Conjugaison:français/réinfliger

Conjugaison en français
réinfliger
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-ger}}

Conjugaison de réinfliger, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  réinflige \ʒə  ʁe.ɛ̃.fliʒ\
tu  réinfliges \ty  ʁe.ɛ̃.fliʒ\
il/elle/on  réinflige \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ɛ̃.fliʒ\
nous  réinfligeons \nu  ʁe.ɛ̃.fli.ʒɔ̃\
vous  réinfligez \vu  ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
ils/elles  réinfligent \[il/ɛl]  ʁe.ɛ̃.fliʒ\
Passé composé
j’ai  réinfligé  \ʒ‿e ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
tu as  réinfligé  \ty a ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
il/elle/on a  réinfligé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
nous avons  réinfligé  \nu.z‿a.vɔ̃ ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
vous avez  réinfligé  \vu.z‿a.ve ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
ils/elles ont  réinfligé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
Imparfait
je  réinfligeais \ʒə  ʁe.ɛ̃.fli.ʒɛ\
tu  réinfligeais \ty  ʁe.ɛ̃.fli.ʒɛ\
il/elle/on  réinfligeait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ɛ̃.fli.ʒɛ\
nous  réinfligions \nu  ʁe.ɛ̃.fli.ʒjɔ̃\
vous  réinfligiez \vu  ʁe.ɛ̃.fli.ʒje\
ils/elles  réinfligeaient \[il/ɛl]  ʁe.ɛ̃.fli.ʒɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  réinfligé  \ʒ‿a.vɛ ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
tu avais  réinfligé  \ty a.vɛ ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
il/elle/on avait  réinfligé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
nous avions  réinfligé  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
vous aviez  réinfligé  \vu.z‿a.vje ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
ils/elles avaient  réinfligé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
Passé simple
je  réinfligeai \ʒə  ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
tu  réinfligeas \ty  ʁe.ɛ̃.fli.ʒa\
il/elle/on  réinfligea \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ɛ̃.fli.ʒa\
nous  réinfligeâmes \nu  ʁe.ɛ̃.fli.ʒam\
vous  réinfligeâtes \vu  ʁe.ɛ̃.fli.ʒat\
ils/elles  réinfligèrent \[il/ɛl]  ʁe.ɛ̃.fli.ʒɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  réinfligé  \ʒ‿y ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
tu eus  réinfligé  \ty y ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
il/elle/on eut  réinfligé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
nous eûmes  réinfligé  \nu.z‿ym ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
vous eûtes  réinfligé  \vu.z‿yt ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
ils/elles eurent  réinfligé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
Futur simple
je  réinfligerai \ʒə  ʁe.ɛ̃.fli.ʒ(ə.)ʁe\
tu  réinfligeras \ty  ʁe.ɛ̃.fli.ʒ(ə.)ʁa\
il/elle/on  réinfligera \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ɛ̃.fli.ʒ(ə.)ʁa\
nous  réinfligerons \nu  ʁe.ɛ̃.fli.ʒ(ə.)ʁɔ̃\
vous  réinfligerez \vu  ʁe.ɛ̃.fli.ʒ(ə.)ʁe\
ils/elles  réinfligeront \[il/ɛl]  ʁe.ɛ̃.fli.ʒ(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  réinfligé  \ʒ‿o.ʁe ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
tu auras  réinfligé  \ty o.ʁa ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
il/elle/on aura  réinfligé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
nous aurons  réinfligé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
vous aurez  réinfligé  \vu.z‿o.ʁe ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
ils/elles auront  réinfligé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\

Subjonctif

Présent
que je  réinflige \kə ʒə  ʁe.ɛ̃.fliʒ\
que tu  réinfliges \kə ty  ʁe.ɛ̃.fliʒ\
qu’il/elle/on  réinflige \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ɛ̃.fliʒ\
que nous  réinfligions \kə nu  ʁe.ɛ̃.fli.ʒjɔ̃\
que vous  réinfligiez \kə vu  ʁe.ɛ̃.fli.ʒje\
qu’ils/elles  réinfligent \k‿[il/ɛl]  ʁe.ɛ̃.fliʒ\
Passé
que j’aie  réinfligé  \kə ʒ‿ɛ ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
que tu aies  réinfligé  \kə ty ɛ ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
qu’il/elle/on ait  réinfligé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
que nous ayons  réinfligé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
que vous ayez  réinfligé  \kə vu.z‿ɛ.je ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
qu’ils/elles aient  réinfligé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
Imparfait
que je  réinfligeasse \kə ʒə  ʁe.ɛ̃.fli.ʒas\
que tu  réinfligeasses \kə ty  ʁe.ɛ̃.fli.ʒas\
qu’il/elle/on  réinfligeât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ɛ̃.fli.ʒa\
que nous  réinfligeassions \kə nu  ʁe.ɛ̃.fli.ʒa.sjɔ̃\
que vous  réinfligeassiez \kə vu  ʁe.ɛ̃.fli.ʒa.sje\
qu’ils/elles  réinfligeassent \k‿[il/ɛl]  ʁe.ɛ̃.fli.ʒas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  réinfligé  \kə ʒ‿ys ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
que tu eusses  réinfligé  \kə ty ys ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
qu’il/elle/on eût  réinfligé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
que nous eussions  réinfligé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
que vous eussiez  réinfligé  \kə vu.z‿y.sje ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
qu’ils/elles eussent  réinfligé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  réinflige  \ʁe.ɛ̃.fliʒ\
  réinfligeons  \ʁe.ɛ̃.fli.ʒɔ̃\
  réinfligez  \ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\
Passé
 aie  réinfligé   \ɛ ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\ 
 ayons  réinfligé   \ɛ.jɔ̃ ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\ 
 ayez  réinfligé   \ɛ.je ʁe.ɛ̃.fli.ʒe\