Conjugaison:français/réticer

Conjugaison en français
réticer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-cer}}

Conjugaison de réticer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  rétice \ʒə  ʁe.tis\
tu  rétices \ty  ʁe.tis\
il/elle/on  rétice \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.tis\
nous  rétiçons \nu  ʁe.ti.sɔ̃\
vous  réticez \vu  ʁe.ti.se\
ils/elles  réticent \[il/ɛl]  ʁe.tis\
Passé composé
j’ai  réticé  \ʒ‿e ʁe.ti.se\
tu as  réticé  \ty a ʁe.ti.se\
il/elle/on a  réticé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʁe.ti.se\
nous avons  réticé  \nu.z‿a.vɔ̃ ʁe.ti.se\
vous avez  réticé  \vu.z‿a.ve ʁe.ti.se\
ils/elles ont  réticé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʁe.ti.se\
Imparfait
je  rétiçais \ʒə  ʁe.ti.sɛ\
tu  rétiçais \ty  ʁe.ti.sɛ\
il/elle/on  rétiçait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ti.sɛ\
nous  réticions \nu  ʁe.ti.sjɔ̃\
vous  réticiez \vu  ʁe.ti.sje\
ils/elles  rétiçaient \[il/ɛl]  ʁe.ti.sɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  réticé  \ʒ‿a.vɛ ʁe.ti.se\
tu avais  réticé  \ty a.vɛ ʁe.ti.se\
il/elle/on avait  réticé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʁe.ti.se\
nous avions  réticé  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʁe.ti.se\
vous aviez  réticé  \vu.z‿a.vje ʁe.ti.se\
ils/elles avaient  réticé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʁe.ti.se\
Passé simple
je  rétiçai \ʒə  ʁe.ti.se\
tu  rétiças \ty  ʁe.ti.sa\
il/elle/on  rétiça \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ti.sa\
nous  rétiçâmes \nu  ʁe.ti.sam\
vous  rétiçâtes \vu  ʁe.ti.sat\
ils/elles  réticèrent \[il/ɛl]  ʁe.ti.sɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  réticé  \ʒ‿y ʁe.ti.se\
tu eus  réticé  \ty y ʁe.ti.se\
il/elle/on eut  réticé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁe.ti.se\
nous eûmes  réticé  \nu.z‿ym ʁe.ti.se\
vous eûtes  réticé  \vu.z‿yt ʁe.ti.se\
ils/elles eurent  réticé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʁe.ti.se\
Futur simple
je  réticerai \ʒə  ʁe.ti.s(ə.)ʁe\
tu  réticeras \ty  ʁe.ti.s(ə.)ʁa\
il/elle/on  réticera \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ti.s(ə.)ʁa\
nous  réticerons \nu  ʁe.ti.s(ə.)ʁɔ̃\
vous  réticerez \vu  ʁe.ti.s(ə.)ʁe\
ils/elles  réticeront \[il/ɛl]  ʁe.ti.s(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  réticé  \ʒ‿o.ʁe ʁe.ti.se\
tu auras  réticé  \ty o.ʁa ʁe.ti.se\
il/elle/on aura  réticé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʁe.ti.se\
nous aurons  réticé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʁe.ti.se\
vous aurez  réticé  \vu.z‿o.ʁe ʁe.ti.se\
ils/elles auront  réticé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʁe.ti.se\

Subjonctif

Présent
que je  rétice \kə ʒə  ʁe.tis\
que tu  rétices \kə ty  ʁe.tis\
qu’il/elle/on  rétice \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.tis\
que nous  réticions \kə nu  ʁe.ti.sjɔ̃\
que vous  réticiez \kə vu  ʁe.ti.sje\
qu’ils/elles  réticent \k‿[il/ɛl]  ʁe.tis\
Passé
que j’aie  réticé  \kə ʒ‿ɛ ʁe.ti.se\
que tu aies  réticé  \kə ty ɛ ʁe.ti.se\
qu’il/elle/on ait  réticé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʁe.ti.se\
que nous ayons  réticé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʁe.ti.se\
que vous ayez  réticé  \kə vu.z‿ɛ.je ʁe.ti.se\
qu’ils/elles aient  réticé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʁe.ti.se\
Imparfait
que je  rétiçasse \kə ʒə  ʁe.ti.sas\
que tu  rétiçasses \kə ty  ʁe.ti.sas\
qu’il/elle/on  rétiçât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ti.sa\
que nous  rétiçassions \kə nu  ʁe.ti.sa.sjɔ̃\
que vous  rétiçassiez \kə vu  ʁe.ti.sa.sje\
qu’ils/elles  rétiçassent \k‿[il/ɛl]  ʁe.ti.sas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  réticé  \kə ʒ‿ys ʁe.ti.se\
que tu eusses  réticé  \kə ty ys ʁe.ti.se\
qu’il/elle/on eût  réticé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁe.ti.se\
que nous eussions  réticé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʁe.ti.se\
que vous eussiez  réticé  \kə vu.z‿y.sje ʁe.ti.se\
qu’ils/elles eussent  réticé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʁe.ti.se\

Conditionnel

Présent
je  réticerais \ʒə  ʁe.ti.s(ə.)ʁɛ\
tu  réticerais \ty  ʁe.ti.s(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  réticerait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁe.ti.s(ə.)ʁɛ\
nous  réticerions \nu  ʁe.ti.sə.ʁjɔ̃\
vous  réticeriez \vu  ʁe.ti.sə.ʁje\
ils/elles  réticeraient \[il/ɛl]  ʁe.ti.s(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  réticé  \ʒ‿o.ʁɛ ʁe.ti.se\
tu aurais  réticé  \ty o.ʁɛ ʁe.ti.se\
il/elle/on aurait  réticé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ ʁe.ti.se\
nous aurions  réticé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ ʁe.ti.se\
vous auriez  réticé  \vu.z‿o.ʁje ʁe.ti.se\
ils/elles auraient  réticé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ ʁe.ti.se\

Impératif

Présent
  rétice  \ʁe.tis\
  rétiçons  \ʁe.ti.sɔ̃\
  réticez  \ʁe.ti.se\
Passé
 aie  réticé   \ɛ ʁe.ti.se\ 
 ayons  réticé   \ɛ.jɔ̃ ʁe.ti.se\ 
 ayez  réticé   \ɛ.je ʁe.ti.se\