissions \nu  fɔʁ.si.sjɔ̃\
vous  forcissiez \vu  fɔʁ.si.sje\
ils/elles  forcissaient \[il/ɛl]  fɔʁ.si.sɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  forci  \ʒ‿a.vɛ fɔʁ.si\
tu avais  forci  \ty a.vɛ fɔʁ.si\
il/elle/on avait  forci  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ fɔʁ.si\
nous avions  forci  \nu.z‿a.vjɔ̃ fɔʁ.si\
vous aviez  forci  \vu.z‿a.vje fɔʁ.si\
ils/elles avaient  forci  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ fɔʁ.si\
Passé simple
je  forcis \ʒə  fɔʁ.si\
tu  forcis \ty  fɔʁ.si\
il/elle/on  forcit \[il/ɛl/ɔ̃]  fɔʁ.si\
nous  forcîmes \nu  fɔʁ.sim\
vous  forcîtes \vu  fɔʁ.sit\
ils/elles  forcirent \[il/ɛl]  fɔʁ.siʁ\
Passé antérieur
j’eus  forci  \ʒ‿y fɔʁ.si\
tu eus  forci  \ty y fɔʁ.si\
il/elle/on eut  forci  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fɔʁ.si\
nous eûmes  forci  \nu.z‿ym fɔʁ.si\
vous eûtes  forci  \vu.z‿yt fɔʁ.si\
ils/elles eurent  forci  \[i/ɛ]l.z‿yʁ fɔʁ.si\
Futur simple
je  forcirai \ʒə  fɔʁ.si.ʁe\
tu  forciras \ty  fɔʁ.si.ʁa\
il/elle/on  forcira \[il/ɛl/ɔ̃]  fɔʁ.si.ʁa\
nous  forcirons \nu  fɔʁ.si.ʁɔ̃\
vous  forcirez \vu  fɔʁ.si.ʁe\
ils/elles  forciront \[il/ɛl]  fɔʁ.si.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  forci  \ʒ‿o.ʁe fɔʁ.si\
tu auras  forci  \ty o.ʁa fɔʁ.si\
il/elle/on aura  forci  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa fɔʁ.si\
nous aurons  forci  \nu.z‿o.ʁɔ̃ fɔʁ.si\
vous aurez  forci  \vu.z‿o.ʁe fɔʁ.si\
ils/elles auront  forci  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ fɔʁ.si\

Subjonctif

Présent
que je  forcisse \kə ʒə  fɔʁ.sis\
que tu  forcisses \kə ty  fɔʁ.sis\
qu’il/elle/on  forcisse \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fɔʁ.sis\
que nous  forcissions \kə nu  fɔʁ.si.sjɔ̃\
que vous  forcissiez \kə vu  fɔʁ.si.sje\
qu’ils/elles  forcissent \k‿[il/ɛl]  fɔʁ.sis\
Passé
que j’aie  forci  \kə ʒ‿ɛ fɔʁ.si\
que tu aies  forci  \kə ty ɛ fɔʁ.si\
qu’il/elle/on ait  forci  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ fɔʁ.si\
que nous ayons  forci  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ fɔʁ.si\
que vous ayez  forci  \kə vu.z‿ɛ.je fɔʁ.si\
qu’ils/elles aient  forci  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ fɔʁ.si\
Imparfait
que je  forcisse \kə ʒə  fɔʁ.sis\
que tu  forcisses \kə ty  fɔʁ.sis\
qu’il/elle/on  forcît \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fɔʁ.si\
que nous  forcissions \kə nu  fɔʁ.si.sjɔ̃\
que vous  forcissiez \kə vu  fɔʁ.si.sje\
qu’ils/elles  forcissent \k‿[il/ɛl]  fɔʁ.sis\
Plus-que-parfait
que j’eusse  forci  \kə ʒ‿ys fɔʁ.si\
que tu eusses  forci  \kə ty ys fɔʁ.si\
qu’il/elle/on eût  forci  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fɔʁ.si\
que nous eussions  forci  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ fɔʁ.si\
que vous eussiez  forci  \kə vu.z‿y.sje fɔʁ.si\
qu’ils/elles eussent  forci  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys fɔʁ.si\

Conditionnel

Présent
je  forcirais \ʒə  fɔʁ.si.ʁɛ\
tu  forcirais \ty  fɔʁ.si.ʁɛ\
il/elle/on  forcirait \[il/ɛl/ɔ̃]  fɔʁ.si.ʁɛ\
nous  forcirions \nu  fɔʁ.si.ʁjɔ̃\
vous  forciriez \vu  fɔʁ.si.ʁje\
ils/elles  forciraient \[il/ɛl]  fɔʁ.si.ʁɛ\
Passé
j’aurais  forci  \ʒ‿o.ʁɛ fɔʁ.si\
tu aurais  forci  \ty o.ʁɛ fɔʁ.si\
il/elle/on aurait  forci  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ fɔʁ.si\
nous aurions  forci  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ fɔʁ.si\
vous auriez  forci  \vu.z‿o.ʁje fɔʁ.si\
ils/elles auraient  forci  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ fɔʁ.si\

Impératif

Présent
  forcis  \fɔʁ.si\
  forcissons  \fɔʁ.si.sɔ̃\
  forcissez  \fɔʁ.si.se\
Passé
 aie  forci   \ɛ fɔʁ.si\ 
 ayons  forci   \ɛ.jɔ̃ fɔʁ.si\ 
 ayez  forci   \ɛ.je fɔʁ.si\