Conjugaison:français/horariser

Conjugaison en français
horariser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de horariser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ horarise \ʒ‿ ɔ.ʁa.ʁiz\
tu  horarises \ty  ɔ.ʁa.ʁiz\
il/elle/on  horarise \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɔ.ʁa.ʁiz\
nous  horarisons \nu.z‿ ɔ.ʁa.ʁi.zɔ̃\
vous  horarisez \vu.z‿ ɔ.ʁa.ʁi.ze\
ils/elles  horarisent \[il/ɛl].z‿ ɔ.ʁa.ʁiz\
Passé composé
j’ai  horarisé  \ʒ‿e ɔ.ʁa.ʁi.ze\
tu as  horarisé  \ty a.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
il/elle/on a  horarisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.ɔ.ʁa.ʁi.ze\
nous avons  horarisé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
vous avez  horarisé  \vu.z‿a.ve.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
ils/elles ont  horarisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
Imparfait
j’ horarisais \ʒ‿ ɔ.ʁa.ʁi.zɛ\
tu  horarisais \ty  ɔ.ʁa.ʁi.zɛ\
il/elle/on  horarisait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɔ.ʁa.ʁi.zɛ\
nous  horarisions \nu.z‿ ɔ.ʁa.ʁi.zjɔ̃\
vous  horarisiez \vu.z‿ ɔ.ʁa.ʁi.zje\
ils/elles  horarisaient \[il/ɛl].z‿ ɔ.ʁa.ʁi.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  horarisé  \ʒ‿a.vɛ.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
tu avais  horarisé  \ty a.vɛ.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
il/elle/on avait  horarisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
nous avions  horarisé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
vous aviez  horarisé  \vu.z‿a.vje.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
ils/elles avaient  horarisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
Passé simple
j’ horarisai \ʒ‿ ɔ.ʁa.ʁi.ze\
tu  horarisas \ty  ɔ.ʁa.ʁi.za\
il/elle/on  horarisa \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɔ.ʁa.ʁi.za\
nous  horarisâmes \nu.z‿ ɔ.ʁa.ʁi.zam\
vous  horarisâtes \vu.z‿ ɔ.ʁa.ʁi.zat\
ils/elles  horarisèrent \[il/ɛl].z‿ ɔ.ʁa.ʁi.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  horarisé  \ʒ‿y.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
tu eus  horarisé  \ty y.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
il/elle/on eut  horarisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
nous eûmes  horarisé  \nu.z‿ym.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
vous eûtes  horarisé  \vu.z‿yt.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
ils/elles eurent  horarisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
Futur simple
j’ horariserai \ʒ‿ ɔ.ʁa.ʁi.z(ə.)ʁe\
tu  horariseras \ty  ɔ.ʁa.ʁi.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  horarisera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɔ.ʁa.ʁi.z(ə.)ʁa\
nous  horariserons \nu.z‿ ɔ.ʁa.ʁi.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  horariserez \vu.z‿ ɔ.ʁa.ʁi.z(ə.)ʁe\
ils/elles  horariseront \[il/ɛl].z‿ ɔ.ʁa.ʁi.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  horarisé  \ʒ‿o.ʁe ɔ.ʁa.ʁi.ze\
tu auras  horarisé  \ty o.ʁa.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
il/elle/on aura  horarisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɔ.ʁa.ʁi.ze\
nous aurons  horarisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
vous aurez  horarisé  \vu.z‿o.ʁe.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
ils/elles auront  horarisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\

Subjonctif

Présent
que j’ horarise \kə ʒ‿ ɔ.ʁa.ʁiz\
que tu  horarises \kə ty  ɔ.ʁa.ʁiz\
qu’il/elle/on  horarise \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɔ.ʁa.ʁiz\
que nous  horarisions \kə nu.z‿ ɔ.ʁa.ʁi.zjɔ̃\
que vous  horarisiez \kə vu.z‿ ɔ.ʁa.ʁi.zje\
qu’ils/elles  horarisent \k‿[il/ɛl].z‿ ɔ.ʁa.ʁiz\
Passé
que j’aie  horarisé  \kə ʒ‿ɛ ɔ.ʁa.ʁi.ze\
que tu aies  horarisé  \kə ty ɛ.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
qu’il/elle/on ait  horarisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
que nous ayons  horarisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
que vous ayez  horarisé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
qu’ils/elles aient  horarisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
Imparfait
que j’ horarisasse \kə ʒ‿ ɔ.ʁa.ʁi.zas\
que tu  horarisasses \kə ty  ɔ.ʁa.ʁi.zas\
qu’il/elle/on  horarisât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɔ.ʁa.ʁi.za\
que nous  horarisassions \kə nu.z‿ ɔ.ʁa.ʁi.za.sjɔ̃\
que vous  horarisassiez \kə vu.z‿ ɔ.ʁa.ʁi.za.sje\
qu’ils/elles  horarisassent \k‿[il/ɛl].z‿ ɔ.ʁa.ʁi.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  horarisé  \kə ʒ‿ys ɔ.ʁa.ʁi.ze\
que tu eusses  horarisé  \kə ty ys.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
qu’il/elle/on eût  horarisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
que nous eussions  horarisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
que vous eussiez  horarisé  \kə vu.z‿y.sje.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\
qu’ils/elles eussent  horarisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  horarise  \ɔ.ʁa.ʁiz\
  horarisons  \ɔ.ʁa.ʁi.zɔ̃\
  horarisez  \ɔ.ʁa.ʁi.ze\
Passé
 aie  horarisé   \ɛ ɔ.ʁa.ʁi.ze\ 
 ayons  horarisé   \ɛ.jɔ̃.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\ 
 ayez  horarisé   \ɛ.je.z‿ɔ.ʁa.ʁi.ze\