Conjugaison:français/parangoner

Conjugaison en français
parangoner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de parangoner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  parangone \ʒə  pa.ʁɑ̃.ɡɔn\
tu  parangones \ty  pa.ʁɑ̃.ɡɔn\
il/elle/on  parangone \[il/ɛl/ɔ̃]  pa.ʁɑ̃.ɡɔn\
nous  parangonons \nu  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.nɔ̃\
vous  parangonez \vu  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
ils/elles  parangonent \[il/ɛl]  pa.ʁɑ̃.ɡɔn\
Passé composé
j’ai  parangoné  \ʒ‿e pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
tu as  parangoné  \ty a pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
il/elle/on a  parangoné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
nous avons  parangoné  \nu.z‿a.vɔ̃ pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
vous avez  parangoné  \vu.z‿a.ve pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
ils/elles ont  parangoné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
Imparfait
je  parangonais \ʒə  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.nɛ\
tu  parangonais \ty  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.nɛ\
il/elle/on  parangonait \[il/ɛl/ɔ̃]  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.nɛ\
nous  parangonions \nu  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.njɔ̃\
vous  parangoniez \vu  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.nje\
ils/elles  parangonaient \[il/ɛl]  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  parangoné  \ʒ‿a.vɛ pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
tu avais  parangoné  \ty a.vɛ pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
il/elle/on avait  parangoné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
nous avions  parangoné  \nu.z‿a.vjɔ̃ pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
vous aviez  parangoné  \vu.z‿a.vje pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
ils/elles avaient  parangoné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
Passé simple
je  parangonai \ʒə  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
tu  parangonas \ty  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.na\
il/elle/on  parangona \[il/ɛl/ɔ̃]  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.na\
nous  parangonâmes \nu  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.nam\
vous  parangonâtes \vu  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.nat\
ils/elles  parangonèrent \[il/ɛl]  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  parangoné  \ʒ‿y pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
tu eus  parangoné  \ty y pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
il/elle/on eut  parangoné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
nous eûmes  parangoné  \nu.z‿ym pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
vous eûtes  parangoné  \vu.z‿yt pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
ils/elles eurent  parangoné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
Futur simple
je  parangonerai \ʒə  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.n(ə.)ʁe\
tu  parangoneras \ty  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  parangonera \[il/ɛl/ɔ̃]  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.n(ə.)ʁa\
nous  parangonerons \nu  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  parangonerez \vu  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.n(ə.)ʁe\
ils/elles  parangoneront \[il/ɛl]  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  parangoné  \ʒ‿o.ʁe pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
tu auras  parangoné  \ty o.ʁa pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
il/elle/on aura  parangoné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
nous aurons  parangoné  \nu.z‿o.ʁɔ̃ pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
vous aurez  parangoné  \vu.z‿o.ʁe pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
ils/elles auront  parangoné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\

Subjonctif

Présent
que je  parangone \kə ʒə  pa.ʁɑ̃.ɡɔn\
que tu  parangones \kə ty  pa.ʁɑ̃.ɡɔn\
qu’il/elle/on  parangone \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  pa.ʁɑ̃.ɡɔn\
que nous  parangonions \kə nu  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.njɔ̃\
que vous  parangoniez \kə vu  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.nje\
qu’ils/elles  parangonent \k‿[il/ɛl]  pa.ʁɑ̃.ɡɔn\
Passé
que j’aie  parangoné  \kə ʒ‿ɛ pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
que tu aies  parangoné  \kə ty ɛ pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
qu’il/elle/on ait  parangoné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
que nous ayons  parangoné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
que vous ayez  parangoné  \kə vu.z‿ɛ.je pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
qu’ils/elles aient  parangoné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
Imparfait
que je  parangonasse \kə ʒə  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.nas\
que tu  parangonasses \kə ty  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.nas\
qu’il/elle/on  parangonât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.na\
que nous  parangonassions \kə nu  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.na.sjɔ̃\
que vous  parangonassiez \kə vu  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.na.sje\
qu’ils/elles  parangonassent \k‿[il/ɛl]  pa.ʁɑ̃.ɡɔ.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  parangoné  \kə ʒ‿ys pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
que tu eusses  parangoné  \kə ty ys pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
qu’il/elle/on eût  parangoné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
que nous eussions  parangoné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
que vous eussiez  parangoné  \kə vu.z‿y.sje pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
qu’ils/elles eussent  parangoné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\

Conditionnel

Impératif

Présent
  parangone  \pa.ʁɑ̃.ɡɔn\
  parangonons  \pa.ʁɑ̃.ɡɔ.nɔ̃\
  parangonez  \pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\
Passé
 aie  parangoné   \ɛ pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\ 
 ayons  parangoné   \ɛ.jɔ̃ pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\ 
 ayez  parangoné   \ɛ.je pa.ʁɑ̃.ɡɔ.ne\