Conjugaison:français/prétimbrer

Conjugaison en français
prétimbrer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de prétimbrer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  prétimbre \ʒə  pʁe.tɛ̃bʁ\
tu  prétimbres \ty  pʁe.tɛ̃bʁ\
il/elle/on  prétimbre \[il/ɛl/ɔ̃]  pʁe.tɛ̃bʁ\
nous  prétimbrons \nu  pʁe.tɛ̃.bʁɔ̃\
vous  prétimbrez \vu  pʁe.tɛ̃.bʁe\
ils/elles  prétimbrent \[il/ɛl]  pʁe.tɛ̃bʁ\
Passé composé
j’ai  prétimbré  \ʒ‿e pʁe.tɛ̃.bʁe\
tu as  prétimbré  \ty a pʁe.tɛ̃.bʁe\
il/elle/on a  prétimbré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a pʁe.tɛ̃.bʁe\
nous avons  prétimbré  \nu.z‿a.vɔ̃ pʁe.tɛ̃.bʁe\
vous avez  prétimbré  \vu.z‿a.ve pʁe.tɛ̃.bʁe\
ils/elles ont  prétimbré  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ pʁe.tɛ̃.bʁe\
Imparfait
je  prétimbrais \ʒə  pʁe.tɛ̃.bʁɛ\
tu  prétimbrais \ty  pʁe.tɛ̃.bʁɛ\
il/elle/on  prétimbrait \[il/ɛl/ɔ̃]  pʁe.tɛ̃.bʁɛ\
nous  prétimbrions \nu  pʁe.tɛ̃.bʁi.jɔ̃\
vous  prétimbriez \vu  pʁe.tɛ̃.bʁi.je\
ils/elles  prétimbraient \[il/ɛl]  pʁe.tɛ̃.bʁɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  prétimbré  \ʒ‿a.vɛ pʁe.tɛ̃.bʁe\
tu avais  prétimbré  \ty a.vɛ pʁe.tɛ̃.bʁe\
il/elle/on avait  prétimbré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ pʁe.tɛ̃.bʁe\
nous avions  prétimbré  \nu.z‿a.vjɔ̃ pʁe.tɛ̃.bʁe\
vous aviez  prétimbré  \vu.z‿a.vje pʁe.tɛ̃.bʁe\
ils/elles avaient  prétimbré  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ pʁe.tɛ̃.bʁe\
Passé simple
je  prétimbrai \ʒə  pʁe.tɛ̃.bʁe\
tu  prétimbras \ty  pʁe.tɛ̃.bʁa\
il/elle/on  prétimbra \[il/ɛl/ɔ̃]  pʁe.tɛ̃.bʁa\
nous  prétimbrâmes \nu  pʁe.tɛ̃.bʁam\
vous  prétimbrâtes \vu  pʁe.tɛ̃.bʁat\
ils/elles  prétimbrèrent \[il/ɛl]  pʁe.tɛ̃.bʁɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  prétimbré  \ʒ‿y pʁe.tɛ̃.bʁe\
tu eus  prétimbré  \ty y pʁe.tɛ̃.bʁe\
il/elle/on eut  prétimbré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y pʁe.tɛ̃.bʁe\
nous eûmes  prétimbré  \nu.z‿ym pʁe.tɛ̃.bʁe\
vous eûtes  prétimbré  \vu.z‿yt pʁe.tɛ̃.bʁe\
ils/elles eurent  prétimbré  \[i/ɛ]l.z‿yʁ pʁe.tɛ̃.bʁe\
Futur simple
je  prétimbrerai \ʒə  pʁe.tɛ̃.bʁə.ʁe\
tu  prétimbreras \ty  pʁe.tɛ̃.bʁə.ʁa\
il/elle/on  prétimbrera \[il/ɛl/ɔ̃]  pʁe.tɛ̃.bʁə.ʁa\
nous  prétimbrerons \nu  pʁe.tɛ̃.bʁə.ʁɔ̃\
vous  prétimbrerez \vu  pʁe.tɛ̃.bʁə.ʁe\
ils/elles  prétimbreront \[il/ɛl]  pʁe.tɛ̃.bʁə.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  prétimbré  \ʒ‿o.ʁe pʁe.tɛ̃.bʁe\
tu auras  prétimbré  \ty o.ʁa pʁe.tɛ̃.bʁe\
il/elle/on aura  prétimbré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa pʁe.tɛ̃.bʁe\
nous aurons  prétimbré  \nu.z‿o.ʁɔ̃ pʁe.tɛ̃.bʁe\
vous aurez  prétimbré  \vu.z‿o.ʁe pʁe.tɛ̃.bʁe\
ils/elles auront  prétimbré  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ pʁe.tɛ̃.bʁe\

Subjonctif

Présent
que je  prétimbre \kə ʒə  pʁe.tɛ̃bʁ\
que tu  prétimbres \kə ty  pʁe.tɛ̃bʁ\
qu’il/elle/on  prétimbre \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  pʁe.tɛ̃bʁ\
que nous  prétimbrions \kə nu  pʁe.tɛ̃.bʁi.jɔ̃\
que vous  prétimbriez \kə vu  pʁe.tɛ̃.bʁi.je\
qu’ils/elles  prétimbrent \k‿[il/ɛl]  pʁe.tɛ̃bʁ\
Passé
que j’aie  prétimbré  \kə ʒ‿ɛ pʁe.tɛ̃.bʁe\
que tu aies  prétimbré  \kə ty ɛ pʁe.tɛ̃.bʁe\
qu’il/elle/on ait  prétimbré  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ pʁe.tɛ̃.bʁe\
que nous ayons  prétimbré  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ pʁe.tɛ̃.bʁe\
que vous ayez  prétimbré  \kə vu.z‿ɛ.je pʁe.tɛ̃.bʁe\
qu’ils/elles aient  prétimbré  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ pʁe.tɛ̃.bʁe\
Imparfait
que je  prétimbrasse \kə ʒə  pʁe.tɛ̃.bʁas\
que tu  prétimbrasses \kə ty  pʁe.tɛ̃.bʁas\
qu’il/elle/on  prétimbrât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  pʁe.tɛ̃.bʁa\
que nous  prétimbrassions \kə nu  pʁe.tɛ̃.bʁa.sjɔ̃\
que vous  prétimbrassiez \kə vu  pʁe.tɛ̃.bʁa.sje\
qu’ils/elles  prétimbrassent \k‿[il/ɛl]  pʁe.tɛ̃.bʁas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  prétimbré  \kə ʒ‿ys pʁe.tɛ̃.bʁe\
que tu eusses  prétimbré  \kə ty ys pʁe.tɛ̃.bʁe\
qu’il/elle/on eût  prétimbré  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y pʁe.tɛ̃.bʁe\
que nous eussions  prétimbré  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ pʁe.tɛ̃.bʁe\
que vous eussiez  prétimbré  \kə vu.z‿y.sje pʁe.tɛ̃.bʁe\
qu’ils/elles eussent  prétimbré  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys pʁe.tɛ̃.bʁe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  prétimbre  \pʁe.tɛ̃bʁ\
  prétimbrons  \pʁe.tɛ̃.bʁɔ̃\
  prétimbrez  \pʁe.tɛ̃.bʁe\
Passé
 aie  prétimbré   \ɛ pʁe.tɛ̃.bʁe\ 
 ayons  prétimbré   \ɛ.jɔ̃ pʁe.tɛ̃.bʁe\ 
 ayez  prétimbré   \ɛ.je pʁe.tɛ̃.bʁe\