Conjugaison:français/polissonner

Conjugaison en français
polissonner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de polissonner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  polissonne \ʒə  pɔ.li.sɔn\
tu  polissonnes \ty  pɔ.li.sɔn\
il/elle/on  polissonne \[il/ɛl/ɔ̃]  pɔ.li.sɔn\
nous  polissonnons \nu  pɔ.li.sɔ.nɔ̃\
vous  polissonnez \vu  pɔ.li.sɔ.ne\
ils/elles  polissonnent \[il/ɛl]  pɔ.li.sɔn\
Passé composé
j’ai  polissonné  \ʒ‿e pɔ.li.sɔ.ne\
tu as  polissonné  \ty a pɔ.li.sɔ.ne\
il/elle/on a  polissonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a pɔ.li.sɔ.ne\
nous avons  polissonné  \nu.z‿a.vɔ̃ pɔ.li.sɔ.ne\
vous avez  polissonné  \vu.z‿a.ve pɔ.li.sɔ.ne\
ils/elles ont  polissonné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ pɔ.li.sɔ.ne\
Imparfait
je  polissonnais \ʒə  pɔ.li.sɔ.nɛ\
tu  polissonnais \ty  pɔ.li.sɔ.nɛ\
il/elle/on  polissonnait \[il/ɛl/ɔ̃]  pɔ.li.sɔ.nɛ\
nous  polissonnions \nu  pɔ.li.sɔ.njɔ̃\
vous  polissonniez \vu  pɔ.li.sɔ.nje\
ils/elles  polissonnaient \[il/ɛl]  pɔ.li.sɔ.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  polissonné  \ʒ‿a.vɛ pɔ.li.sɔ.ne\
tu avais  polissonné  \ty a.vɛ pɔ.li.sɔ.ne\
il/elle/on avait  polissonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ pɔ.li.sɔ.ne\
nous avions  polissonné  \nu.z‿a.vjɔ̃ pɔ.li.sɔ.ne\
vous aviez  polissonné  \vu.z‿a.vje pɔ.li.sɔ.ne\
ils/elles avaient  polissonné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ pɔ.li.sɔ.ne\
Passé simple
je  polissonnai \ʒə  pɔ.li.sɔ.ne\
tu  polissonnas \ty  pɔ.li.sɔ.na\
il/elle/on  polissonna \[il/ɛl/ɔ̃]  pɔ.li.sɔ.na\
nous  polissonnâmes \nu  pɔ.li.sɔ.nam\
vous  polissonnâtes \vu  pɔ.li.sɔ.nat\
ils/elles  polissonnèrent \[il/ɛl]  pɔ.li.sɔ.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  polissonné  \ʒ‿y pɔ.li.sɔ.ne\
tu eus  polissonné  \ty y pɔ.li.sɔ.ne\
il/elle/on eut  polissonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y pɔ.li.sɔ.ne\
nous eûmes  polissonné  \nu.z‿ym pɔ.li.sɔ.ne\
vous eûtes  polissonné  \vu.z‿yt pɔ.li.sɔ.ne\
ils/elles eurent  polissonné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ pɔ.li.sɔ.ne\
Futur simple
je  polissonnerai \ʒə  pɔ.li.sɔ.n(ə.)ʁe\
tu  polissonneras \ty  pɔ.li.sɔ.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  polissonnera \[il/ɛl/ɔ̃]  pɔ.li.sɔ.n(ə.)ʁa\
nous  polissonnerons \nu  pɔ.li.sɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  polissonnerez \vu  pɔ.li.sɔ.n(ə.)ʁe\
ils/elles  polissonneront \[il/ɛl]  pɔ.li.sɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  polissonné  \ʒ‿o.ʁe pɔ.li.sɔ.ne\
tu auras  polissonné  \ty o.ʁa pɔ.li.sɔ.ne\
il/elle/on aura  polissonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa pɔ.li.sɔ.ne\
nous aurons  polissonné  \nu.z‿o.ʁɔ̃ pɔ.li.sɔ.ne\
vous aurez  polissonné  \vu.z‿o.ʁe pɔ.li.sɔ.ne\
ils/elles auront  polissonné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ pɔ.li.sɔ.ne\

Subjonctif

Présent
que je  polissonne \kə ʒə  pɔ.li.sɔn\
que tu  polissonnes \kə ty  pɔ.li.sɔn\
qu’il/elle/on  polissonne \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  pɔ.li.sɔn\
que nous  polissonnions \kə nu  pɔ.li.sɔ.njɔ̃\
que vous  polissonniez \kə vu  pɔ.li.sɔ.nje\
qu’ils/elles  polissonnent \k‿[il/ɛl]  pɔ.li.sɔn\
Passé
que j’aie  polissonné  \kə ʒ‿ɛ pɔ.li.sɔ.ne\
que tu aies  polissonné  \kə ty ɛ pɔ.li.sɔ.ne\
qu’il/elle/on ait  polissonné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ pɔ.li.sɔ.ne\
que nous ayons  polissonné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ pɔ.li.sɔ.ne\
que vous ayez  polissonné  \kə vu.z‿ɛ.je pɔ.li.sɔ.ne\
qu’ils/elles aient  polissonné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ pɔ.li.sɔ.ne\
Imparfait
que je  polissonnasse \kə ʒə  pɔ.li.sɔ.nas\
que tu  polissonnasses \kə ty  pɔ.li.sɔ.nas\
qu’il/elle/on  polissonnât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  pɔ.li.sɔ.na\
que nous  polissonnassions \kə nu  pɔ.li.sɔ.na.sjɔ̃\
que vous  polissonnassiez \kə vu  pɔ.li.sɔ.na.sje\
qu’ils/elles  polissonnassent \k‿[il/ɛl]  pɔ.li.sɔ.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  polissonné  \kə ʒ‿ys pɔ.li.sɔ.ne\
que tu eusses  polissonné  \kə ty ys pɔ.li.sɔ.ne\
qu’il/elle/on eût  polissonné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y pɔ.li.sɔ.ne\
que nous eussions  polissonné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ pɔ.li.sɔ.ne\
que vous eussiez  polissonné  \kə vu.z‿y.sje pɔ.li.sɔ.ne\
qu’ils/elles eussent  polissonné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys pɔ.li.sɔ.ne\

Conditionnel

Impératif

Présent
  polissonne  \pɔ.li.sɔn\
  polissonnons  \pɔ.li.sɔ.nɔ̃\
  polissonnez  \pɔ.li.sɔ.ne\
Passé
 aie  polissonné   \ɛ pɔ.li.sɔ.ne\ 
 ayons  polissonné   \ɛ.jɔ̃ pɔ.li.sɔ.ne\ 
 ayez  polissonné   \ɛ.je pɔ.li.sɔ.ne\