Conjugaison:français/graffitter

Conjugaison en français
graffitter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de graffitter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  graffitte \ʒə  ɡʁa.fit\
tu  graffittes \ty  ɡʁa.fit\
il/elle/on  graffitte \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.fit\
nous  graffittons \nu  ɡʁa.fi.tɔ̃\
vous  graffittez \vu  ɡʁa.fi.te\
ils/elles  graffittent \[il/ɛl]  ɡʁa.fit\
Passé composé
j’ai  graffitté  \ʒ‿e ɡʁa.fi.te\
tu as  graffitté  \ty a ɡʁa.fi.te\
il/elle/on a  graffitté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ɡʁa.fi.te\
nous avons  graffitté  \nu.z‿a.vɔ̃ ɡʁa.fi.te\
vous avez  graffitté  \vu.z‿a.ve ɡʁa.fi.te\
ils/elles ont  graffitté  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ɡʁa.fi.te\
Imparfait
je  graffittais \ʒə  ɡʁa.fi.tɛ\
tu  graffittais \ty  ɡʁa.fi.tɛ\
il/elle/on  graffittait \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.fi.tɛ\
nous  graffittions \nu  ɡʁa.fi.tjɔ̃\
vous  graffittiez \vu  ɡʁa.fi.tje\
ils/elles  graffittaient \[il/ɛl]  ɡʁa.fi.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  graffitté  \ʒ‿a.vɛ ɡʁa.fi.te\
tu avais  graffitté  \ty a.vɛ ɡʁa.fi.te\
il/elle/on avait  graffitté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ɡʁa.fi.te\
nous avions  graffitté  \nu.z‿a.vjɔ̃ ɡʁa.fi.te\
vous aviez  graffitté  \vu.z‿a.vje ɡʁa.fi.te\
ils/elles avaient  graffitté  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ɡʁa.fi.te\
Passé simple
je  graffittai \ʒə  ɡʁa.fi.te\
tu  graffittas \ty  ɡʁa.fi.ta\
il/elle/on  graffitta \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.fi.ta\
nous  graffittâmes \nu  ɡʁa.fi.tam\
vous  graffittâtes \vu  ɡʁa.fi.tat\
ils/elles  graffittèrent \[il/ɛl]  ɡʁa.fi.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  graffitté  \ʒ‿y ɡʁa.fi.te\
tu eus  graffitté  \ty y ɡʁa.fi.te\
il/elle/on eut  graffitté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ɡʁa.fi.te\
nous eûmes  graffitté  \nu.z‿ym ɡʁa.fi.te\
vous eûtes  graffitté  \vu.z‿yt ɡʁa.fi.te\
ils/elles eurent  graffitté  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ɡʁa.fi.te\
Futur simple
je  graffitterai \ʒə  ɡʁa.fi.t(ə.)ʁe\
tu  graffitteras \ty  ɡʁa.fi.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  graffittera \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.fi.t(ə.)ʁa\
nous  graffitterons \nu  ɡʁa.fi.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  graffitterez \vu  ɡʁa.fi.t(ə.)ʁe\
ils/elles  graffitteront \[il/ɛl]  ɡʁa.fi.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  graffitté  \ʒ‿o.ʁe ɡʁa.fi.te\
tu auras  graffitté  \ty o.ʁa ɡʁa.fi.te\
il/elle/on aura  graffitté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɡʁa.fi.te\
nous aurons  graffitté  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ɡʁa.fi.te\
vous aurez  graffitté  \vu.z‿o.ʁe ɡʁa.fi.te\
ils/elles auront  graffitté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ɡʁa.fi.te\

Subjonctif

Présent
que je  graffitte \kə ʒə  ɡʁa.fit\
que tu  graffittes \kə ty  ɡʁa.fit\
qu’il/elle/on  graffitte \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.fit\
que nous  graffittions \kə nu  ɡʁa.fi.tjɔ̃\
que vous  graffittiez \kə vu  ɡʁa.fi.tje\
qu’ils/elles  graffittent \k‿[il/ɛl]  ɡʁa.fit\
Passé
que j’aie  graffitté  \kə ʒ‿ɛ ɡʁa.fi.te\
que tu aies  graffitté  \kə ty ɛ ɡʁa.fi.te\
qu’il/elle/on ait  graffitté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ɡʁa.fi.te\
que nous ayons  graffitté  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ɡʁa.fi.te\
que vous ayez  graffitté  \kə vu.z‿ɛ.je ɡʁa.fi.te\
qu’ils/elles aient  graffitté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ɡʁa.fi.te\
Imparfait
que je  graffittasse \kə ʒə  ɡʁa.fi.tas\
que tu  graffittasses \kə ty  ɡʁa.fi.tas\
qu’il/elle/on  graffittât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.fi.ta\
que nous  graffittassions \kə nu  ɡʁa.fi.ta.sjɔ̃\
que vous  graffittassiez \kə vu  ɡʁa.fi.ta.sje\
qu’ils/elles  graffittassent \k‿[il/ɛl]  ɡʁa.fi.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  graffitté  \kə ʒ‿ys ɡʁa.fi.te\
que tu eusses  graffitté  \kə ty ys ɡʁa.fi.te\
qu’il/elle/on eût  graffitté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ɡʁa.fi.te\
que nous eussions  graffitté  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ɡʁa.fi.te\
que vous eussiez  graffitté  \kə vu.z‿y.sje ɡʁa.fi.te\
qu’ils/elles eussent  graffitté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ɡʁa.fi.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  graffitte  \ɡʁa.fit\
  graffittons  \ɡʁa.fi.tɔ̃\
  graffittez  \ɡʁa.fi.te\
Passé
 aie  graffitté   \ɛ ɡʁa.fi.te\ 
 ayons  graffitté   \ɛ.jɔ̃ ɡʁa.fi.te\ 
 ayez  graffitté   \ɛ.je ɡʁa.fi.te\