Conjugaison:français/réarchitecturer

Conjugaison en français
réarchitecturer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de réarchitecturer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  réarchitecture \ʒə  ʁe.ar.ʃi.tɛk.tyʁ\
tu  réarchitectures \ty  ʁe.ar.ʃi.tɛk.tyʁ\
il/elle/on  réarchitecture \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ar.ʃi.tɛk.tyʁ\
nous  réarchitecturons \nu  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁɔ̃\
vous  réarchitecturez \vu  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
ils/elles  réarchitecturent \[il/ɛl]  ʁe.ar.ʃi.tɛk.tyʁ\
Passé composé
j’ai  réarchitecturé  \ʒ‿e ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
tu as  réarchitecturé  \ty a ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
il/elle/on a  réarchitecturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
nous avons  réarchitecturé  \nu.z‿a.vɔ̃ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
vous avez  réarchitecturé  \vu.z‿a.ve ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
ils/elles ont  réarchitecturé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
Imparfait
je  réarchitecturais \ʒə  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁɛ\
tu  réarchitecturais \ty  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁɛ\
il/elle/on  réarchitecturait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁɛ\
nous  réarchitecturions \nu  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁjɔ̃\
vous  réarchitecturiez \vu  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁje\
ils/elles  réarchitecturaient \[il/ɛl]  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  réarchitecturé  \ʒ‿a.vɛ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
tu avais  réarchitecturé  \ty a.vɛ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
il/elle/on avait  réarchitecturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
nous avions  réarchitecturé  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
vous aviez  réarchitecturé  \vu.z‿a.vje ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
ils/elles avaient  réarchitecturé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
Passé simple
je  réarchitecturai \ʒə  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
tu  réarchitecturas \ty  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁa\
il/elle/on  réarchitectura \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁa\
nous  réarchitecturâmes \nu  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁam\
vous  réarchitecturâtes \vu  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁat\
ils/elles  réarchitecturèrent \[il/ɛl]  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  réarchitecturé  \ʒ‿y ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
tu eus  réarchitecturé  \ty y ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
il/elle/on eut  réarchitecturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
nous eûmes  réarchitecturé  \nu.z‿ym ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
vous eûtes  réarchitecturé  \vu.z‿yt ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
ils/elles eurent  réarchitecturé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
Futur simple
je  réarchitecturerai \ʒə  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁe\
tu  réarchitectureras \ty  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁa\
il/elle/on  réarchitecturera \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁa\
nous  réarchitecturerons \nu  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁɔ̃\
vous  réarchitecturerez \vu  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁe\
ils/elles  réarchitectureront \[il/ɛl]  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  réarchitecturé  \ʒ‿o.ʁe ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
tu auras  réarchitecturé  \ty o.ʁa ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
il/elle/on aura  réarchitecturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
nous aurons  réarchitecturé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
vous aurez  réarchitecturé  \vu.z‿o.ʁe ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
ils/elles auront  réarchitecturé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\

Subjonctif

Présent
que je  réarchitecture \kə ʒə  ʁe.ar.ʃi.tɛk.tyʁ\
que tu  réarchitectures \kə ty  ʁe.ar.ʃi.tɛk.tyʁ\
qu’il/elle/on  réarchitecture \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ar.ʃi.tɛk.tyʁ\
que nous  réarchitecturions \kə nu  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁjɔ̃\
que vous  réarchitecturiez \kə vu  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁje\
qu’ils/elles  réarchitecturent \k‿[il/ɛl]  ʁe.ar.ʃi.tɛk.tyʁ\
Passé
que j’aie  réarchitecturé  \kə ʒ‿ɛ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
que tu aies  réarchitecturé  \kə ty ɛ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
qu’il/elle/on ait  réarchitecturé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
que nous ayons  réarchitecturé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
que vous ayez  réarchitecturé  \kə vu.z‿ɛ.je ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
qu’ils/elles aient  réarchitecturé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
Imparfait
que je  réarchitecturasse \kə ʒə  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁas\
que tu  réarchitecturasses \kə ty  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁas\
qu’il/elle/on  réarchitecturât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁa\
que nous  réarchitecturassions \kə nu  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁa.sjɔ̃\
que vous  réarchitecturassiez \kə vu  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁa.sje\
qu’ils/elles  réarchitecturassent \k‿[il/ɛl]  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  réarchitecturé  \kə ʒ‿ys ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
que tu eusses  réarchitecturé  \kə ty ys ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
qu’il/elle/on eût  réarchitecturé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
que nous eussions  réarchitecturé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
que vous eussiez  réarchitecturé  \kə vu.z‿y.sje ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
qu’ils/elles eussent  réarchitecturé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\

Conditionnel

Présent
je  réarchitecturerais \ʒə  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁɛ\
tu  réarchitecturerais \ty  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁɛ\
il/elle/on  réarchitecturerait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁɛ\
nous  réarchitecturerions \nu  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁjɔ̃\
vous  réarchitectureriez \vu  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁje\
ils/elles  réarchitectureraient \[il/ɛl]  ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁɛ\
Passé
j’aurais  réarchitecturé  \ʒ‿o.ʁɛ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
tu aurais  réarchitecturé  \ty o.ʁɛ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
il/elle/on aurait  réarchitecturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
nous aurions  réarchitecturé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
vous auriez  réarchitecturé  \vu.z‿o.ʁje ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
ils/elles auraient  réarchitecturé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ ʁe.ar.ʃi.tɛk.ty.ʁe\

Impératif