Conjugaison:français/réenfiévrer

Conjugaison en français
réenfiévrer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-é*er}}

Conjugaison de réenfiévrer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  réenfièvre \ʒə  ʁe.ɑ̃.fjɛvʁ\
tu  réenfièvres \ty  ʁe.ɑ̃.fjɛvʁ\
il/elle/on  réenfièvre \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ɑ̃.fjɛvʁ\
nous  réenfiévrons \nu  ʁe.ɑ̃.fje.vʁɔ̃\
vous  réenfiévrez \vu  ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
ils/elles  réenfièvrent \[il/ɛl]  ʁe.ɑ̃.fjɛvʁ\
Passé composé
j’ai  réenfiévré  \ʒ‿e ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
tu as  réenfiévré  \ty a ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
il/elle/on a  réenfiévré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
nous avons  réenfiévré  \nu.z‿a.vɔ̃ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
vous avez  réenfiévré  \vu.z‿a.ve ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
ils/elles ont  réenfiévré  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
Imparfait
je  réenfiévrais \ʒə  ʁe.ɑ̃.fje.vʁɛ\
tu  réenfiévrais \ty  ʁe.ɑ̃.fje.vʁɛ\
il/elle/on  réenfiévrait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ɑ̃.fje.vʁɛ\
nous  réenfiévrions \nu  ʁe.ɑ̃.fje.vʁi.jɔ̃\
vous  réenfiévriez \vu  ʁe.ɑ̃.fje.vʁi.je\
ils/elles  réenfiévraient \[il/ɛl]  ʁe.ɑ̃.fje.vʁɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  réenfiévré  \ʒ‿a.vɛ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
tu avais  réenfiévré  \ty a.vɛ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
il/elle/on avait  réenfiévré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
nous avions  réenfiévré  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
vous aviez  réenfiévré  \vu.z‿a.vje ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
ils/elles avaient  réenfiévré  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
Passé simple
je  réenfiévrai \ʒə  ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
tu  réenfiévras \ty  ʁe.ɑ̃.fje.vʁa\
il/elle/on  réenfiévra \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ɑ̃.fje.vʁa\
nous  réenfiévrâmes \nu  ʁe.ɑ̃.fje.vʁam\
vous  réenfiévrâtes \vu  ʁe.ɑ̃.fje.vʁat\
ils/elles  réenfiévrèrent \[il/ɛl]  ʁe.ɑ̃.fje.vʁɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  réenfiévré  \ʒ‿y ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
tu eus  réenfiévré  \ty y ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
il/elle/on eut  réenfiévré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
nous eûmes  réenfiévré  \nu.z‿ym ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
vous eûtes  réenfiévré  \vu.z‿yt ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
ils/elles eurent  réenfiévré  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
Futur simple
je  réenfièvrerai \ʒə  ʁe.ɑ̃.fjɛ.vʁə.ʁe\
tu  réenfièvreras \ty  ʁe.ɑ̃.fjɛ.vʁə.ʁa\
il/elle/on  réenfièvrera \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ɑ̃.fjɛ.vʁə.ʁa\
nous  réenfièvrerons \nu  ʁe.ɑ̃.fjɛ.vʁə.ʁɔ̃\
vous  réenfièvrerez \vu  ʁe.ɑ̃.fjɛ.vʁə.ʁe\
ils/elles  réenfièvreront \[il/ɛl]  ʁe.ɑ̃.fjɛ.vʁə.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  réenfiévré  \ʒ‿o.ʁe ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
tu auras  réenfiévré  \ty o.ʁa ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
il/elle/on aura  réenfiévré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
nous aurons  réenfiévré  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
vous aurez  réenfiévré  \vu.z‿o.ʁe ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
ils/elles auront  réenfiévré  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\

Subjonctif

Présent
que je  réenfièvre \kə ʒə  ʁe.ɑ̃.fjɛvʁ\
que tu  réenfièvres \kə ty  ʁe.ɑ̃.fjɛvʁ\
qu’il/elle/on  réenfièvre \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ɑ̃.fjɛvʁ\
que nous  réenfiévrions \kə nu  ʁe.ɑ̃.fje.vʁi.jɔ̃\
que vous  réenfiévriez \kə vu  ʁe.ɑ̃.fje.vʁi.je\
qu’ils/elles  réenfièvrent \k‿[il/ɛl]  ʁe.ɑ̃.fjɛvʁ\
Passé
que j’aie  réenfiévré  \kə ʒ‿ɛ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
que tu aies  réenfiévré  \kə ty ɛ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
qu’il/elle/on ait  réenfiévré  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
que nous ayons  réenfiévré  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
que vous ayez  réenfiévré  \kə vu.z‿ɛ.je ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
qu’ils/elles aient  réenfiévré  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
Imparfait
que je  réenfiévrasse \kə ʒə  ʁe.ɑ̃.fje.vʁas\
que tu  réenfiévrasses \kə ty  ʁe.ɑ̃.fje.vʁas\
qu’il/elle/on  réenfiévrât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ɑ̃.fje.vʁa\
que nous  réenfiévrassions \kə nu  ʁe.ɑ̃.fje.vʁa.sjɔ̃\
que vous  réenfiévrassiez \kə vu  ʁe.ɑ̃.fje.vʁa.sje\
qu’ils/elles  réenfiévrassent \k‿[il/ɛl]  ʁe.ɑ̃.fje.vʁas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  réenfiévré  \kə ʒ‿ys ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
que tu eusses  réenfiévré  \kə ty ys ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
qu’il/elle/on eût  réenfiévré  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
que nous eussions  réenfiévré  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
que vous eussiez  réenfiévré  \kə vu.z‿y.sje ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
qu’ils/elles eussent  réenfiévré  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\

Conditionnel

Présent
je  réenfièvrerais \ʒə  ʁe.ɑ̃.fjɛ.vʁə.ʁɛ\
tu  réenfièvrerais \ty  ʁe.ɑ̃.fjɛ.vʁə.ʁɛ\
il/elle/on  réenfièvrerait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ɑ̃.fjɛ.vʁə.ʁɛ\
nous  réenfièvrerions \nu  ʁe.ɑ̃.fjɛ.vʁə.ʁjɔ̃\
vous  réenfièvreriez \vu  ʁe.ɑ̃.fjɛ.vʁə.ʁje\
ils/elles  réenfièvreraient \[il/ɛl]  ʁe.ɑ̃.fjɛ.vʁə.ʁɛ\
Passé
j’aurais  réenfiévré  \ʒ‿o.ʁɛ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
tu aurais  réenfiévré  \ty o.ʁɛ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
il/elle/on aurait  réenfiévré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
nous aurions  réenfiévré  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
vous auriez  réenfiévré  \vu.z‿o.ʁje ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
ils/elles auraient  réenfiévré  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\

Impératif

Présent
  réenfièvre  \ʁe.ɑ̃.fjɛvʁ\
  réenfiévrons  \ʁe.ɑ̃.fje.vʁɔ̃\
  réenfiévrez  \ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\
Passé
 aie  réenfiévré   \ɛ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\ 
 ayons  réenfiévré   \ɛ.jɔ̃ ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\ 
 ayez  réenfiévré   \ɛ.je ʁe.ɑ̃.fje.vʁe\ 

Futur simple et conditionnel présent traditionnels (et prononciation du XIXe siècle)