Conjugaison:français/italiser

Conjugaison en français
italiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de italiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ italise \ʒ‿ i.ta.liz\
tu  italises \ty  i.ta.liz\
il/elle/on  italise \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ i.ta.liz\
nous  italisons \nu.z‿ i.ta.li.zɔ̃\
vous  italisez \vu.z‿ i.ta.li.ze\
ils/elles  italisent \[il/ɛl].z‿ i.ta.liz\
Passé composé
j’ai  italisé  \ʒ‿e i.ta.li.ze\
tu as  italisé  \ty a.z‿i.ta.li.ze\
il/elle/on a  italisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.i.ta.li.ze\
nous avons  italisé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿i.ta.li.ze\
vous avez  italisé  \vu.z‿a.ve.z‿i.ta.li.ze\
ils/elles ont  italisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿i.ta.li.ze\
Imparfait
j’ italisais \ʒ‿ i.ta.li.zɛ\
tu  italisais \ty  i.ta.li.zɛ\
il/elle/on  italisait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ i.ta.li.zɛ\
nous  italisions \nu.z‿ i.ta.li.zjɔ̃\
vous  italisiez \vu.z‿ i.ta.li.zje\
ils/elles  italisaient \[il/ɛl].z‿ i.ta.li.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  italisé  \ʒ‿a.vɛ.z‿i.ta.li.ze\
tu avais  italisé  \ty a.vɛ.z‿i.ta.li.ze\
il/elle/on avait  italisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿i.ta.li.ze\
nous avions  italisé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿i.ta.li.ze\
vous aviez  italisé  \vu.z‿a.vje.z‿i.ta.li.ze\
ils/elles avaient  italisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿i.ta.li.ze\
Passé simple
j’ italisai \ʒ‿ i.ta.li.ze\
tu  italisas \ty  i.ta.li.za\
il/elle/on  italisa \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ i.ta.li.za\
nous  italisâmes \nu.z‿ i.ta.li.zam\
vous  italisâtes \vu.z‿ i.ta.li.zat\
ils/elles  italisèrent \[il/ɛl].z‿ i.ta.li.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  italisé  \ʒ‿y.z‿i.ta.li.ze\
tu eus  italisé  \ty y.z‿i.ta.li.ze\
il/elle/on eut  italisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿i.ta.li.ze\
nous eûmes  italisé  \nu.z‿ym.z‿i.ta.li.ze\
vous eûtes  italisé  \vu.z‿yt.z‿i.ta.li.ze\
ils/elles eurent  italisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿i.ta.li.ze\
Futur simple
j’ italiserai \ʒ‿ i.ta.li.z(ə.)ʁe\
tu  italiseras \ty  i.ta.li.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  italisera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ i.ta.li.z(ə.)ʁa\
nous  italiserons \nu.z‿ i.ta.li.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  italiserez \vu.z‿ i.ta.li.z(ə.)ʁe\
ils/elles  italiseront \[il/ɛl].z‿ i.ta.li.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  italisé  \ʒ‿o.ʁe i.ta.li.ze\
tu auras  italisé  \ty o.ʁa.z‿i.ta.li.ze\
il/elle/on aura  italisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa i.ta.li.ze\
nous aurons  italisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿i.ta.li.ze\
vous aurez  italisé  \vu.z‿o.ʁe.z‿i.ta.li.ze\
ils/elles auront  italisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿i.ta.li.ze\

Subjonctif

Présent
que j’ italise \kə ʒ‿ i.ta.liz\
que tu  italises \kə ty  i.ta.liz\
qu’il/elle/on  italise \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ i.ta.liz\
que nous  italisions \kə nu.z‿ i.ta.li.zjɔ̃\
que vous  italisiez \kə vu.z‿ i.ta.li.zje\
qu’ils/elles  italisent \k‿[il/ɛl].z‿ i.ta.liz\
Passé
que j’aie  italisé  \kə ʒ‿ɛ i.ta.li.ze\
que tu aies  italisé  \kə ty ɛ.z‿i.ta.li.ze\
qu’il/elle/on ait  italisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿i.ta.li.ze\
que nous ayons  italisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿i.ta.li.ze\
que vous ayez  italisé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿i.ta.li.ze\
qu’ils/elles aient  italisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿i.ta.li.ze\
Imparfait
que j’ italisasse \kə ʒ‿ i.ta.li.zas\
que tu  italisasses \kə ty  i.ta.li.zas\
qu’il/elle/on  italisât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ i.ta.li.za\
que nous  italisassions \kə nu.z‿ i.ta.li.za.sjɔ̃\
que vous  italisassiez \kə vu.z‿ i.ta.li.za.sje\
qu’ils/elles  italisassent \k‿[il/ɛl].z‿ i.ta.li.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  italisé  \kə ʒ‿ys i.ta.li.ze\
que tu eusses  italisé  \kə ty ys.z‿i.ta.li.ze\
qu’il/elle/on eût  italisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿i.ta.li.ze\
que nous eussions  italisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿i.ta.li.ze\
que vous eussiez  italisé  \kə vu.z‿y.sje.z‿i.ta.li.ze\
qu’ils/elles eussent  italisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿i.ta.li.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  italise  \i.ta.liz\
  italisons  \i.ta.li.zɔ̃\
  italisez  \i.ta.li.ze\
Passé
 aie  italisé   \ɛ i.ta.li.ze\ 
 ayons  italisé   \ɛ.jɔ̃.z‿i.ta.li.ze\ 
 ayez  italisé   \ɛ.je.z‿i.ta.li.ze\