Conjugaison:français/ginginer

Conjugaison en français
ginginer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de ginginer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  gingine \ʒə  ʒɛ̃.ʒin\
tu  gingines \ty  ʒɛ̃.ʒin\
il/elle/on  gingine \[il/ɛl/ɔ̃]  ʒɛ̃.ʒin\
nous  ginginons \nu  ʒɛ̃.ʒi.nɔ̃\
vous  ginginez \vu  ʒɛ̃.ʒi.ne\
ils/elles  ginginent \[il/ɛl]  ʒɛ̃.ʒin\
Passé composé
j’ai  ginginé  \ʒ‿e ʒɛ̃.ʒi.ne\
tu as  ginginé  \ty a ʒɛ̃.ʒi.ne\
il/elle/on a  ginginé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʒɛ̃.ʒi.ne\
nous avons  ginginé  \nu.z‿a.vɔ̃ ʒɛ̃.ʒi.ne\
vous avez  ginginé  \vu.z‿a.ve ʒɛ̃.ʒi.ne\
ils/elles ont  ginginé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʒɛ̃.ʒi.ne\
Imparfait
je  ginginais \ʒə  ʒɛ̃.ʒi.nɛ\
tu  ginginais \ty  ʒɛ̃.ʒi.nɛ\
il/elle/on  ginginait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʒɛ̃.ʒi.nɛ\
nous  ginginions \nu  ʒɛ̃.ʒi.njɔ̃\
vous  ginginiez \vu  ʒɛ̃.ʒi.nje\
ils/elles  ginginaient \[il/ɛl]  ʒɛ̃.ʒi.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  ginginé  \ʒ‿a.vɛ ʒɛ̃.ʒi.ne\
tu avais  ginginé  \ty a.vɛ ʒɛ̃.ʒi.ne\
il/elle/on avait  ginginé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʒɛ̃.ʒi.ne\
nous avions  ginginé  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʒɛ̃.ʒi.ne\
vous aviez  ginginé  \vu.z‿a.vje ʒɛ̃.ʒi.ne\
ils/elles avaient  ginginé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʒɛ̃.ʒi.ne\
Passé simple
je  ginginai \ʒə  ʒɛ̃.ʒi.ne\
tu  ginginas \ty  ʒɛ̃.ʒi.na\
il/elle/on  gingina \[il/ɛl/ɔ̃]  ʒɛ̃.ʒi.na\
nous  ginginâmes \nu  ʒɛ̃.ʒi.nam\
vous  ginginâtes \vu  ʒɛ̃.ʒi.nat\
ils/elles  ginginèrent \[il/ɛl]  ʒɛ̃.ʒi.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  ginginé  \ʒ‿y ʒɛ̃.ʒi.ne\
tu eus  ginginé  \ty y ʒɛ̃.ʒi.ne\
il/elle/on eut  ginginé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʒɛ̃.ʒi.ne\
nous eûmes  ginginé  \nu.z‿ym ʒɛ̃.ʒi.ne\
vous eûtes  ginginé  \vu.z‿yt ʒɛ̃.ʒi.ne\
ils/elles eurent  ginginé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʒɛ̃.ʒi.ne\
Futur simple
je  ginginerai \ʒə  ʒɛ̃.ʒi.n(ə.)ʁe\
tu  gingineras \ty  ʒɛ̃.ʒi.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  ginginera \[il/ɛl/ɔ̃]  ʒɛ̃.ʒi.n(ə.)ʁa\
nous  ginginerons \nu  ʒɛ̃.ʒi.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  ginginerez \vu  ʒɛ̃.ʒi.n(ə.)ʁe\
ils/elles  gingineront \[il/ɛl]  ʒɛ̃.ʒi.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  ginginé  \ʒ‿o.ʁe ʒɛ̃.ʒi.ne\
tu auras  ginginé  \ty o.ʁa ʒɛ̃.ʒi.ne\
il/elle/on aura  ginginé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʒɛ̃.ʒi.ne\
nous aurons  ginginé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʒɛ̃.ʒi.ne\
vous aurez  ginginé  \vu.z‿o.ʁe ʒɛ̃.ʒi.ne\
ils/elles auront  ginginé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʒɛ̃.ʒi.ne\

Subjonctif

Présent
que je  gingine \kə ʒə  ʒɛ̃.ʒin\
que tu  gingines \kə ty  ʒɛ̃.ʒin\
qu’il/elle/on  gingine \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʒɛ̃.ʒin\
que nous  ginginions \kə nu  ʒɛ̃.ʒi.njɔ̃\
que vous  ginginiez \kə vu  ʒɛ̃.ʒi.nje\
qu’ils/elles  ginginent \k‿[il/ɛl]  ʒɛ̃.ʒin\
Passé
que j’aie  ginginé  \kə ʒ‿ɛ ʒɛ̃.ʒi.ne\
que tu aies  ginginé  \kə ty ɛ ʒɛ̃.ʒi.ne\
qu’il/elle/on ait  ginginé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʒɛ̃.ʒi.ne\
que nous ayons  ginginé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʒɛ̃.ʒi.ne\
que vous ayez  ginginé  \kə vu.z‿ɛ.je ʒɛ̃.ʒi.ne\
qu’ils/elles aient  ginginé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʒɛ̃.ʒi.ne\
Imparfait
que je  ginginasse \kə ʒə  ʒɛ̃.ʒi.nas\
que tu  ginginasses \kə ty  ʒɛ̃.ʒi.nas\
qu’il/elle/on  ginginât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʒɛ̃.ʒi.na\
que nous  ginginassions \kə nu  ʒɛ̃.ʒi.na.sjɔ̃\
que vous  ginginassiez \kə vu  ʒɛ̃.ʒi.na.sje\
qu’ils/elles  ginginassent \k‿[il/ɛl]  ʒɛ̃.ʒi.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  ginginé  \kə ʒ‿ys ʒɛ̃.ʒi.ne\
que tu eusses  ginginé  \kə ty ys ʒɛ̃.ʒi.ne\
qu’il/elle/on eût  ginginé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʒɛ̃.ʒi.ne\
que nous eussions  ginginé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʒɛ̃.ʒi.ne\
que vous eussiez  ginginé  \kə vu.z‿y.sje ʒɛ̃.ʒi.ne\
qu’ils/elles eussent  ginginé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʒɛ̃.ʒi.ne\

Conditionnel

Impératif

Présent
  gingine  \ʒɛ̃.ʒin\
  ginginons  \ʒɛ̃.ʒi.nɔ̃\
  ginginez  \ʒɛ̃.ʒi.ne\
Passé
 aie  ginginé   \ɛ ʒɛ̃.ʒi.ne\ 
 ayons  ginginé   \ɛ.jɔ̃ ʒɛ̃.ʒi.ne\ 
 ayez  ginginé   \ɛ.je ʒɛ̃.ʒi.ne\