Conjugaison:français/graticuler

Conjugaison en français
graticuler
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de graticuler, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  graticule \ʒə  ɡʁa.ti.kl\
tu  graticules \ty  ɡʁa.ti.kl\
il/elle/on  graticule \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.ti.kl\
nous  graticulons \nu  ɡʁa.ti.k.lɔ̃\
vous  graticulez \vu  ɡʁa.ti.k.le\
ils/elles  graticulent \[il/ɛl]  ɡʁa.ti.kl\
Passé composé
j’ai  graticulé  \ʒ‿e ɡʁa.ti.k.le\
tu as  graticulé  \ty a ɡʁa.ti.k.le\
il/elle/on a  graticulé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ɡʁa.ti.k.le\
nous avons  graticulé  \nu.z‿a.vɔ̃ ɡʁa.ti.k.le\
vous avez  graticulé  \vu.z‿a.ve ɡʁa.ti.k.le\
ils/elles ont  graticulé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ɡʁa.ti.k.le\
Imparfait
je  graticulais \ʒə  ɡʁa.ti.k.lɛ\
tu  graticulais \ty  ɡʁa.ti.k.lɛ\
il/elle/on  graticulait \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.ti.k.lɛ\
nous  graticulions \nu  ɡʁa.ti.k.ljɔ̃\
vous  graticuliez \vu  ɡʁa.ti.k.lje\
ils/elles  graticulaient \[il/ɛl]  ɡʁa.ti.k.lɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  graticulé  \ʒ‿a.vɛ ɡʁa.ti.k.le\
tu avais  graticulé  \ty a.vɛ ɡʁa.ti.k.le\
il/elle/on avait  graticulé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ɡʁa.ti.k.le\
nous avions  graticulé  \nu.z‿a.vjɔ̃ ɡʁa.ti.k.le\
vous aviez  graticulé  \vu.z‿a.vje ɡʁa.ti.k.le\
ils/elles avaient  graticulé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ɡʁa.ti.k.le\
Passé simple
je  graticulai \ʒə  ɡʁa.ti.k.le\
tu  graticulas \ty  ɡʁa.ti.k.la\
il/elle/on  graticula \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.ti.k.la\
nous  graticulâmes \nu  ɡʁa.ti.k.lam\
vous  graticulâtes \vu  ɡʁa.ti.k.lat\
ils/elles  graticulèrent \[il/ɛl]  ɡʁa.ti.k.lɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  graticulé  \ʒ‿y ɡʁa.ti.k.le\
tu eus  graticulé  \ty y ɡʁa.ti.k.le\
il/elle/on eut  graticulé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ɡʁa.ti.k.le\
nous eûmes  graticulé  \nu.z‿ym ɡʁa.ti.k.le\
vous eûtes  graticulé  \vu.z‿yt ɡʁa.ti.k.le\
ils/elles eurent  graticulé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ɡʁa.ti.k.le\
Futur simple
je  graticulerai \ʒə  ɡʁa.ti.k.l(ə.)ʁe\
tu  graticuleras \ty  ɡʁa.ti.k.l(ə.)ʁa\
il/elle/on  graticulera \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.ti.k.l(ə.)ʁa\
nous  graticulerons \nu  ɡʁa.ti.k.l(ə.)ʁɔ̃\
vous  graticulerez \vu  ɡʁa.ti.k.l(ə.)ʁe\
ils/elles  graticuleront \[il/ɛl]  ɡʁa.ti.k.l(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  graticulé  \ʒ‿o.ʁe ɡʁa.ti.k.le\
tu auras  graticulé  \ty o.ʁa ɡʁa.ti.k.le\
il/elle/on aura  graticulé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɡʁa.ti.k.le\
nous aurons  graticulé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ɡʁa.ti.k.le\
vous aurez  graticulé  \vu.z‿o.ʁe ɡʁa.ti.k.le\
ils/elles auront  graticulé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ɡʁa.ti.k.le\

Subjonctif

Présent
que je  graticule \kə ʒə  ɡʁa.ti.kl\
que tu  graticules \kə ty  ɡʁa.ti.kl\
qu’il/elle/on  graticule \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.ti.kl\
que nous  graticulions \kə nu  ɡʁa.ti.k.ljɔ̃\
que vous  graticuliez \kə vu  ɡʁa.ti.k.lje\
qu’ils/elles  graticulent \k‿[il/ɛl]  ɡʁa.ti.kl\
Passé
que j’aie  graticulé  \kə ʒ‿ɛ ɡʁa.ti.k.le\
que tu aies  graticulé  \kə ty ɛ ɡʁa.ti.k.le\
qu’il/elle/on ait  graticulé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ɡʁa.ti.k.le\
que nous ayons  graticulé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ɡʁa.ti.k.le\
que vous ayez  graticulé  \kə vu.z‿ɛ.je ɡʁa.ti.k.le\
qu’ils/elles aient  graticulé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ɡʁa.ti.k.le\
Imparfait
que je  graticulasse \kə ʒə  ɡʁa.ti.k.las\
que tu  graticulasses \kə ty  ɡʁa.ti.k.las\
qu’il/elle/on  graticulât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.ti.k.la\
que nous  graticulassions \kə nu  ɡʁa.ti.k.la.sjɔ̃\
que vous  graticulassiez \kə vu  ɡʁa.ti.k.la.sje\
qu’ils/elles  graticulassent \k‿[il/ɛl]  ɡʁa.ti.k.las\
Plus-que-parfait
que j’eusse  graticulé  \kə ʒ‿ys ɡʁa.ti.k.le\
que tu eusses  graticulé  \kə ty ys ɡʁa.ti.k.le\
qu’il/elle/on eût  graticulé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ɡʁa.ti.k.le\
que nous eussions  graticulé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ɡʁa.ti.k.le\
que vous eussiez  graticulé  \kə vu.z‿y.sje ɡʁa.ti.k.le\
qu’ils/elles eussent  graticulé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ɡʁa.ti.k.le\

Conditionnel

Impératif

Présent
  graticule  \ɡʁa.ti.kl\
  graticulons  \ɡʁa.ti.k.lɔ̃\
  graticulez  \ɡʁa.ti.k.le\
Passé
 aie  graticulé   \ɛ ɡʁa.ti.k.le\ 
 ayons  graticulé   \ɛ.jɔ̃ ɡʁa.ti.k.le\ 
 ayez  graticulé   \ɛ.je ɡʁa.ti.k.le\