Conjugaison:français/polygonaliser

Conjugaison en français
polygonaliser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de polygonaliser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  polygonalise \ʒə  pɔ.li.ɡɔ.na.liz\
tu  polygonalises \ty  pɔ.li.ɡɔ.na.liz\
il/elle/on  polygonalise \[il/ɛl/ɔ̃]  pɔ.li.ɡɔ.na.liz\
nous  polygonalisons \nu  pɔ.li.ɡɔ.na.li.zɔ̃\
vous  polygonalisez \vu  pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
ils/elles  polygonalisent \[il/ɛl]  pɔ.li.ɡɔ.na.liz\
Passé composé
j’ai  polygonalisé  \ʒ‿e pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
tu as  polygonalisé  \ty a pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
il/elle/on a  polygonalisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
nous avons  polygonalisé  \nu.z‿a.vɔ̃ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
vous avez  polygonalisé  \vu.z‿a.ve pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
ils/elles ont  polygonalisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
Imparfait
je  polygonalisais \ʒə  pɔ.li.ɡɔ.na.li.zɛ\
tu  polygonalisais \ty  pɔ.li.ɡɔ.na.li.zɛ\
il/elle/on  polygonalisait \[il/ɛl/ɔ̃]  pɔ.li.ɡɔ.na.li.zɛ\
nous  polygonalisions \nu  pɔ.li.ɡɔ.na.li.zjɔ̃\
vous  polygonalisiez \vu  pɔ.li.ɡɔ.na.li.zje\
ils/elles  polygonalisaient \[il/ɛl]  pɔ.li.ɡɔ.na.li.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  polygonalisé  \ʒ‿a.vɛ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
tu avais  polygonalisé  \ty a.vɛ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
il/elle/on avait  polygonalisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
nous avions  polygonalisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
vous aviez  polygonalisé  \vu.z‿a.vje pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
ils/elles avaient  polygonalisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
Passé simple
je  polygonalisai \ʒə  pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
tu  polygonalisas \ty  pɔ.li.ɡɔ.na.li.za\
il/elle/on  polygonalisa \[il/ɛl/ɔ̃]  pɔ.li.ɡɔ.na.li.za\
nous  polygonalisâmes \nu  pɔ.li.ɡɔ.na.li.zam\
vous  polygonalisâtes \vu  pɔ.li.ɡɔ.na.li.zat\
ils/elles  polygonalisèrent \[il/ɛl]  pɔ.li.ɡɔ.na.li.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  polygonalisé  \ʒ‿y pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
tu eus  polygonalisé  \ty y pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
il/elle/on eut  polygonalisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
nous eûmes  polygonalisé  \nu.z‿ym pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
vous eûtes  polygonalisé  \vu.z‿yt pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
ils/elles eurent  polygonalisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
Futur simple
je  polygonaliserai \ʒə  pɔ.li.ɡɔ.na.li.z(ə.)ʁe\
tu  polygonaliseras \ty  pɔ.li.ɡɔ.na.li.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  polygonalisera \[il/ɛl/ɔ̃]  pɔ.li.ɡɔ.na.li.z(ə.)ʁa\
nous  polygonaliserons \nu  pɔ.li.ɡɔ.na.li.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  polygonaliserez \vu  pɔ.li.ɡɔ.na.li.z(ə.)ʁe\
ils/elles  polygonaliseront \[il/ɛl]  pɔ.li.ɡɔ.na.li.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  polygonalisé  \ʒ‿o.ʁe pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
tu auras  polygonalisé  \ty o.ʁa pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
il/elle/on aura  polygonalisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
nous aurons  polygonalisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
vous aurez  polygonalisé  \vu.z‿o.ʁe pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
ils/elles auront  polygonalisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\

Subjonctif

Présent
que je  polygonalise \kə ʒə  pɔ.li.ɡɔ.na.liz\
que tu  polygonalises \kə ty  pɔ.li.ɡɔ.na.liz\
qu’il/elle/on  polygonalise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  pɔ.li.ɡɔ.na.liz\
que nous  polygonalisions \kə nu  pɔ.li.ɡɔ.na.li.zjɔ̃\
que vous  polygonalisiez \kə vu  pɔ.li.ɡɔ.na.li.zje\
qu’ils/elles  polygonalisent \k‿[il/ɛl]  pɔ.li.ɡɔ.na.liz\
Passé
que j’aie  polygonalisé  \kə ʒ‿ɛ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
que tu aies  polygonalisé  \kə ty ɛ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
qu’il/elle/on ait  polygonalisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
que nous ayons  polygonalisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
que vous ayez  polygonalisé  \kə vu.z‿ɛ.je pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
qu’ils/elles aient  polygonalisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
Imparfait
que je  polygonalisasse \kə ʒə  pɔ.li.ɡɔ.na.li.zas\
que tu  polygonalisasses \kə ty  pɔ.li.ɡɔ.na.li.zas\
qu’il/elle/on  polygonalisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  pɔ.li.ɡɔ.na.li.za\
que nous  polygonalisassions \kə nu  pɔ.li.ɡɔ.na.li.za.sjɔ̃\
que vous  polygonalisassiez \kə vu  pɔ.li.ɡɔ.na.li.za.sje\
qu’ils/elles  polygonalisassent \k‿[il/ɛl]  pɔ.li.ɡɔ.na.li.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  polygonalisé  \kə ʒ‿ys pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
que tu eusses  polygonalisé  \kə ty ys pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
qu’il/elle/on eût  polygonalisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
que nous eussions  polygonalisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
que vous eussiez  polygonalisé  \kə vu.z‿y.sje pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
qu’ils/elles eussent  polygonalisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\

Conditionnel

Présent
je  polygonaliserais \ʒə  pɔ.li.ɡɔ.na.li.z(ə.)ʁɛ\
tu  polygonaliserais \ty  pɔ.li.ɡɔ.na.li.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  polygonaliserait \[il/ɛl/ɔ̃]  pɔ.li.ɡɔ.na.li.z(ə.)ʁɛ\
nous  polygonaliserions \nu  pɔ.li.ɡɔ.na.li.zə.ʁjɔ̃\
vous  polygonaliseriez \vu  pɔ.li.ɡɔ.na.li.zə.ʁje\
ils/elles  polygonaliseraient \[il/ɛl]  pɔ.li.ɡɔ.na.li.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  polygonalisé  \ʒ‿o.ʁɛ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
tu aurais  polygonalisé  \ty o.ʁɛ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
il/elle/on aurait  polygonalisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
nous aurions  polygonalisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
vous auriez  polygonalisé  \vu.z‿o.ʁje pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\
ils/elles auraient  polygonalisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ pɔ.li.ɡɔ.na.li.ze\

Impératif