Conjugaison:français/insinuer

Conjugaison en français
insinuer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-uer}}

Conjugaison de insinuer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ insinue \ʒ‿ ɛ̃.si.ny\
tu  insinues \ty  ɛ̃.si.ny\
il/elle/on  insinue \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.si.ny\
nous  insinuons \nu.z‿ ɛ̃.si.nɥɔ̃\
vous  insinuez \vu.z‿ ɛ̃.si.nɥe\
ils/elles  insinuent \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.si.ny\
Passé composé
j’ai  insinué  \ʒ‿e ɛ̃.si.nɥe\
tu as  insinué  \ty a.z‿ɛ̃.si.nɥe\
il/elle/on a  insinué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.ɛ̃.si.nɥe\
nous avons  insinué  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿ɛ̃.si.nɥe\
vous avez  insinué  \vu.z‿a.ve.z‿ɛ̃.si.nɥe\
ils/elles ont  insinué  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿ɛ̃.si.nɥe\
Imparfait
j’ insinuais \ʒ‿ ɛ̃.si.nɥɛ\
tu  insinuais \ty  ɛ̃.si.nɥɛ\
il/elle/on  insinuait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.si.nɥɛ\
nous  insinuions \nu.z‿ ɛ̃.si.ny.jɔ̃\
vous  insinuiez \vu.z‿ ɛ̃.si.ny.je\
ils/elles  insinuaient \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.si.nɥɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  insinué  \ʒ‿a.vɛ.z‿ɛ̃.si.nɥe\
tu avais  insinué  \ty a.vɛ.z‿ɛ̃.si.nɥe\
il/elle/on avait  insinué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿ɛ̃.si.nɥe\
nous avions  insinué  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿ɛ̃.si.nɥe\
vous aviez  insinué  \vu.z‿a.vje.z‿ɛ̃.si.nɥe\
ils/elles avaient  insinué  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿ɛ̃.si.nɥe\
Passé simple
j’ insinuai \ʒ‿ ɛ̃.si.nɥe\
tu  insinuas \ty  ɛ̃.si.nɥa\
il/elle/on  insinua \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.si.nɥa\
nous  insinuâmes \nu.z‿ ɛ̃.si.nɥam\
vous  insinuâtes \vu.z‿ ɛ̃.si.nɥat\
ils/elles  insinuèrent \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.si.nɥɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  insinué  \ʒ‿y.z‿ɛ̃.si.nɥe\
tu eus  insinué  \ty y.z‿ɛ̃.si.nɥe\
il/elle/on eut  insinué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɛ̃.si.nɥe\
nous eûmes  insinué  \nu.z‿ym.z‿ɛ̃.si.nɥe\
vous eûtes  insinué  \vu.z‿yt.z‿ɛ̃.si.nɥe\
ils/elles eurent  insinué  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿ɛ̃.si.nɥe\
Futur simple
j’ insinuerai \ʒ‿ ɛ̃.si.ny.ʁe\
tu  insinueras \ty  ɛ̃.si.ny.ʁa\
il/elle/on  insinuera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.si.ny.ʁa\
nous  insinuerons \nu.z‿ ɛ̃.si.ny.ʁɔ̃\
vous  insinuerez \vu.z‿ ɛ̃.si.ny.ʁe\
ils/elles  insinueront \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.si.ny.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  insinué  \ʒ‿o.ʁe ɛ̃.si.nɥe\
tu auras  insinué  \ty o.ʁa.z‿ɛ̃.si.nɥe\
il/elle/on aura  insinué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɛ̃.si.nɥe\
nous aurons  insinué  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿ɛ̃.si.nɥe\
vous aurez  insinué  \vu.z‿o.ʁe.z‿ɛ̃.si.nɥe\
ils/elles auront  insinué  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿ɛ̃.si.nɥe\

Subjonctif

Présent
que j’ insinue \kə ʒ‿ ɛ̃.si.ny\
que tu  insinues \kə ty  ɛ̃.si.ny\
qu’il/elle/on  insinue \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.si.ny\
que nous  insinuions \kə nu.z‿ ɛ̃.si.ny.jɔ̃\
que vous  insinuiez \kə vu.z‿ ɛ̃.si.ny.je\
qu’ils/elles  insinuent \k‿[il/ɛl].z‿ ɛ̃.si.ny\
Passé
que j’aie  insinué  \kə ʒ‿ɛ ɛ̃.si.nɥe\
que tu aies  insinué  \kə ty ɛ.z‿ɛ̃.si.nɥe\
qu’il/elle/on ait  insinué  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿ɛ̃.si.nɥe\
que nous ayons  insinué  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿ɛ̃.si.nɥe\
que vous ayez  insinué  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿ɛ̃.si.nɥe\
qu’ils/elles aient  insinué  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿ɛ̃.si.nɥe\
Imparfait
que j’ insinuasse \kə ʒ‿ ɛ̃.si.nɥas\
que tu  insinuasses \kə ty  ɛ̃.si.nɥas\
qu’il/elle/on  insinuât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.si.nɥa\
que nous  insinuassions \kə nu.z‿ ɛ̃.si.nɥa.sjɔ̃\
que vous  insinuassiez \kə vu.z‿ ɛ̃.si.nɥa.sje\
qu’ils/elles  insinuassent \k‿[il/ɛl].z‿ ɛ̃.si.nɥas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  insinué  \kə ʒ‿ys ɛ̃.si.nɥe\
que tu eusses  insinué  \kə ty ys.z‿ɛ̃.si.nɥe\
qu’il/elle/on eût  insinué  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɛ̃.si.nɥe\
que nous eussions  insinué  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿ɛ̃.si.nɥe\
que vous eussiez  insinué  \kə vu.z‿y.sje.z‿ɛ̃.si.nɥe\
qu’ils/elles eussent  insinué  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿ɛ̃.si.nɥe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  insinue  \ɛ̃.si.ny\
  insinuons  \ɛ̃.si.nɥɔ̃\
  insinuez  \ɛ̃.si.nɥe\
Passé
 aie  insinué   \ɛ ɛ̃.si.nɥe\ 
 ayons  insinué   \ɛ.jɔ̃.z‿ɛ̃.si.nɥe\ 
 ayez  insinué   \ɛ.je.z‿ɛ̃.si.nɥe\