Conjugaison:français/libyaniser

Conjugaison en français
libyaniser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de libyaniser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  libyanise \ʒə  li.bja.niz\
tu  libyanises \ty  li.bja.niz\
il/elle/on  libyanise \[il/ɛl/ɔ̃]  li.bja.niz\
nous  libyanisons \nu  li.bja.ni.zɔ̃\
vous  libyanisez \vu  li.bja.ni.ze\
ils/elles  libyanisent \[il/ɛl]  li.bja.niz\
Passé composé
j’ai  libyanisé  \ʒ‿e li.bja.ni.ze\
tu as  libyanisé  \ty a li.bja.ni.ze\
il/elle/on a  libyanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a li.bja.ni.ze\
nous avons  libyanisé  \nu.z‿a.vɔ̃ li.bja.ni.ze\
vous avez  libyanisé  \vu.z‿a.ve li.bja.ni.ze\
ils/elles ont  libyanisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ li.bja.ni.ze\
Imparfait
je  libyanisais \ʒə  li.bja.ni.zɛ\
tu  libyanisais \ty  li.bja.ni.zɛ\
il/elle/on  libyanisait \[il/ɛl/ɔ̃]  li.bja.ni.zɛ\
nous  libyanisions \nu  li.bja.ni.zjɔ̃\
vous  libyanisiez \vu  li.bja.ni.zje\
ils/elles  libyanisaient \[il/ɛl]  li.bja.ni.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  libyanisé  \ʒ‿a.vɛ li.bja.ni.ze\
tu avais  libyanisé  \ty a.vɛ li.bja.ni.ze\
il/elle/on avait  libyanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ li.bja.ni.ze\
nous avions  libyanisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ li.bja.ni.ze\
vous aviez  libyanisé  \vu.z‿a.vje li.bja.ni.ze\
ils/elles avaient  libyanisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ li.bja.ni.ze\
Passé simple
je  libyanisai \ʒə  li.bja.ni.ze\
tu  libyanisas \ty  li.bja.ni.za\
il/elle/on  libyanisa \[il/ɛl/ɔ̃]  li.bja.ni.za\
nous  libyanisâmes \nu  li.bja.ni.zam\
vous  libyanisâtes \vu  li.bja.ni.zat\
ils/elles  libyanisèrent \[il/ɛl]  li.bja.ni.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  libyanisé  \ʒ‿y li.bja.ni.ze\
tu eus  libyanisé  \ty y li.bja.ni.ze\
il/elle/on eut  libyanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y li.bja.ni.ze\
nous eûmes  libyanisé  \nu.z‿ym li.bja.ni.ze\
vous eûtes  libyanisé  \vu.z‿yt li.bja.ni.ze\
ils/elles eurent  libyanisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ li.bja.ni.ze\
Futur simple
je  libyaniserai \ʒə  li.bja.ni.z(ə.)ʁe\
tu  libyaniseras \ty  li.bja.ni.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  libyanisera \[il/ɛl/ɔ̃]  li.bja.ni.z(ə.)ʁa\
nous  libyaniserons \nu  li.bja.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  libyaniserez \vu  li.bja.ni.z(ə.)ʁe\
ils/elles  libyaniseront \[il/ɛl]  li.bja.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  libyanisé  \ʒ‿o.ʁe li.bja.ni.ze\
tu auras  libyanisé  \ty o.ʁa li.bja.ni.ze\
il/elle/on aura  libyanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa li.bja.ni.ze\
nous aurons  libyanisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ li.bja.ni.ze\
vous aurez  libyanisé  \vu.z‿o.ʁe li.bja.ni.ze\
ils/elles auront  libyanisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ li.bja.ni.ze\

Subjonctif

Présent
que je  libyanise \kə ʒə  li.bja.niz\
que tu  libyanises \kə ty  li.bja.niz\
qu’il/elle/on  libyanise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  li.bja.niz\
que nous  libyanisions \kə nu  li.bja.ni.zjɔ̃\
que vous  libyanisiez \kə vu  li.bja.ni.zje\
qu’ils/elles  libyanisent \k‿[il/ɛl]  li.bja.niz\
Passé
que j’aie  libyanisé  \kə ʒ‿ɛ li.bja.ni.ze\
que tu aies  libyanisé  \kə ty ɛ li.bja.ni.ze\
qu’il/elle/on ait  libyanisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ li.bja.ni.ze\
que nous ayons  libyanisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ li.bja.ni.ze\
que vous ayez  libyanisé  \kə vu.z‿ɛ.je li.bja.ni.ze\
qu’ils/elles aient  libyanisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ li.bja.ni.ze\
Imparfait
que je  libyanisasse \kə ʒə  li.bja.ni.zas\
que tu  libyanisasses \kə ty  li.bja.ni.zas\
qu’il/elle/on  libyanisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  li.bja.ni.za\
que nous  libyanisassions \kə nu  li.bja.ni.za.sjɔ̃\
que vous  libyanisassiez \kə vu  li.bja.ni.za.sje\
qu’ils/elles  libyanisassent \k‿[il/ɛl]  li.bja.ni.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  libyanisé  \kə ʒ‿ys li.bja.ni.ze\
que tu eusses  libyanisé  \kə ty ys li.bja.ni.ze\
qu’il/elle/on eût  libyanisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y li.bja.ni.ze\
que nous eussions  libyanisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ li.bja.ni.ze\
que vous eussiez  libyanisé  \kə vu.z‿y.sje li.bja.ni.ze\
qu’ils/elles eussent  libyanisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys li.bja.ni.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  libyanise  \li.bja.niz\
  libyanisons  \li.bja.ni.zɔ̃\
  libyanisez  \li.bja.ni.ze\
Passé
 aie  libyanisé   \ɛ li.bja.ni.ze\ 
 ayons  libyanisé   \ɛ.jɔ̃ li.bja.ni.ze\ 
 ayez  libyanisé   \ɛ.je li.bja.ni.ze\